۷ میلیارد سال پیش روز‌ها کوتاه‌تر بود
صدف‌های نرم‌تنان دوران باستان نشان می‌دهند که ۷ میلیارد سال پیش، روز‌ها کوتاه‌تر بوده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، براساس مطالعه جدید انجام شده روی فسیل صدف نرم تنان دوران باستان در اواخر دوره کرتاسه، زمین در پایان عمر دایناسورها سریعتر از آنچه امروز اتفاق می‌افتد گردش داشته و در سال ۳۷۲ بار (اکنون ۳۶۵) می‌چرخیده است.
اندازه گیری‌های جدید مدل‌های چگونگی شکل گیری ماه و نزدیکی آن به زمین در طول تاریخ ۴.۵ میلیارد سال رقص گرانشی زمین و ماه را نشان می‌دهد.
طبق این مطالعه جدید که در «AGU's journa Paleoceanography and Paleoclimatology» منتشر شد روز‌های آن زمان تنها ۲۳ ساعت و نیم به طول می‌انجامید.
حلزون‌های باستانی از یک گروه در حال انقراض و گوناگون هستند که حلقه‌های روی صدف آن‌ها روزانه رشد می‌کرده اند. مطالعه جدید از لیزر برای نمونه برداری دقیقه‌ای برش‌ها استفاده کرده و حلقه‌های رشد را دقیق‌تر از محققان انسانی با میکروسکوپ می‌شمارد.
حلقه‌های رشد به محققان اجازه می‌دهد تعداد روز‌ها را در یک سال و طول روز را در ۷۰ میلیون سال پیش دقیق‌تر محاسبه کنند. اندازه گیری جدید مدل‌هایی از نحوه تشکیل ماه و نزدیکی آن به زمین را نیز نشان می‌دهد.
وضوح بالا به دست آمده در مطالعه جدید همراه با سرعت رشد سریع صدف‌های باستانی، جزئیات بی سابقه‌ای در مورد چگونگی زندگی حیوان و شرایط آبی که در آن رشد کرده را نشان داد.
«نیلز وینتر» ژئوشیمیدان گفت: «ما روزانه حدود چهار تا پنج پایگاه داده داریم و این چیزی است که تقریباً هرگز در تاریخ زمین شناسی به آن توجه نمی‌کنید. ما اساساً می‌توانیم شرایط یک روز را در ۷۰ میلیون سال پیش جستجو کنیم که بسیار شگفت انگیز است»
بازسازی اقلیم گذشته، معمولاً تغییرات بلند مدت را توصیف می‌کند که در مقیاس ده‌ها هزار سال اتفاق می‌افتد. مطالعاتی مانند این، نگاهی اجمالی به تغییر در بازه زمانی زندگی موجودات زنده دارد با این قابلیت که بتواند فاصله بین مدل‌های آب و هوا و شرایط اصلی را ایجاد کند.
تجزیه و تحلیل شیمیایی پوسته نشان می‌دهد که دمای اقیانوس در اواخر کرتاسه از آنچه قبلاً شناخته شده بود گرمتر بوده و در تابستان به ۴۰ درجه سانتیگراد (۱۰۴ درجه فارنهایت) و در زمستان به ۳۰ درجه سانتیگراد (۸۶ درجه فارنهایت) رسید. وینتر گفت: دمای بالای تابستان به احتمال زیاد برای صدف محدودیت‌های فیزیولوژیکی به همراه داشته است.
دانشمندان در این روش جدید لیزر را روی قطعات کوچک پوسته متمرکز کردند که قطر ۱۰ میکرومتر و یا به اندازه یک گلبول قرمز دارند. عناصر کمیاب در این نمونه‌های کوچک اطلاعاتی راجع به دما و شیمیایی آب در زمان تشکیل پوسته نشان می‌دهد. تجزیه و تحلیل اندازه گیری دقیق از عرض و تعداد حلقه‌های رشد روزانه و همچنین الگو‌های فصلی ارائه شده است. محققان از تغییرات فصلی در پوسته فسیل شده برای شناسایی سال‌ها استفاده کردند.
مطالعه جدید نشان داد که ترکیب پوسته در طول روز بیش از فصول سال یا با چرخه جزر و مد اقیانوس تغییر کرده است. وضوح خوب مقیاس لایه‌های روزانه نشان می‌دهد که پوسته در طی روز بسیار سریعتر از شب رشد می‌کند.
منبع: ایسکا نیوز
انتهای پیام/
