چندماه قبل از سفر زیارتی به کربلای معلی بازگشته بودم و در فرودگاه امام خمینی و مشغول گرفتن چمدانها و کارهایی از این دست بودیم که اتفاقی به دو پسر چهارده پانزده ساله برخوردیم که قرار بود تا ساعتی بعد عازم ترکیه شوند برایم جالب بود که یکی از این پسرها گوشواره به گوش انداخته بود وقتیکه صحبتمان گرم گرفت، از این میگفت که پدر و مادرم به من اجازه داده اند که دینم را خودم انتخاب کنم و من برخلاف برادرم و پدر و مادرم مسیحی هستم و باوجود سن کمشان از رابطه خود با دختران در ایران و نیز در ترکیه تعریف می کردند و از این که پدرشان که کارمند سفارت ایران در ترکیه ست خانه ای در آنجا خریده و قرار است با مادرشان که پابه ماه است به آنجا بروند تا خانه را تأیید کنند از زندگی شاهانه شان در جردن میگفتند و از مدارس خاصی در ایران که به گفته خودشان دلشان را زده و بیشتر به ادامه تحصیل در ترکیه علاقه مندند و غذاهای شاهانه ای که توسط خدمتکاران در خانه شان در ایران برایشان طبخ میشود
از آنها پرسیدم که این چطور به این همه ثروت رسیده اید
گفتند که پدربزرگمان سالیان دور کارمند بسیار بانفوذ ایران در ترکیه بود و بدین ترتیب پدرمان هم در آنجا مشغول به کار شد
گفتم اسم پدربزرگتان چیست
گفتند پدرومادرمان همیشه میگویند فقط ماه به ماه، به پولتان که به حسابتان واریز میشود کار داشته باشید و به هیچ عنوان حق نداریم که اسمی از او ببریم
هرچند که بالأخره یکی از اعضای خانواده ما، اسم پدربزرگشان را از زبانشان کشید اما به دلیل اینکه مسلماً سانسور خواهد شد پس گفتنش دردی را دوا نخواهد کرد
فقط تا این اندازه بگویم که قدیمی ها راست گفته اند که حرف راست را از بچه بشنو
این بود اولین و انشاالله آخرین دیدار من با یک آقازاده واقعی!

بهتره شما خودت را به دکتر نشون بدید

متن جالبی بود از ته دل خندیدیم سپاس

عالی بود متن از ته دل خندیدم