سنگین‌ترین ماموریت ۷۱ ساله مشروطیت توسط امام خمینی به بازرگان محول می‌شود

به گزارش خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، شاید هیچ کس در آن روزهای انقلاب حتی فکرش را هم نمی‌کرد که تنها دو روز بعد یا به زبان ساده پس فردای آن روز انقلاب اسلامی مردم کشورمان به ثمر بنشیند.

ماموریت من سنگین ترین ماموریت در عمر ۷۱ ساله مشروطیت در ایران است 

در این روز مهدی بازرگان در طی سخنرانی خود در دانشگاه  تهران برنامه‌های مهم دولت خود را برای مردم تشریح کرد؛ بازرگان در این سخنرانی گفت: ماموریتی که رهبر انقلاب به من داده، پر مخاطره‌ترین و سنگین ترین ماموریت در عمر ۷۱ ساله مشروطیت در ایران است که به یک نخست وزیر داده شد.

ارتشبد قره باغی رئیس ستاد بزرگ ارتش شاهنشاهی درباره اجتماع بزرگ مردم ایران (در سخنرانی مهدی بازرگان) در دانشگاه تهران گفت: آقای بازرگان در دانشگاه تهران، برنامه دولت خود را در اجتماع فوق العاده زیاد طبقات مختلف ارائه نمود که مورد تایید مردم قرار گرفت و وعده داد که به زودی، اعضای دولت را معرفی خواهد کرد. تمام این مراسم عیناً مانند برنامه رسمی دولت از رادیو و تلویزیون پخش می‌گردید و پرسنل نیروهای مسلح، به خصوص ماموران فرمانداری نظامی را که در خیابان‌های شهر‌های کشور، بلاتکلیف بودند تحت تاثیر قرار می‌داد.

امام خمینی (ره) به مردم اعلام کردند که سخنگو ندارند و خود با مردم صحبت می‌کنند؛ ایشان همچنین در پاسخ به تبریک آیت‌الله گلپایگانی  نامه تشکرآمیزی برای ایشان ارسال کردند. همچنین امام خمینی در جمع نمایندگان شورای هماهنگی اعتصابات بر دوری از اختلافات و راه طولانی برای سازندگی اشاره کردند.

در این روز گروهی از طرفداران قانون اساسی، شاه و دولت بختیار در ورزشگاه امجدیه تهران تجمع کردند؛ همچنین علیرغم اینکه قرار بود عصر آن روز بختیار در حضور بازرگان از سمت نخست وزیری استعفا دهد. اما این امر را به روز یکشنبه ۲۲ بهمن موکول کرد؛ چرا که در صدد بود آخرین شانس خود را برای حفظ قدرت، با استفاده از قدرت همه جانبه‌ ارتش، امتحان کند.

پادگان دوشان تپه به محاصره مردم در آمد

 روز جمعه بیستم بهمن ماه تلویزیون سراسری اعلام کرد که فیلم بازگشت امام خمینی را (به مدت ۹ شب) پخش خواهد کرد. عوامل رژیم در ابتدای پخش این برنامه تظاهرات طرفداران شاه را که آن روز در امجدیه برگزار شده بود پخش کردند. در پادگان دوشان تپه، همافران به پخش این برنامه واکنش منفی نشان دادند. نیرو‌های گارد شاهنشاهی که در پادگان مستقر شده بودند، پس از استهزای موافقان شاه توسط همافران و به ویژه بعد از آنکه تلویزیون تصاویر مربوط به حضرت امام را پخش کرد و همافران مستقر در سالن نمایش پادگان همگی به شادی پرداخته و صلوات فرستادند به سالن نمایش هجوم بردند و با انواع سلاح گرم همافران را به گلوله بستند.

 صدای تیراندازی‌های پیاپی از پادگان نیروی هوایی، مردم شرق تهران را سراسیمه به خیابان‌ها کشاند. مردم در ابتدا تصور می‌کردند که به مقر امام حمله شده است. اما صدای شلیک گلوله‌ها از پادگان و گزارش تعداد اندکی که توانسته بودند از مهلکه بگریزند، مردم را متوجه پادگان نیروی هوایی کرد. طولی نکشید که صدای الله اکبر و تماس‌های تلفنی خانه به خانه، مردم تهران را متوجه کانون درگیری، یعنی پادگان نیروی هوایی نمود.

پادگان دوشان تپه هم پس از مدتی به محاصره مردم در آمد. گروهی می‌خواستند به کمک همافران بشتابند، ولی گروه دیگر آن را خطرناک می‌دانستند؛ پس مردم تا صبح در خیابان‌های اطراف پادگان ماندند. امام خمینی در پیامی به ملت ایران، حمله لشکر گارد به نیروی هوایی را محکوم کردند. امام به ارتش اخطار کردند که هر چه زودتر لشکر گارد به مقر خود بازگردد وگرنه تصمیم آخر را خواهند گرفت. امام اطلاعیه‌های حکومت نظامی را خدعه و خلاف شرع دانستند و از مردم خواستند با حضور در خیابان‌ها توطئه حکومت نظامی را خنثی کنند.

نبردی که تمام شب ادامه یافت

ویلیام سالیوان (سفیر وقت آمریکا در ایران) درباره واقعه دوشان تپه می‌گوید: در این روز یک واحد از دانشجویان نیرو‌های هوایی که از طرف تکنسین‌های پایگاه هوایی دوشان تپه، پشتیبانی می‌شدند علیه فرماندهان خود سر به شورش برداشتند و زد و خورد از داخل پایگاه آغاز شد. عده‌ای از اعضای کادر مستشاری آمریکایی در این پایگاه بودند، به دستور ژنرال ربیعی فرمانده نیروی هوایی به وسیله هلی کوپتر و اتوبوس از محوطه خارج شدند ... نبرد در مرکز آموزش نیروی هوایی و اطراف پایگاه دوشان تپه، تمام شب ادامه یافت و صبح روز بعد این منطقه به یک میدان جنگ واقعی تبدبل شد ... در پایان روز ... خبرنگاران گزارش دادند که چند تانک هم بدست نیرو‌های انقلابی افتاده، اما از آنجا که هدایت یک تانک چیفتن از عهده‌ هرکسی ساخته نیست، چنین به نظر می‌رسید که بعضی از افراد گارد سلطنتی به نیرو‌های انقلابی پیوستند. 

انتهای پبام/