طلوع رخشان قمر منیر هاشمی/چرا حضرت عباس(ع)باب الحوائج است؟

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قم، شهر بانوی کرامت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها در چهارم شعبان المعظم  میلاد علمدار رشید کربلا حضرت عباس (ع) سراسر نور و شعف و شادمانی است.

شیفتگان خاندان عصمت و طهارت با چراغانی سردرب منازل ومعابر و پخش نقل و شیرینی مراتب عشق و ارادت خود را به سقای آب و ادب ابراز می‌کنند.

مراسم جشن و سرور به مناسبت میلاد علمدار کربلا در حرم مطهر کریمه اهل بیت (ع)، مسجد مقدس جمکران، مساجد و تکایا و دیگر اماکن متبرک با حضور عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) با رعایت شیوه نامه های بهداشتی در حال برگزاری است.

حرم حضرت معصومه (س) میزبان دلدادگان و عاشقان مکتب اهل بیت (ع) است که آمده اند و این ولادت سراسر نور به بانوی کرامت تبریک بگویند.

سالروز ولادت حضرت ابوالفضل عباس (ع) به منظور پاسداشت و بزرگداشت مقام جانبازان هشت سال دفاع مقدس، به عنوان روز جانباز نامگذاری شده است.

حضرت عباس در روز چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه و خانه حضرت علی (ع) پیشوای اول شیعیان و ام البنین چشم به جهان گشود و به کنیه‌های ابوالفضل، لقب قمر بنی هاشم، باب الحوائج، طیار، اطلس و سقا معروف شد.

ایشان در روز‌های کودکی از مکتب اهل بیت (ع)، پدر گرانقدرش و برادرانش امام حسن و امام حسین (ع) درس معرفت، ایمان، دانایی و کمال، گفتار و رفتار الهی، دانش و بینش را آموخت و از مقام والای علمی برخوردار شد.

استعداد ذاتی و تربیت خانوادگی او سبب شد که در کمالات اخلاقی و معنوی، پا به پای رشد جسمانی و نیرومندی عضلانی، پیش برود و جوانی کامل، ممتاز و شایسته گردد. وی نه تنها در فصاحت و زیبا سخن گفتن چهره‌ای شناخته شده بود بلکه در خرد و فضایل انسانی از برترین جوانان دوران خود بود و در برخی از جنگ‌ها شرکت داشته و با آن که زیاد اجازه جهاد به او داده نمی‌شد، ولی در همان نوجوانی حریف قهرمانان نامی عرب بوده است.

حضرت عباس درهمه دوران زندگی اش، همراه پدر و برادرانش امام حسن و امام حسین (ع) بود. او جوانی خود را صرف خدمت به امام حسین (ع) کرد و در واقعه کربلا لحظه‌ای از این امام بزرگوار جدا نشد و به رشادت پرداخت.

ایشان هم رکاب با سیدالشهدا (ع) به میدان رفت و با سپاه یزید جنگید. عباس، مظهر ایثار و وفاداری و گذشت بود. وقتی علمدار کربلا از امام حسین اذن میدان طلبید حضرت از او خواست که برای کودکان تشنه و خیمه‏‌های بی ‏آب، آب تهیه کند. وی نیز به فرات رفت و وقتی وارد فرات شد، با آنکه تشنه بود، اما بخاطر تشنگی برادرش حسین (ع) و خاندانش آب نخورد و مشک آب را پر کرد.

در بازگشت به خیمه‏‌ها با سپاه دشمن که فرات را در محاصره داشتند درگیر شد و دست هایش قطع گردید و به شهادت رسید، هنگامی که حضرت عباس (ع) از اسب بر روی زمین افتاد، امام حسین (ع) فرمودند: «اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد». این جمله بیانگر اهمیت حضرت عباس (ع) ونقش او در پشتیبانی از امام حسین (ع) است.

پیکر پاک حضرت عباس (ع) در کربلا به خاک سپرده شد و اینک آرامگاه ایشان در نزدیکی بارگاه امام حسین (ع) زیارتگاه دوستداران آن حضرت است و فاصله میان این دو بارگاه، بین الحرمین نامیده می‌شود.

راز لقب باب الحوائجی حضرت عباس (ع)

حجت الاسلام محمدی ،کارشناس مذهبی درباره لقب باب الحوائج قمر بنی هاشم حضرت عباس(ع)به خبرنگار ما گفت:باب به معنای در و حوائج جمع حاجت است. باب الحوائج یعنی در‌های حاجت؛ یعنی هر که حاجتی دارد، می‌تواند از این طریق حاجتش را بگیرد. حضرت ابوالفضل العباس (ع) به جهت این که در درگاه خدا مقرب است، باب الحوائج خوانده می‌شود، چون می‌توان با توسل به آن حضرت، حاجت خویش را گرفت.

او افزود:حضرت عباس (ع) کرامات فراوان دارد. طبیعی است که یک چنین جایگاهی صرفاً به خاطر جانبازی بزرگ حضرت عباس (ع) در کربلا حاصل نشده است. چرا که خیلی افراد دیگری در کربلا بودند که برای امامشان جانفشانی و ایثار کردند. از جمله سه برادر دیگر حضرت عباس (ع)؛ اما این که حضرت چنین جایگاه ویژه‌ای یافته است به سبب دارا بودن خصایص و فضیلت‌هایش در دوران زندگی بوده است.

این کارشناس  مذهبی گفت:قطعاا حضرت ابوالفضل (ع) در دوران زندگی خود مانند پدر خویش به گره گشایی در کار دیگران و رفع مشکلات و حوائج مردم می‌پرداخته است که خداوند برای آن حضرت این وجه عظیم را پس از شهادتش تا دنیا دنیاست قائل شده که هر کس دست نیاز به سوی درگاه الهی با وسیله قرار دادن حضرت عباس (ع) دراز کند ناامید باز نخواهد گشت.

او ادامه داد:خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:اولیای خداوند با اذن و رضایت پروردگار می‌توانند مشکل گشا و باب الحوائج مردم باشند.

کارشناس مذهبی گفت:علت این این که چنین لقب و مقامی به حضرت ابوالفضل داده شده است، به خاطر ایثار و فداکاری ایشان باشد، چون عبد صالح و مطیع خدا است، با پیروی از فرامین الهی دنیا را به آخرت خود فروخت و به چنین جایگاهی دست پیدا کرد.

او بیان کرد:عنوان باب الحوائج اختصاص به حضرت عباس (ع) ندارد، بلکه همه معصومان (ع) و برخی از اولیا باب الحوائج هستند؛ زیرا آنان در اثر تقوا و عبودیت، لیاقت این مقام را کسب کرده اند، ولی آن چه در عرف شهرت یافته، آن است که تنها به بعضی عنوان باب الحوائج اطلاق شده که حضرت عباس (ع) نیز در زمره آنان است.

انتهای پیام /ش