باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی تبار - به گزارش ایل پرایس  جنگ احتمالی بین هند و پاکستان می‌تواند آسیای مرکزی را به‌شدت بی‌ثبات کند؛ این منطقه که در حال توسعه زیرساخت‌ها و افزایش تجارت است، ممکن است با اختلال در مسیرهای انرژی و تجارت، افزایش افراط‌گرایی و مداخله قدرت‌های خارجی مانند چین، روسیه و آمریکا مواجه شود.

چین به‌عنوان شریک نزدیک پاکستان و سرمایه‌گذار اصلی در پروژه کریدور اقتصادی چین-پاکستان (CPEC)، احتمالاً حضور خود را در آسیای مرکزی برای تضمین مسیرهای تجاری و کاهش نفوذ هند افزایش خواهد داد. در حالی که روسیه، به‌واسطه روابط دیرینه‌اش با آسیای مرکزی و هند، ممکن است نقش نظامی و امنیتی خود را در منطقه تقویت کند.

 آمریکا ممکن است از فرصت بهره‌برداری کرده و برای مقابله با چین و روسیه، حمایت اقتصادی و نظامی خود از کشورهای بزرگ آسیای مرکزی مانند قزاقستان و ازبکستان را افزایش دهد. هم‌زمان، افغانستان با توجه به نزدیکی جغرافیایی و نفوذ طالبان، به نقطه داغ بحران تبدیل می‌شود و ممکن است افراط‌گرایان منطقه‌ای را تحریک کند.

جنگ می‌تواند باعث تأخیر در پروژه‌های کلیدی مانند خط‌لوله TAPI، راه‌آهن ترانس‌افغان و پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر CASA-1000 شود. این تأخیرها همراه با هجوم پناهندگان و نفوذ شبه‌نظامیان، امنیت کشورهای آسیای مرکزی به‌ویژه تاجیکستان و ازبکستان را تهدید خواهد کرد.

پیامدهای هسته‌ای احتمالی بین دو کشور، خطرات زیست‌محیطی بزرگی برای کشاورزی و امنیت غذایی آسیای مرکزی به همراه دارد. حتی بدون درگیری هسته‌ای، نگرانی مشتریان از آلودگی می‌تواند صادرات کشاورزی منطقه را متوقف کند. به‌ویژه ازبکستان که اقتصادش به کشاورزی وابسته است، آسیب جدی خواهد دید.

جمهوری‌های آسیای مرکزی که با هر دو کشور روابط تجاری دارند، در صورت جنگ ناچار به انتخاب جانب‌داری اقتصادی می‌شوند، گرچه احتمال دارد برخی از محصولات مانند داروهای هندی اهمیت بیشتری نسبت به مواد غذایی پاکستانی داشته باشند و جایگزینی‌شان دشوار باشد.

سازمان همکاری شانگهای (SCO) که هم هند و هم پاکستان و کشورهای آسیای مرکزی عضو آن هستند، ممکن است فلج شود. جنگ می‌تواند رقابت هند و چین را در درون سازمان تشدید کرده و همکاری امنیتی و اقتصادی منطقه‌ای را متوقف کند.

در بلندمدت، آسیای مرکزی با خطر قطب‌بندی منطقه‌ای روبه‌رو خواهد شد، با کشورهایی که به چین یا روسیه یا غرب گرایش می‌یابند. افزایش هزینه‌های امنیتی می‌تواند توسعه اقتصادی را متوقف کند و تأثیر منفی بر جمعیت جوان منطقه که در انتظار فرصت‌های شغلی و اقتصادی هستند، بگذارد. در این میان، برنامه‌های هند برای گسترش نفوذ در آسیای مرکزی از طریق بندر چابهار نیز ممکن است با شکست مواجه شود.