رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر تهران خبر داد؛
افزایش ۱۶ تا ۴۵ درصدی کرایه‌های مترو، اتوبوس و تاکسیها
چتر حمایتی مددکاران روی سر بحران‌های اجتماعی/ نبود امنیت شغلی؛ مطالبه مددکاران اجتماعی
با وجود این که برخی از مددکاران اجتماعی هنوز از نبود امنیت شغلی رنج می برند اما این موضوع باعث نشده که آن ها تعهد کاری خود را به دست فراموشی بسپارند.
به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، نفس‌های چراغ قرمز یکی از شلوغ‌ترین چهارراه‌های پایتخت، به شماره افتاد و در دقیقه‌های پایانی، رنگ سبز به خود گرفت که در همان لحظه، مرد جوان، پا‌های خود را روی گاز ماشین قدیمی اش گذاشت و به سرعت برق و باد حرکت کرد.
به قول خودش، این عجله کردن هایش کار شیطان نبود، بلکه حکایت از عشق به کارش داشت که ثمره اش سپیدی موهایش و وقف کردن جوانی اش بود که در این یک سال گذشته رنگ بیشتری به خود گرفته و به تعلق خاطری عجیب تبدیل شده بود.
سعی می‌کرد قصه سه دهه فعالیت کاری اش را آنقدر خلاصه روایت کند تا بتواند در طول مسیر جان کلام را بگوید و چیزی از قلم نیندازد.
مرد جوان از کارش گفت که مددکاری اجتماعی است و به طور مدام تاکید می کرد که راننده تاکسی اینترنتی نیست و هر از گاهی برای پر کردن آب باریکه زندگی اش دست به فرمان اتومبیلش می‌شود و از تلخی و شیرینی‌های دوران کرونا و سختی‌های کارشان و ناملایمات گفت که به اذعان خودش، در یک جمله خلاصه می‌شود و آن هم این است که این کار فقط عشق می‌خواهد.
بیشتر بخوانید
مددکاری؛ شغلی که در آن، علاقه، تعهد، مسئولیت پذیری و انسانیت و انسان دوستی بیش از هر شاخصه دیگری حرف اول را می‌زنند و این حقیقت را می‌توان به وضوح از فعالیت‌های طاقت فرسای مددکاران اجتماعی در یک سال اخیر پی برد که کرونا مهمان خانه‌ها شده است.
سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با فعالیت مددکاران اجتماعی در طول دوران کرونا اظهار کرد: معمولا وقتی بحرانی در کشور اتفاق افتاد، گروه‌های مختلف حرفه‌ای و متخصصان سعی کردند که نقش‌ها و وظایف خود را چه در بخش دولتی و چه در بخش غیر دولتی ایفا کنند که از جمله این گروه‌ها مددکاران اجتماعی بودند، زیرا از همان روز اول مطرح شدن بحث کرونا، این افراد، هم در مراکز درمانی، در ارائه خدمات به افراد بی خانمان، متکدیان، معتادان خیابانی، کودکان کار و خیابان، آسیب‌دیدگان اجتماعی و هم در مراکز ارائه کننده خدمات به افراد سالمند، افراد دارای معلولیت، کودکان و زنان و همچنین در زندان‌ها حضور فعال داشتند.
وی بیان کرد: در واقع، آن چه که در ایران به شکل خدمات ارائه شد و اتفاق افتاد، بخشی از ارائه خدمات مستقیم به خود بیماران و بخشی دیگر شامل بستر سازی برای ارتباط بین بیماران و خانواده‌های آن‌ها بود و یک بخش، ارائه خدمات مشاوره‌ای به افراد بود که این خدمات هم به چند گروه تقسیم شدند. یعنی، یک گروه در قالب خطوط تلفنی ۴۰۳۰، اورژانس اجتماعی، صدای مشاور و تلفن‌هایی که خود حوزه‌های مددکاری اجتماعی ارائه کرده بودند به مردم، بیماران و یا اطرافیان بیماران خدمات ارائه می‌کردند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تصریح کرد: راه دیگری که در این مدت انجام شد، شناسایی افراد نیازمند به خدمات پیشگیرانه و ارائه ماسک و وسایل دیگر به ویژه در سکونتگاه‌های غیر رسمی یا محلات ناکارآمد شهری بود و اقدام دیگر، تعیین سوپروایزر‌هایی در کشور بود که مددکاران اجتماعی شاغل بتوانند در موارد ضرورت از خدمات متخصصان استفاده کنند.
وی گفت: علاوه بر این‌ها، بحث آموزش مددکاران اجتماعی و آموزش مردم از طریق فضای مجازی نیز مطرح شد که بیش از ۴۰ تا ۵۰ برنامه را با گروه‌های مختلف در این حوزه داشتیم که حضور در رسانه ها و اطلاع‌رسانی از طریق فضای مجازی از جمله این اقدامات بود و همچنین می‌توان به تهیه دستورالمل‌های مددکاری اجتماعی در دوران کرونا، کتابچه‌های آموزشی و مراقبت از افراد درون خانواده، بازی‌های گروهی، مهارت ارتباطی، مهارت خودمراقبتی به عنوان برخی از اقدامات مددکاران اجتماعی در این مدت اشاره کرد.
موسوی چلک ادامه داد: علاوه بر این موارد، در دوران کرونا، چند پژوهش هم داشتیم که یکی از این پژوهش‌ها در اسفند ماه و دیگری در اردیبهشت ماه انجام شد که یافته‌های این پژوهش‌ها، هم در داخل و در سایت پزشکی مددکاران اجتماعی منتشر شد و هم یکی از یافته‌ها در نشریه‌ای پژوهشی به نام ایران در کشور استرالیا چاپ شد.
