ساکت: درود به شرف داور که کارت قرمز حریف را پس گرفت/ صنعت نفت همه را زمین گیر کرده

ساکت الهامی، سرمربی هوادار پس از بازی با صنعت‌نفت در کنفرانس خبری حاضر شد و در صحبت‌های ابتدایی‌اش گفت: «خیلی خوشحالم در شهری که سرزمین و مهد فوتبال ما است و با فوتبال زندگی می‌کند، هستیم. امیدوارم تیم صنعت همیشه سرپا و سرزنده باشد.»

او در مورد داوری و پس‌گرفتن کارت قرمز از حسین ساکی گفت: «قبل از شروع صحبت‌ها به آقای احمد محمدی، داور بازی تبریک می‌گویم. به نظرم داوران بی‌نظیر بودند و فکر نمی‌کنم حتی صنعتی‌ها هم بابت داوری ناراضی باشند. درود به شرف آقای محمدی بابت کارتی که اشتباه شده بود و برگرداند. وقتی از حسین [ساکی]پرسیدم، گفت من کارت نگرفته بودم. به‌خاطر شجاعتش به او تبریک می‌گویم. به نظرم داوری از کیفیت بازی بهتر بود.»

او در مورد بازی گفت: «می‌دانستیم که صنعت‌نفت فوتبال بازی می‌کند و با فوتبالش همه را اینجا زمین‌گیر کرده است. من از بازی لذت می‌بردم. در نیمه اول تعداد پاسی که دو تیم دادند یک رکورد است. یک فوتبال خیلی‌خوب روی زمین داشتیم. از همه مهم‌تر وجود این تماشاگران بود. من از حضور تماشاگران لذت می‌بردم و حتی یک بی‌احترامی نکردند. کاش این موضوع در همه شهر‌ها باشد.»

با خرید اشتراک با ۵۰ درصد تخفیف در قرعه کشی آیفون ۱۳ شرکت کن

الهامی اضافه کرد: «صنعت تیم خوبی بود و یک فوتبال با کیفیت بازی کرد و حتی در پنج دقیقه آخر فوتبال روی زمین را از دست نداد و با همان فوتبالی که شروع کرده بود، ادامه داد و روی کرنر غافلگیر شدند. هرچند دو تیم کیفیت‌شان برابر بود و آن‌ها هم یک موقعیت خوب داشتند. به هر دو تیم خسته نباشید می‌گویم و دست بچه‌هایم را می‌بوسم.»

او در پاسخ به اینکه چرا نفت پشت باکس خوب است، اما در محوطه ضعف دارد گفت: «به نظرم مهمترین مشکل صنعت‌نفت عدم اعتماد به نفس است. کیفیت فوتبالش شاید بهتر از قبل است. من در جایگاهی نیستم که در مورد صنعت صحبت کنم؛ ولی از نظر فنی بی‌نظیر بودند. شما تیمی را پیدا کنید که دفاع وسط‌هایش اینقدر خوب بازی‌سازی کنند. آن‌ها موقعیت آنچنانی به ما ندادند. ضربات ایستگاهی تعیین‌کننده بود؛ ولی صنعت باید به خودباوری برسد و به روال دلخواه برگردد. از این تیم دو موقع باید ترسید؛ یکی وقتی که شروع به اوج‌گیری می‌کند و یکی زمانی که چیزی برای از دست دادن ندارد. شک نکنید صنعت‌نفت از این شرایط خارج می‌شود و به نظرم می‌ماند؛ اما اگر بخواهم دلی بگویم، آرزویم است که بماند!»