زن، محور اصلی تربیت و محبت در خانواده است
اهمیت نقش زن در خانواده بر کسی پوشیده نیست، چراکه در سلامت فرد و اجتماع تاثیر مستقیم دارد.
وقتی یک خانواده بر مبنای محبت و احساس بنا شده باشد، این خصوصیات در فرزندان خانواده نهادینه شده و به یک اصل در جامعه تبدیل می‌شود. به دلیل جایگاه زن، خانواده نیز از مهم‌ترین محیط‌های مؤثر بر سلامت روانی جامعه است و درواقع می‌توان به این موضوع اذعان کرد که زن می‌تواند نقش آرامش‌بخشی برای خانواده داشته باشد. برای آن‌که نقش آرامش‌بخشی زن در خانواده به‌درستی تبیین شود، باید نقش‌های مادری، خواهری، دختری و همسری زن روشن شود. درواقع نقش زن در آرامش خانواده شامل عشق‌ورزی به همسر، پاکیزگی و آراستگی، خانه‌داری، سازگاری و تفاهم است و هرکدام از این خصوصیات، می‌تواند آرامش را به خانه تزریق کند.
حجت‌الاسلام ابوالفضل علی‌آبادی مدیر دفتر آموزش و تولید محتوای اتحادیه انجمن اسلامی به جام‌جم درخصوص نقش اثرگذار زن در حوزه تربیت می‌گوید: «بانوان در موضوع تربیت خانواده بسیار تاثیرگذار بوده و نقش پررنگ‌تری نسبت به آقایان ایفا می‌کنند. درواقع بحث بر سر این است که بانوان می‌توانند مدیریت بهتری برای تربیت در خانه ایفا کرده، خانه را به محیط جذابی برای اعضای خانواده تبدیل کنند و آن هم به دلیل ظرفیت‌های فطری است که در وجود یک زن قرار دارد».
او با تاکید بر این‌که وجود یک زن سرشار از محبت و ایثار است، ادامه می‌دهد: «موضوعی که در بحث تربیت بسیار اثرگذار است؛ عاطفه، محبت و احساس است. می‌توانیم این‌طور نتیجه‌گیری کنیم که محیط خانواده با محبت و ایثار یک مادر آرامش پیدا می‌کند و این آرامش می‌تواند زمینه‌ساز تربیت صحیح فرزندان شود؛ هرچند باید گفت این تربیت حتی شامل حال همسر خانواده نیز می‌شود.»
احساسات را باید به برخی از مردان آموخت
این کارشناس مذهبی در ادامه ضمن رجوع به صحبت‌های مقام معظم رهبری در سال ۸۰ در جمع بانوان ادامه داد: رهبر معظم انقلاب فرمودند: «این حرف را که می‌گویم، لطفا مرد‌ها نشنوند؛ ممکن است بدشان بیاید. شما خانم‌ها بدانید آقایان تا آخر عمر مثل یک پسربچه هستند و شما باید آن‌ها را بزرگ کنید».
درواقع موضوع تربیت در خانواده، موضوعی است که زن‌ها آن را طراحی، مدیریت و برنامه‌ریزی می‌کنند.
او معتقد است که «برخی از خانواده‌ها از محیط تربیت دور می‌شود و دلیل آن را این می‌داند که این قوه احساس در وجود این زن‌ها کمی کمرنگ شده است».
او ادامه می‌دهد: «گاهی رنگ عاطفه در خانواده‌ها کمرنگ می‌شود، اینجا است که خود زن‌ها باید محبت کردن را به مرد‌ها آموزش دهند؛ زیرا برخی از مرد‌ها اصلا محبت کردن بلد نیستند. به‌طور مثال یک کتاب سرشار از احساس را به همسرشان بدهند تا او کتاب را برای‌شان بخواند و این‌طور به او آشنایی با کلمات و واژه‌ها را برای محبت‌کردن یاد دهند».