وی افزود: گام بعدی که در این حوزه انجام شد، مشارکت تدوین بیانیه اخلاق مددکاری اجتماعی در دوران کرونا در دنیا بود که ما ۶ نفر در جهان، کمیسیون اخلاق مددکاری اجتماعی در فدراسیون جهانی را تشکیل داده‌ایم و پایه این بیانیه تهیه و به همه سازمان‌های مرتبط ارسال و از طریق فضای مجازی نیز آموزش داده شد، زیرا موضوعی است که شامل تمام دنیا می‌شود.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران بیان کرد: کار بعدی که در این مدت انجام شده، شرکت در همایش «یک جاده، یک کمربند» مربوط به کشور‌های جاده ابریشم بود که با محوریت چین برگزار شد و من هم به عنوان نماینده ایران حضور داشتم و کار بعدی، برگزاری کارگاه آموزشی برای اساتید و کارشناسان در کشور ژاپن بود که توسط انجمن مددکاران اجتماعی ایران صورت گرفت که این کارگاه آموزشی به نقش مددکاران اجتماعی در شرایط کرونا پرداخت.
موسوی چلک اظهار کرد: در کنار همه این اقدامات، در تهیه گزارشهای مختلف برای کمیسیون اجتماعی مجلس، مرکز پژوهش‌های مجلس، مجمع تشخیص مصلحت نظام و سایر سازمان‌های مرتبط در این حوزه نیز مشارکت‌هایی انجام شده است.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: ما در این زمینه کمپین خوش خبر هستیم را آغاز کردیم که این کمپین با پشتیبانی فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی ایران و مجتمع جهانی دانشگاهی مددکاری اجتماعی، انجمن آسیا و اقیانوسیه فدراسیون جهانی برگزار شد که هم به زبان فارسی و هم لاتین بود و ما اعتقاد داریم که در شرایط بحرانی، اخبار خوب هرچند کوچک را هم باید منتقل کرد که اتفاقا تقریبا ۹ ماه است که این اخبار خوب در رادیو سلامت پخش شد و در تلویزیون هم به منظور آگاه‌سازی مردم برنامه داشتیم.
وی در رابطه با مشکلات مددکاران اجتماعی در دوران کرونا تاکید کرد: مشکلات مددکاران اجتماعی در چند حوزه است و الزاما همه این‌ها مخصوص دوران کرونا نیست. اول این که، در شروع کار مددکاران اجتماعی در دوران کرونا، آگاهی نداشتن این افراد، خود ویروس یک چالش جدی برای ارائه خدمات بهتر بود.
وی ادامه داد: نکته دوم این که، طبیعتا وقتی کرونا آغاز شد اولویت اول، خدمات بهداشتی و درمانی بود. به همین منظور، در شروع کار، ورود مقداری سخت و دشوار بود، اما به مرور زمان، این فضا تسهیل شد و موضوع بعدی که در این میان وجود دارد موضوع امنیت شغلی مددکاران اجتماعی است که طبیعتا روی انگیزه آن‌ها تأثیر می‌گذارد و نکته مهم این است که مددکاران اجتماعی مانند دیگر افراد نیازمند امنیت شغلی هستند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران ادامه داد: به دنبال آزمون‌هایی که برگزار شده است، با مجلس مصاحبه و مکاتبه‌هایی در مورد آزمون استخدامی وزارت بهداشت که در حال حاضر مشغول جذب پرستار هستند انجام شد تا سایر گروه‌ها از جمله مددکاران اجتماعی مدنظر قرار گیرند.
موسوی چلک تأکید کرد: کمبود امکانات اولیه برای پیشگیری حتی برای خود مددکاران اجتماعی از جمله موارد مهمی است که میزان آسیب‌پذیری آن‌ها را افزایش داده است و فشار‌های وارده بر مددکاران اجتماعی در تعامل مستقیم افراد مبتلا به این ویروس هم از دیگر موارد حائز اهمیت است، زیرا در این مدت همه نگران هستند و استرس‌های زیادی را باید تحمل کنند به ویژه افرادی که با این گروه‌ها ارتباط مستقیمی دارند یا در محیط‌هایی هستند که این افراد به طور مستمر برای دریافت خدمات درمانی و سایر خدمات ورود و خروج دارند.
وی افزود: مورد بعدی، گروه‌هایی از افراد بودند که در خیابان‌ها قرار داشتند که طبیعتا، فراگیری آن‌ها در بحث آموزش برای پیشگیری بسیار دشوار بود که کار مددکاران اجتماعی را هم سخت‌تر می‌کرد و علاوه بر این، دسترسی به همه این افراد امکان‌پذیر نبود و محل ثابتی نیز برای آموزش وجود نداشت.
موسوی چلک در پایان خاطرنشان کرد: مددکارانی که با سازمان‌ها قرارداد دارند، عموما بیمه هستند، اما در مورد امنیت شغلی هیچکس هیچ قولی نداده و این گلایه‌ای است که ما از مسئولان مرتبط داشتیم و در این مورد مکاتبه‌ها و مصاحبه‌هایی نیز انجام شده است و هنوز هم این گلایه وجود دارد، چرا که هنوز این مسئله به اتمام نرسیده است و البته بحث امنیت شغلی محدود به دوران کرونا نیست و اغلب مددکاران اجتماعی که با سازمان‌های مرتبط یا NGOها قرارداد دارند، عموما مشمول بیمه هستند و شاید آنچه که ما نیاز داریم، پوشش بیمه مددکاران اجتماعی است.
بیشتر بخوانید
گزارش از فاطمه میرزایی
انتهای پیام/
