موز رسیده منبع بسیار مناسبی از پتاسیم محسوب می‌شود و بنابراین نقش مهمی در بهبود عملکرد قلب داشته و از سکته و حملات قلبی جلوگیری کرده و سیستم گردش خون را تقویت می‌کند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، موز از میوه‌هایی است که در مراحل مختلف رسیدگی دارای اثرات سلامتی بخش متفاوتی است. برخی افراد از خوردن موز‌های زرد و سفت لذت می‌برند و از مصرف موز‌های سیاه و رسیده پرهیز می‌کنند. در حالی که موز‌های کاملا رسیده دارای خواص تغذیه‌ای متفاوتی هستند. موز‌های زرد، سبز و رسیده حاوی مقادیر قابل‌توجهی فیبر، ویتامین B۶، ویتامین C و پتاسیم هستند.

موز‌های نارس
موز‌های نارس حاوی مقادیر قابل توجهی نشاسته مقاوم هستند و قند‌های ساده کمتری دارند. پس اگر مبتلا به دیابت هستید، بهتر است از موز‌های کمی نارس استفاده کنید. تحقیقات نشان داده است در موز‌های نارس حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد کربوهیدرات وجود دارد که در طی رسیدن به قند‌های ساده تبدیل می‌شوند. مصرف بیش از حد موز‌های رسیده توسط افراد مبتلا به دیابت سبب افزایش قند خون آن‌ها می‌شود.

موز‌های کمی رسیده
این موز‌ها برای افرادی مناسبند که در هضم مواد غذایی دچار مشکل هستند. هضم نشاسته مقاوم کمی دشوارتر است، اما از آنجا که باکتری‌های مفید دستگاه گوارش می‌توانند از آن استفاده کنند، بنابراین نشاسته مقاوم برای سلامتی مفید است.

موز‌های کاملا رسیده
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد در حین فرآیند رسیدن موز به دلیل تجزیه برخی از ترکیبات میزان ترکیبات آنتی‌اکسیدانی آن افزایش می‌یابد. وجود این ترکیبات آنتی‌اکسیدانی سبب جلوگیری یا تاخیر در آسیب به سلول‌های بدن می‌شود. همچنین این ترکیبات می‌توانند سیستم ایمنی را تقویت کنند. در نقاط قهوه‌ای رنگ موجود در سطح موز ترکیبی تحت عنوان (TNF) ساخته می‌شود که این ترکیب دارای اثرات ضد توموری و ضد سرطانی است.

این ترکیب پروتئینی در بدن توسط ماکروفاژ‌ها (نوعی گلبول سفید) به عنوان یک عامل دفاعی ساخته می‌شود. تزریق عصاره موز به موش سبب افزایش سطح گلبول‌های سفید و افزایش سنتز این ماده ضد سرطان شد. موز‌های رسیده همچنین می‌توانند در نقش یک عامل ضد اسید عمل کرده و از سوزش و تحریک معده با اسید جلوگیری کنند. درواقع به دلیل بافت نرمی که موز رسیده دارد، به صورت یک لایه روی زخم‌های گوارشی قرار می‌گیرد و آن‌ها را از حمله اسید‌های محرک محافظت می‌کند.

موز رسیده منبع بسیار مناسبی از پتاسیم محسوب می‌شود و بنابراین نقش مهمی در بهبود عملکرد قلب داشته و از سکته و حملات قلبی جلوگیری کرده و سیستم گردش خون را تقویت می‌کند. همچنین مصرف موز‌های رسیده سطح کلسترول خون را در حد مطلوبی حفظ می‌کند.

سطح بالای آهن و مس موجود در موز می‌تواند مقدار گلبول‌های قرمز و سطح هموگلوبین را در حد مطلوب و مناسبی حفظ کرده و از بروز کم‌خونی جلوگیری کند. موز رسیده حاوی مقادیر قابل توجهی تریپتوفان است که بدن قادر است آن را به سروتونین تبدیل کند و این ترکیب نقش مهمی در پیشگیری از ابتلا به افسردگی دارد.

در صورتی که تمایلی برای مصرف موز‌های بیش از حد رسیده و نرم ندارید، آن‌ها را برای تهیه کیک، شیرموز یا اسموتی استفاده کنید.

منبع: روزنامه جام جم

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.