علی‌آبادی بر این باور است که ریشه بسیاری از اختلافات خانوادگی این است که زندگی به سمت خودمحوری حرکت می‌کند و هوا و هوس بر زندگی، حاکم شده و زن و مرد «بایدها» و «نبایدها»، «شایدها» و «نشایدها» را به بازی گرفته و خواسته‌های نفسانی خود را ملاک عمل قرار می‌دهند. به اعتقاد این کارشناس مذهبی، هویت یک زن در خانواده نباید در مقایسه با مرد‌ها تعیین شود و باید نقش زن با خود زن تعریف شود.
او ادامه می‌دهد: «وقتی زن هویتش در خانواده مشخص باشد، درواقع محور تربیت قرار می‌گیرد و آن‌وقت است که می‌توان موضوع تربیت در جامعه را تبیین کرد».
به اعتقاد علی‌آبادی زن منشأ احساس و عاطفه در خانواده است و اگر این منشأ دچار اشکال شود، تمام ارکان خانواده با مشکل روبه‌رو می‌شود؛ زیرا درواقع زن نقش تنفس در خانواده را ایفا می‌کند و این موضوع که دچار مشکل شود، کل ارکان خانواده به مشکل برمی‌خورد.
او توضیح می‌دهد که «عواطف و احساسات در وجود یک زن، نقطه قوت او به شمار می‌رود، حفظ یک زندگی و تربیت فرزندان به این احساسات وابسته است و مزیت اصلی او به شمار می‌رود. این در حالی است که برخی از بانوان نمی‌دانند که چطور می‌توانند از این موهبت خدادادی که در وجودشان قرار دارد، استفاده کنند. وجود احساسات می‌تواند در همه ارکان زندگی نمود پیدا کند. حتی چیدمان وسایل یا نوع دکوراسیون منزل می‌تواند نشان‌دهنده وجود احساسات در خانواده باشد».
تعامل و گفتگو نشان‌دهنده آرامش در خانواده
علی‌آبادی یکی از راه‌های ایجاد آرامش در خانواده را گفت‌وگوی درست عنوان می‌کند و می‌گوید: «یکی از معضلات اصلی گفتگو‌های همسران، این است که پیامی که فرد قصد انتقال آن را دارد، لزوما همان پیامی نیست که ارسال می‌کند و پیام دریافت شده، لزوماً همان پیامی نیست که ارسال می‌شود. مردی که می‌خواهد به همسرش ابراز محبت کند و هنگام بیرون رفتن از منزل، متوجه خاک روی میز می‌شود؛ به جای بیان دوست داشتن روی میز یک قلب می‌کشد، اما همسرش فکر می‌کند آن، نشانه اعتراض به کثیفی منزل است! بنابراین داشتن مهارت گفتگو، یکی از اصلی‌ترین مسائل در ایجاد آرامش در خانواده است که این مهارت باید توسط بانوان در خانواده تببین شود. وقتی زن و مرد بتوانند با یکدیگر گفتگو کنند، بچه‌ها نیز این مهارت را یاد می‌گیرند و فرهنگ گفتگو از خانه شروع و به جامعه تسری پیدا می‌کند. وقتی این اتفاق کمرنگ شود درواقع خانه به محیط بدون تنفسی تبدیل می‌شود که دیگر جایی برای زندگی نیست.»
بانوان، ظرفیت‌های وجودی خود را بیشتر بشناسند
او بر این موضوع تاکید دارد: «باید خانم‌ها و بانوان خودشان و ظرفیت‌ها و قابلیت‌های وجودی‌شان را خوب بشناسند و بدانند این احساسات، مهم‌ترین نعمتی است که خدا در وجودشان قرار داده است. شناخت این روحیات سبب می‌شود یک زن نیاز‌های روحی، عاطفی و ایثار را تقویت و باعث بروز استعداد‌های خاص در فرزندان خودش شود.»
منبع: جام جم
