زندگی اشرافی نشانه نفاق است

حجت الاسلام والمسلمین محمد جواد نظافت، کارشناس مذهبی، درمورد معیار‌های نفاق از منظر نهج البلاغه بیان کرد: منافقین کسانی هستند که می‌گویند: «وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ» «و، چون به آنان گفته شود در زمین فساد مکُنید، مى‏ گویند ما خود اصلاحگریم.» و آیه‌ای داریم که می‌گوید: «وَلَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ» «و از رفتار رؤسای مسرف و ستمگر پیروی نکنید.» «الَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ» «که آن مردم در زمین همه گونه فساد می‌کنند و هیچ گونه به اصلاح (حال خلق) نمی‌پردازند.» 

حجت الاسلام نظافت گفت: قرآن کریم به طور واضح بیان می‌کند: افراد مسرف، مفسد هستند و مصلح نیستند. بنابراین، اگر کسی اهل زندگی اشرافی است، منافق است. چون فرد با زندگی اشرافی به ویژه در جایگاه و سمَت بالا نمی‌تواند اصلاحات انجام دهد. زیرا همه مردم دوست دارند خودشان را مثل او کنند. 

گفتنی است مسئولی که زندگی اشرافی دارد به دلیل این که الگوی جامعه است، در حقیقت، رفتار نفاق آلود از خود بروز می‌دهد چراکه اسراف می‌کند و در این میان، مردم می‌خواهند شبیه او شوند و این موضوع، موجب فساد در جامعه می‌شود. 

حجت الاسلام نظافت ادامه داد: مسئولین نباید در زندگی شخصی خود به صورت اشرافی عمل کرده و باید به بیت المال توجه کنند. چرا باید مدیران عالی، صندلی بهتری در مقایسه با دیگران داشته باشند؟ آن‌ها که همیشه این طرف و آن طرف می‌روند. در حالی که کارگر و کارمند باید پشت میز بنشیند. چرا اتاق مسئول باید خیلی اشرافی باشد؟ البته باید توجه داشت که موضوع اتاق ملاقات با شخصیت‌های خارجی تا حدی متفاوت است و نه زیاد. چون تا حدودی باید متفاوت بوده و البته همچنان، سادگی خود را داشته باشد. 

این کارشناس مذهبی در پاسخ به سوالاتی چون؛ چرا برخی از مسئولان کشور با وجود مشخص بودن سیره امیر مومنان (ع)، آرمان‌های امام خمینی (ره)، سخنان رهبر و مشخص بودن ارزش‌های اول انقلاب، باز هم این اتفاق‌ها تکرار می‌شود؟ چرا اصرار بر این حجم از تجملات و تشریفات وجود دارد؟ آیا دو دین و انقلاب و... داریم؟ مشکل این است که ما به جای اصلاح کردن خودمان، دین را کج می‌کنیم. گاهی دست هایمان را بالا می‌بریم و می‌گوییم توان ساده زندگی کردن را نداریم و این، بحث دیگری و بسیار بد است که من، هوس‌های خودم را به نوعی توجیه کنم و به همین دلیل، وجه دینی برای آن درست می‌کنم و اتفاقاً در نهج البلاغه، برای آن بحث داریم؛ به طوری که حضرت علی (ع) فرمودند روزگاری می‌آید که قرآن را تحریف موضعی می‌کنند «یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ» «کلمات [خدا]را پس از استواری در جایگاه هایش تحریف می‌کنند»

آیات قرآن کریم را نمی‌توان کم و زیاد کرد، ولی می‌توان جا به جا خواند. یعنی به بعضی از آیات توجه می‌کنند و «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ» دستاویز آن‌ها می‌شود و در مقابل، آیه اسراف، حسابرسی ذره‌ها و... را نمی‌خواند و متأسفانه، یک نوع هوس پنهان وجود دارد و این معضل است.

نکته شایان ذکر این است که یکی از خصلت‌های منافق، اسراف است و اگر در موضع بیت المال باشد اسراف در بیت المال است و با پدیده مسئول منافق روبرو می‌شویم و درپاقع، چنین افرادی، بنده خدا نیستند و خودشان را مالک اموال شخصی شان می‌دانند. در حالی که اگر افراد، درآمدی دارند امانت الهی است و نباید اسراف کنند و باید پول خود را برای ابدیت خرج کنند.