کُل چهارشنبک چیست؟/فلسفه مهربانی و بخشش قاشق‌زنی
رئیس بنیاد البرزشناسی گفت: بومیان اغلب مناطق جغرافیایی البرز، آخرین چهارشنبه سال را کُل چهارشنبک می نامیدند.
مهراب رجبی، رئیس بنیاد البرز شناسی در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از البرز، با بیان این که بومیان اغلب مناطق جغرافیایی البرز، آخرین چهارشنبه سال را کُل چهارشنبک می نامیدند، گفت: کُل به معنای ناقص و کاف چهارشنبک نیز کاف تحقیر است که درمجموع می شود؛ چهارشنبه کوچک و ناقص.
او با اشاره به این که حفظ محیط زیست برای نیاکان ما حائز اهمیت بود، افزود: در کُل چهارشنبک به هیچ وجه گون یا بوته ای را از خاک درنمی‌آوردند زیرا حفظ و ثبات خاک را در گرو آن می دانستند و از شاخه درختان خشک برای روشن کردن آتش در حیاط منزل استفاده می کردند.
بیشتر بخوانید: گویش البرزی، با تاریخچه ای به بلندای تاریخ ایران
رئیس بنیاد البرزشناسی با اشاره به رسم قاشق زنی و شال اندازان در کُل چهارشنبک گفت: کسی که قاشق می زد حتما باید هویتش مخفی می ماند و اصلا حرف نمی زد تا صاحب خانه کسی را که قرار است به او کمک کند و یا خوراکی به او دهد را نشناسد و از این طریق آبروی مومن نیز حفظ شود.
انتهای پیام/د.خ
