خبرنگار، باشگاه خبرنگاران جوان - نجمه ایرانیان ؛ تیمی که با سابقه‌ای پُررنگ در لیگ برتر و پشتوانه‌ای بی‌نظیر از هواداران، فصل را با سودای بازگشت آغاز کرده بود، حالا باید یک سال دیگر را در دسته یک فوتبال کشور سپری کند، آن هم در شرایطی که رقابت برای صعود به لیگ برتر، بیش از فصل‌های گذشته فشرده‌تر و بی‌رحم‌تر شده است.

طلایی‌پوشان آبادانی، اگرچه در برهه‌هایی از فصل جرقه‌هایی از بازگشت به اوج را نشان دادند، اما ثبات همان حلقه مفقوده‌ای بود که مسیر صعود را برایشان به مانعی جدی تبدیل کرد.

شکست‌ها و تساوی‌ها در دیدار‌های کلیدی، امتیازاتی که در دقایق پایانی از کف رفت و البته چالش‌های بیرون از میدان، مجموعه‌ای از موانع بودند که صنعت نفت آبادان را از رسیدن به هدف نهایی بازداشتند.

در آن سوی میدان، رقبای سرسختی قرار داشت که با بهره‌گیری از برنامه‌ریزی دقیق، مدیریت منسجم‌تر و سرمایه‌گذاری هدفمندتر، توانستند گام به گام تا قله بالا بیایند و بلیط لیگ برتر را به نام خود بزنند.

صنعت نفت آبادان اما، در حالی به ایستگاه پایانی رسید که بیش از آن‌که بازنده رقابت باشد، قربانی کمبود‌ها و بی‌ثباتی‌های مدیریتی لقب گرفت.

اکنون و در پایان فصلی فراموش‌نشدنی، این باشگاه در برابر تصمیمی مهم ایستاده است: بازسازی و برنامه‌ریزی برای آینده یا ادامه در مسیری که تاکنون نتیجه‌ای جز حسرت برای هواداران با تعصب و پر هیجان این تیم نداشته است.  

آینده‌ی این تیم پرهوادار، نه فقط برای آبادان بلکه برای فوتبال ایران اهمیت دارد چراکه آبادان از قدیم مهد فوتبال این سرزمین بوده و هست.

بازگشت صنعت نفت به سطح اول فوتبال کشور، می‌توانست بار دیگر رنگ و بوی خاصی به لیگ برتر ببخشد؛ اما این اتفاق رخ نداد تا همچنان حسرت در دل هواداران این تیم باقی بماند.

توصیه جدی به مدیران این تیم ریشه دار این است که بازگشت به اوج، بدون اصلاح درون‌ساختاری و دوری از اشتباهات گذشته میسر نخواهد بود و رؤیایی تکراری باقی خواهد ماند.