به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، نیمه اسفند ۱۳۱۰ در شهرستان بابل به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه گذراند و دوران دبیرستان را نیز با نمرات عالی پشت سر گذاشت، اما خاموشی چراغ عمر پدر باعث شد تحصیل را رها کرده و نان آور  مادر و خواهر و برادرهایش شود.

آتش عشق به تحصیل هرگز در او فروکش نکرد و ایمان داشت روزی کار نیمه تمامش را تمام می‌کند.

علی صوفی در کنار ناملایمات و سختی‌های زندگی سرانجام توانست در سال ۱۳۴۸ تحصیل در مقطع فوق دیپلم را در دانشگاه علم و صنعت بابل به پایان برساند و  سپس به استخدام آموزش و پرورش در آید.

وی در جریان جنگ تحمیلی ۸ سال دفاع مقدس قدم به جبهه‌های جنگ می‌گذارد تا در قافله حفاظت و حراست از خاک وطن نیز عقب نماند.

پس از پایان جنگ دوباره به کلاس درس برگشت و شروع به تدریس کرد تا دانش آموزانی را تربیت کند که روزی بهترین حاصل خدمتش خواهند شد.

سرانجام با صدور حکم بازنشستگی‌اش در سال ۱۳۶۱ بازنشسته شد و به اداره امور مدرسه غیر انتفاعی پرداخت.

مدرسه‌ای که به همراه همسر مهربانش در چند قدمی خانه شان در قائمشهر برای تحصیل دانش آموزان ابتدایی تاسیس کرده بودند.

بازگشت به دانشگاه و تحصیل در رشته مهندسی

آقای صوفی درباره بازگشتش پس از سال‌ها به دانشگاه می‌گوید: چندسال پیش مصمم شدم برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه شوم و همسرم که امروز در میان ما نیست مرا تشویق به این کار کرد.

 رییس روابط عمومی دانشگاه آزاد قائمشهر می‌گوید: علی صوفی در حال حاضر مسن‌ترین دانشجوی کشور است که از سال ۹۵ تحصیل را در دانشگاه آزاد قائمشهر آغاز کرد و پس از ۲ سال تلاش بی وقفه در بهمن ماه ۱۳۹۷ در رشته مهندسی عمران فارغ التحصیل شد.

مسن‌ترین دانشجوی کشور درباره سختی‌های تحصیلش می‌گوید: کهولت سن و مشکلات رفت و آمد به دانشگاه که خارج از شهر بود، نتوانست مرا از ادامه تحصیل باز دارد و هر روز با اشتیاق بیشتری مسیر خانه تا دانشگاه را طی می‌کردم.

علی صوفی در زمان تحصیل، درس استادان را سر کلاس یا می‌نوشت یا ضبط می‌کرد. می‌آمد خانه وچند بارخلاصه درس‌ها را روخوانی می‌کرد و گوش می‌داد تا بتواند همانند گذشته نمرات خوبی را در کارنامه اش ثبت کند، همین امر باعث شد هر ترم عنوان معدل الف کلاس را در دانشگاه به خود اختصاص دهد.

۸۷  سال از عمرش می‌گذرد و با وجود حدود ۶۰ سال اختلاف سنی با دیگر دانشجویان و همکلاسی‌هایش روابط خوبی با آن‌ها دارد. همه همکلاسی هایش او را مانند پدربزرگ دوست دارند و علاوه بر احترام در درس‌هایش نیز کمکش می‌کنند.

یکی از همکلاسی هایش می‌گوید: وجود آقای صوفی در کلاس باعث انگیزه بیشتر ما برای تحصیل می‌شد و هر روز که به کلاس درس می‌آمدیم او قبل‌تر از همه‌ی ما در کلاس حاضر بود.

مظفری یکی از اساتید دانشگاه خاطره اولین روز دیدار با آقای صوفی را در کلاس درس اینگونه تعریف می‌کند: وقتی برای اولین بار آقای صوفی را در کلاس دیدم بسیار متعجب شدم و پایان کلاس با او به گفتگو پرداختم که همان موقع متوجه شدم ایشان معلم پدر من در سال‌های گذشته بوده اند.

سودای خدمت به ائمه اطهار در عراق

نکته جالب در زندگی علی صوفی هدف او پس از اتمام تحصیلش است. این پیرمرد با انگیزه با اشاره به علت انتخاب رشته تحصیلی  عمران می‌گوید:  من علاقه زیادی به ائمه اطهار دارم و با همه عشقی که تمام عمر به امام حسین (ع) در قلبم حفظ کردم می‌خواهم در اولین فرصت به عراق بروم  و در پروژه بازسازی حرم مطهر ائمه فعالیت کنم.

این دانشجو که اعتقاد دارد تحصیل برایش خیلی سخت نیست و همه درس‌ها را می‌فهمد، آنچه را که می‌خواند یاد می‌گیرد و به دانشش می‌افزاید قرار است سال آینده تحصیل در رشته مهندسی مکانیک را در دانشگاه بابل آغاز کند.

انتهای پیام/ م

سارا فرهمندراد