به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از گذشت ۴۱ سال از پرتاب کاوشگر فضایی وویجر ۲، این کاوشگر فضایی هنوز به زمین اطلاعات ارسال می‌کند و با توجه به فاصله ارزشمندی که از زمین به دست آورده و به آستانه فضای بین ستاره‌ای رسیده است دانشمندان درتلاش هستند تا مانع از نابودی آن شوند.

 

برای حفظ کاوشگر فضایی که چهاردهه پیش به فضا پرتاب شده است، تیم پژوهشگران زمینی دستگاه تامین کننده حرارت کاوشگر را غیرفعال کرده اند. با وجود قرارگرفتن کاوشگر فضایی درمعرض درجه حرارت منفی ۷۴ درجه سلیسیوس، به گفته محققان وویجر هنوز به ارسال اطلاعات به زمین می‌پردازد.

 

درطول سال‌ها قدرت سوخت کاوشگروویجر کاهش یافته است و خاموش کردن منبع تامین حرارت راهکار دانشمندان برای افزایش طول عمر مفید کاوشگر و دریافت اطلاعات از آن است. کارشناسان در نظر دارند سیستم CRS کاوشگر فضایی را زنده نگه دارند. این سیستم کاوشگر را دریک مسیر مستقیم قرارمی دهد و به این ترتیب کاوشگر می‌تواند به ادامه مسیر خود بپردازدو اطلاعات را به زمین ارسال کند.

 

محققان گمان نمی‌کردند کاوشگر پس از ازکارافتادن سیستم حرارتی به فعالیت خود ادامه دهد، اما سیستم CRS همچنان به ارسال اطلاعات و قراردادن کاوشگر درمسیرخود ادامه می‌دهد. به گفته محققان هرچه کاوشگر از خورشید فاصله بگیرد دما کاهش می‌یابد و نقش سیستم حرارتی کاوشگر اهمیت دارد، اما کارشناسان برای افزایش طول مدت ماموریت کاوشگرسیستم حرارتی راخاموش کردند.

 

کارشناسان امیدوار هستند با انجام این آزمایش دوکاوشگر دوقلوی وویجر بتوانند تا چند سال آینده به ارسال اطلاعات بپردازند تا زمانی که درنهایت به دلیل اتمام سوخت درحدود سال‌های ۲۰۳۲ از دسترس خارج شوند. دو کاوشگر وویجر از نوعی سیستم ایزوتوپ گرمایی الکتریکی RTG برای تامین انرژی خود استفاده می‌کنند. هر کاوشگر وویجر دارای سه RTG است و آن‌ها از پلوتونیوم ۲۳۸ برای تامین منبع سوخت خود استفاده می‌کنند. زمانی که ایزوتوپ تجزیه می‌شود گرما تولید می‌شود که درنهایت این گرما به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود.

 

افزون برکاهش میزان ماده سوختی به دلیل تجزیه درطول سالها، ترموکوپل‌هایی که درسیستم مورد استفاده قرارگرفته اند هم به تدریج درطول زمان کاهش می‌یابد. ازسال ۲۰۱۱ تا کنون دو کاوشگر میزان انرژی الکتریکی کمتر از ۲۷۰ وات تولید کرده اند که ۷۶ درصد کمتر از قدرت تامین انرژی الکتریکی آن‌ها در زمان شروع ماموریت است.

 

اولین بار درسال ۲۰۱۱ ناسا، سیستم بخاری برای سیستم طیف نورسنج ماورای بنفش کاوشگروویجریک را خاموش کرد. با توجه به رسیدن کاوشگر به فضای بین ستاره‌ای درسال ۲۰۱۸ و ترک منطقه هلیوسفر ادامه ماموریت آن‌ها از نظر علمی بسیارارزشمند و با اهمیت است.

 

به گفته دانشمندان هیچ فضاپیمایی تاکنون به این فاصله نرسیده است و ارسال یک کاوشگر جدید تا رسیدن به آن منطقه ده‌ها سال به طول می‌انجامد. درطول سال‌ها دو کاوشگر اطلات مفیدی برای تهیه نقشه ساختار بین ستاره‌ای دراختیارستاره شناسان قرارداده اند. کاوشگر‌های فضایی وویجریک و ۲ بیش از ۴۰ سال است که به فضا پرتاب شده اند و به ترتیب ۱۳.۵ و ۱۱.۱ میلیارد مایل از زمین دور شده اند.

دانشمندان برپایه اطلاعات دریافتی از دوکاوشگر وویجر درنظردارند نسل جدیدی از سفینه‌های فضایی را ساخته و روانه فضا کنند تا به ادامه تحقیقات درباره فضای بین ستاره‌ای و تکمیل نقشه فضا بپردازند.

منبع: engadget

 

انتهای پیام/