باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - دکتر النا الکسینتسوا، متخصص اطفال، می‌گوید که کرم‌های انگلی بیشتر در بین کودکان پیش‌دبستانی و مدرسه‌ای رایج هستند.

به گفته او، دلیل اصلی عفونت، عدم رعایت اصول اولیه بهداشت در خانه، به ویژه مشکل دست‌های کثیف است. از آنجایی که سیستم ایمنی کودک بین ۴ تا ۵ سالگی هنوز در حال رشد است، آنها بیشتر مستعد ابتلا به انواع عفونت‌ها از جمله کرم‌ها هستند.

الکسینتسوا می‌گوید: «یک کودک می‌تواند تقریباً در هر جایی آلوده شود - در خانه، به خصوص اگر حیوانات خانگی وجود داشته باشد، در زمین‌های بازی و حتی در مهدکودک.».

اما یکی دیگر از راه‌های رایج انتقال کرمک، خوردن غذا‌های نیم‌پز مانند گوشت، میوه یا سبزیجاتی است که خوب شسته نشده‌اند. وجود کرم‌های انگلی اغلب با علائم مسمومیت عمومی آشکار می‌شود.

این متخصص می‌گوید: «علائم وجود کرم ممکن است در کودک به صورت بی‌حالی، تحریک‌پذیری، خستگی، بیماری مکرر و مشکل در خواب شبانه بروز کند. کاهش اشتها، حالت تهوع، درد شکم و حرکات ناپایدار یا مکرر روده نیز ممکن است مشاهده شود. علاوه بر این، ممکن است به صورت واکنش‌های آلرژیک پوستی مانند بثورات غیرمعمول ظاهر شود.»

با این حال، روش اصلی برای تشخیص وجود کرم‌ها، آزمایش خون برای تشخیص آنتی‌بادی‌های کرم‌ها و آزمایش مدفوع برای تأیید وجود آنهاست.

به گفته الکسینتسوا، اگر بیمار بثورات پوستی داشته باشد، تشخیص افتراقی واکنش‌های آلرژیک الزامی است. همچنین از روش‌های تشخیص خودکار استفاده می‌شود. برای مثال، در صورت درد شکم، سونوگرافی از اندام‌های شکمی انجام می‌شود. اگر بیمار سرفه مداوم داشته باشد، ممکن است عکس‌برداری با اشعه ایکس انجام شود، زیرا برخی انگل‌ها می‌توانند ریه‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.

این پزشک خاطرنشان می‌کند که وقتی کرم‌های انگلی در کودکی کشف می‌شوند، بهتر است بقیه اعضای خانواده نیز معاینه شوند. با این حال، درمان نباید بدون تأیید تشخیص، برای همه به صورت «اضطراری» تجویز شود. زیرا دارو‌ها اثر خاص و عوارض جانبی بالقوه‌ای دارند. با این حال، اگر در خانه حیوانات خانگی وجود دارد یا اگر کودک به مهدکودک می‌رود، به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، تمام خانواده باید هر شش ماه یک بار داروی ضد کرم مصرف کنند.

منبع: روزنامه ایزوستیا