دعای حضرت ابراهیم (ع) برای خود و فرزندان صالحش چه بود؟ + صوت

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاةِ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ

پروردگارا، مرا و از ذرّیّه‌ام نیز کسانی را نمازگزار گردان، بار الها دعای مرا بپذیر.

فایل صوتی تلاوت آیه ۴۰ سوره ابراهیم

تفسیر آیه ۴۰ سوره ابراهیم

هر عملی برای وقوع به اذن و مشیت خدا وابسته است و یک نسبتی هم با عامل خود دارد که آن عمل از او صادر می‌شود. ابراهیم (ع) در این دعا ابتدا خود را مستقل ذکر کرده و بعد در حق ذریه اش دعا نموده و از خدا خواسته تا آنان را به او ملحق نماید و آن گاه درمقام اصرار و الحاح در دعا و برای جلب رحمت الهی می‌فرماید: پروردگارا دعای مرا قبول کن. اجابت دعای آن حضرت افاده می‌کند که زمین تا قیام قیامت هرگز از ذریه آن جناب خالی نمی‌ماند.

بیشتر بخوانید

• آیه‌ای که دعای همیشگی امیرالمومنین (ع) بود + صوت

حضرت ابراهیم در سوره منسوب به خود، از خداوند هفت درخواست دارد:

امنیّت مکّه، دور ماندن از بت پرستی، توجّه قلوب و افکار مؤمنان نسبت به فرزندان و مکتب او، بهره‌مند شدن ذریّه‌ او از ثمرات، توفیق اقامه‌ نماز، قبول شدن دعا‌ها و آمرزش برای خود و والدین و همه مؤمنان.

پیام‌های آیه ۴۰ سوره ابراهیم

۱-تکرار «رب» در آغاز دعا‌های حضرت ابراهیم، نشانه تأثیر آن در استجابت دعا و یا یکی از آداب آن است. «رَبِّ اجْعَلْنِی»

۲-برای اقامه‌ نماز خود و فرزندانتان، از خداوند استمداد کنید. «رَبِّ اجْعَلْنِی»

۳-نماز، محور دعا‌های حضرت ابراهیم است. «رَبَّنا لِیُقِیمُوا الصَّلاهَ»، «رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاهِ»

۴-با آنکه رسالت انبیا اقامه دین است، اما دعا برای اقامه نماز به جای آن، نشانه آن است که نماز چهره و سیمای تمام نمای دین است. «مُقِیمَ الصَّلاهِ»

۵-حضرت ابراهیم در دو مورد عبارت «وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی» را به کار برد: یکی درباره نماز نسل خود «مُقِیمَ الصَّلاهِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی» و یکی در مورد رهبری نسل خود هنگامی که خداوند به ابراهیم فرمود: «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی»؛ من تو را امام مردم قرار دادم ابراهیم گفت:پروردگارا ذریّه مرا نیز به این مقام برسان.

۶-در دعا هم به خود توجّه کنید «وَ اجْنُبْنِی - وَ اجْعَلْنِی -و اِغْفِرْ لِی» و هم به دیگران. «وَ بَنِیَّ - وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی - وَ لِوالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ»

انتهای پیام/