باشگاه خبرنگاران جوان؛ سمیه خلیلی - در بحبوحه یکی از تاریک‌ترین فصول تاریخ معاصر خاورمیانه، جایی که غزه زیر آوار و گرسنگی جان می‌کَنَد، و در حالی که جهان با دیدگان حیرت‌زده به فجایع انسانی بی‌سابقه می‌نگرد، کاخ سفید امروز میزبان دیداری است که نه تنها نماد تداوم یک سیاست مخرب است، بلکه به وضوح نشان‌دهنده پیوند نامقدس منافع و قدرت، فارغ از هرگونه اخلاق و انسانیت است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، در واشنگتن مورد استقبال قرار می‌گیرد؛ استقبالی که از سوی بسیاری، از جمله سناتور برجسته آمریکایی، برنی سندرز، "استقبال از یک جنایتکار جنگی" توصیف شده است. این دیدار در شرایطی اتفاق می‌افتد که موجی از محکومیت‌های بین‌المللی و اعتراضات مردمی علیه نسل‌کشی و جنایات جنگی در غزه، سراسر جهان را فرا گرفته است. این یادداشت به بررسی ابعاد انتقادی این دیدار می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه سیاستمداران آمریکایی، در هر دو طیف جمهوری‌خواه و دموکرات، شریک جرم رژیمی شده‌اند که آشکارا حقوق بین‌الملل و اصول انسانی را زیر پا می‌گذارد.

برنی سندرز: صدای وجدان در برابر جنایت جنگی

سناتور برنی سندرز، چهره شناخته‌شده و مستقل سیاست آمریکا، بار دیگر صدای اعتراض خود را بلند کرده است. او در اظهاراتی تند و بی‌پرده، صراحتاً نتانیاهو را "جنایتکار جنگی" خوانده و از استقبال وی در کاخ سفید به شدت انتقاد کرده است. سندرز تاکید می‌کند که ترامپ، درست مانند جو بایدن، رئیس‌جمهور کنونی آمریکا، به دولت افراطی نتانیاهو در "کشتار سیستماتیک و گرسنگی دادن به غیرنظامیان در غزه" کمک و یاری رسانده است. این اظهارات از سوی یک سناتور آمریکایی، نه تنها نشان‌دهنده عمق نارضایتی در بخشی از نخبگان سیاسی آمریکاست، بلکه تابویی را می‌شکند که دهه‌ها بر روابط آمریکا و اسرائیل سایه افکنده بود: نقد مستقیم و صریح سیاست‌های اسرائیل.

تحلیل سندرز، نشان می‌دهد که حمایت آمریکا از اسرائیل، فراتر از خطوط حزبی و جناحی است. چه جمهوری‌خواهان و چه دموکرات‌ها، در پشت پرده، به یک سیاست واحد در قبال رژیم صهیونیستی پایبند بوده‌اند که در نهایت به هزینه جان و مال فلسطینیان تمام شده است. این سیاست، به نتانیاهو و کابینه افراطی‌اش این آزادی عمل را داده است که بدون واهمه از پیامد‌های بین‌المللی و با تکیه بر حمایت بی‌دریغ واشنگتن، سیاست‌های نسل‌کشی خود را در غزه ادامه دهند.

زهران ممدانی: هزینه جنایت بر دوش شهروندان آمریکایی

زهران ممدانی، شهردار نیویورک، در توئیتی کوبنده، ابعاد اقتصادی و اخلاقی این حمایت‌ها را برجسته می‌کند. او خطاب به شهروندان آمریکایی می‌نویسد: "متأسفیم‌ای شهروندان آمریکایی، در حالی که شما برای پرداخت هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، اجاره و تحصیلات خود در تنگنا هستید، به یاد داشته باشید که دولت شما نتوانست به شما کمک کند، چون باید میلیارد‌ها دلار از پول مالیات شهروندان آمریکایی را به اسرائیل بدهد تا کودکان بی‌گناه را در غزه بمباران کند و بکشد. "

این اظهارات، دقیقاً به نقطه ضعف سیستم آمریکایی اشاره دارد: اختصاص بودجه‌های نجومی به حمایت از یک رژیم خارجی، در حالی که نیاز‌های اولیه و حیاتی شهروندان داخلی نادیده گرفته می‌شود. این تضاد، نه تنها از نظر اخلاقی محکوم است، بلکه از جنبه اقتصادی نیز فشاری مضاعف بر دوش مالیات‌دهندگان آمریکایی وارد می‌کند. این میلیارد‌ها دلار که می‌توانست صرف بهبود وضعیت بهداشت و درمان، آموزش، مسکن یا زیرساخت‌های فرسوده در داخل آمریکا شود، صرف تامین تسلیحاتی می‌شود که برای کشتار کودکان و غیرنظامیان در غزه به کار می‌روند. این رویکرد، بی‌عدالتی سیستماتیک را در ابعاد داخلی و خارجی به نمایش می‌گذارد و سوالات جدی درباره اولویت‌های دولت آمریکا مطرح می‌کند.

