مسافرکشی با ماشین آفرود!

حجت الاسلام والمسلمین صدرالدین نخ چی مدرس حوزه ، دانشگاه و کارشناس مذهبی در گفت وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان با طرح دو دیدگاه در خصوص پندار ابزاری نسبت به دین توضیح داد: در ابتدا باید به این نکته توجه شود که ذات دین یک ابزار است اما منظور از این مطلب جلوه ای کوچک و پایین در مورد دین نیست. دین آن چنان از مقام والایی برخوردار است که تمام ائمه و خوبان روزگار برای اعتلا و برافراشته شدن پرچم دین تلاش، جانفشانی و فداکاری‌ها کرده اند. یک هدفی مد نظر بوده به نام سعادت و کمال انسان، تحقق این مهم محتاج به ابزار، وسیله، راه و رسم و روش است، این ابزار را "دین" نامیده اند. بنا بر این شأن دین شأن ابزار است اما برای رسیدن به یک هدفی عالی که هدف کل آفرینش است.

رابطه دین و هدف آفرینش

 وی تصریح کرد: عالم آفریده شد که در آن انسان بتواند زندگی کند و انسان در این عالم زندگی می‌کند تا با استفاده از برنامه دین به هدف نهایی و غایی به سعادت و کمالش که قرب الی الله است برسد. پس اگر کسی بخواهد واقعا دین را در جای خود قرار دهد باید از دین همان استفاده ای را انجام دهد که دین برایش قرار داده شده. از دین استفاده کند بر صراط مستقیم که محتوای دین هست حرکت کند تا به مقصد و سعادت نهایی خود نزدیک و در نهایت برسد. سعادت نهایی انسان موقعیتی است که همه مشکلات او حل شده و هر آنچه که بخواهد هست؛ نعمت هایی ابدی که نه تکراری می‌شوند و نه خسته کننده و ملال آور هستند. این جایگاه اصلی و واقعی دین است.

مسافرکشی اما با اتومبیل رالی !

 صدر الدین نخ چی با اشاره به اینکه هرکس از دین در غیر جایگاهش استفاده کند می‌توان گفت که آن را زایل کرده واز بین برده ادامه داد: این کار مثل رفتن هر روزه تا نانوایی و خرید نان یا مسافر کشی، با اتومبیلِ رالی یا آفرودی است که در اختیار فرد گذاشته شده تا بالا ترین مقامات را در سخت ترین برهه ها کسب کند. وقتی آن را در جایگاه خود استفاده نکند اولین پیامد این موضوع ضایع کردن آن اتومبیل است، چراکه این اتومبیل برای مسافرکشی یا رفتن تا نانوایی ساخته نشده است. پس استفاده ابزاری از دین یعنی استفاده از دین در غیر آن مسیری که برایش قرار داده شده است.

اخطار قرآن به دین ابزاران

این کارشناس مذهبی ادامه داد:  قرآن کریم، اولین گروهی است که از دین در غیر مسیر خودش استفاده کردند و جای اینکه آن را وسیله سعادت خودشان قرار دهند و برای کسب هرچه بیشتر دنیای خودشان قراردادند؛ را قوم یهود معرفی کرده است. در قرآن کریم آمده گروهی از قوم یهود، تورات و دین وآموزه های دینی را ابزاری برای کسب دنیا و ثروت اندوزی خودشان قرار دادند. (آیه 84 به بعد سوره بقره). از این مطلب به طور اجمالی می‌تواند فهمید که اگر ما دین را در مسیری غیر از آن چه که برایش قرار داده شده استفاده کردیم اولین اتفاقی که می‌افتد بی ارزش و بی اهمیت شدن دین در نظر مردم است.

 دین گریزی مردم و به حراج گذاشتن ارزش ها

وی افزود: مردم با نظر به رفع نیاز های زندگی دنیا نیاز به مشاغلی دارند و هر شغلی یه گوشه ای از دنیای آن‌ها را کفایت می‌کند. اما کسانی که از دین استفاده می‌کنند تا به دنیا برسند، مردم به مشاهده چنین رفتاری به این نتیجه میرسند که چنین افرادی هیچ فایده و ارزشی برای آن‌ها ندارد در نتیجه مردم با نگاه به چنین افرادی دین گریز می‌شوند و اثر دین و کارکرد دین در جامعه از بیتن می‌رود.

 این کارشناس مذهبی در آخر خاطر نشان کرد: کسانی که در مسیر خدمت، آموزش و آموختن دین در حال حرکت هستند باید به این نکته به شدت توجه کنند که هرگز دین را ابزاری برای کسب دنیای خودشان قرار ندهند. برخی از اساتید نسل های قبلی حوزه مکرر به این نکته توجه داشتند که مبادا طوری رفتار کنید مردم در مواجهه با شما و دینتان از دین منزجر و زده بشوند به این صورت که مشاهده می‌کنند شما دین را وسیله ای قرار دادید برای این که به دنیای تان برسید و از صمیم قلب و از اعماق دلتان به این دین معتقد نیستید بلکه فقط و فقط آن را ابزاری قرار دادید برای کسب دنیا.

انتهای پیام/