پیوند ترامپ و نتانیاهو: یک اتحاد ایدئولوژیک و سیاسی

دیدار امروز ترامپ و نتانیاهو، فراتر از یک ملاقات دیپلماتیک عادی است؛ این دیدار، نماد یک پیوند عمیق ایدئولوژیک و سیاسی است. هر دو رهبر، دارای رویکرد‌های راست‌گرایانه افراطی، تمایل به پوپولیسم، نادیده‌گرفتن حقوق بین‌الملل و حمله به نهاد‌های دموکراتیک هستند. در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ، حمایت آمریکا از اسرائیل به اوج خود رسید:

•    انتقال سفارت آمریکا به قدس: این اقدام، نقض قطعنامه‌های بین‌المللی و نادیده گرفتن جایگاه قدس به عنوان سرزمینی مورد مناقشه بود که با اعتراضات گسترده‌ای همراه شد و به روند صلح آسیب جدی زد.

•    به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان: این اقدام نیز، نقض فاحش حقوق بین‌الملل و نادیده گرفتن سرزمین‌های اشغالی سوریه بود.

•    "معامله قرن": طرح صلح ترامپ، که به طور کامل حقوق فلسطینیان را نادیده می‌گرفت و به نفع اسرائیل بود، از سوی فلسطینیان و بسیاری از کشور‌های جهان رد شد.

•    حمایت بی‌دریغ در سازمان ملل: دولت ترامپ هرگونه قطعنامه یا اقدام بین‌المللی علیه سیاست‌های اسرائیل را وتو یا محکوم می‌کرد.

این اقدامات، به نتانیاهو اطمینان خاطر بیشتری داد تا سیاست‌های شهرک‌سازی، محاصره غزه و سرکوب فلسطینیان را با شدت بیشتری دنبال کند. ترامپ، نه تنها از این سیاست‌ها حمایت کرد، بلکه با ارائه پوشش دیپلماتیک و سیاسی، به اسرائیل اجازه داد تا بدون نگرانی از عواقب بین‌المللی، به اقدامات خود ادامه دهد. این دیدار امروز، بازتولید همان اتحاد است که می‌تواند به معنای تداوم و حتی تشدید فجایع در غزه باشد.

غزه: صحنه جنایات سیستماتیک و همدستی بین‌المللی

حملات بی‌وقفه به غزه، که با بمباران‌های کور، هدف قرار دادن بیمارستان‌ها، مدارس، اردوگاه‌های پناهندگان و مناطق مسکونی همراه بوده، منجر به کشتار بیش از ۳۷ هزار نفر، از جمله هزاران زن و کودک، شده است. سازمان ملل متحد و نهاد‌های حقوق بشری بار‌ها نسبت به وضعیت فاجعه‌بار انسانی، گسترش قحطی، و کمبود شدید آب، غذا، دارو و سرپناه هشدار داده‌اند. گزارش‌های متعدد از کشتار عامدانه غیرنظامیان، استفاده از سلاح‌های ممنوعه، و تخریب سیستماتیک زیرساخت‌های حیاتی، نشان می‌دهد که آنچه در غزه رخ می‌دهد، فراتر از یک درگیری نظامی ساده است و ابعاد جنایت جنگی و نسل‌کشی را در بر می‌گیرد.

در چنین شرایطی، استقبال از نتانیاهو در کاخ سفید، نه تنها بی‌اعتنایی آشکار به رنج انسان‌هاست، بلکه به منزله تأیید و مشروعیت‌بخشی به این جنایات تلقی می‌شود. این دیدار، به رژیم اسرائیل این پیام را می‌دهد که می‌تواند با خیال راحت به سیاست‌های خود ادامه دهد، چرا که قدرتمندترین کشور جهان پشتیبان اوست. این همدستی، نه تنها مسئولیت اخلاقی و حقوقی دولت آمریکا را افزایش می‌دهد، بلکه اعتماد عمومی به نهاد‌های بین‌المللی و اصول حقوق بشر را خدشه‌دار می‌سازد.

از بی‌تفاوتی عمومی تا خشم جهانی: تغییر روایت

اگرچه دولت‌های غربی، به ویژه آمریکا، همچنان به حمایت بی‌دریغ خود از اسرائیل ادامه می‌دهند، اما افکار عمومی جهان و حتی بخش‌هایی از جامعه آمریکا، شاهد تغییرات عمیقی است. اعتراضات گسترده در سراسر جهان، جنبش‌های دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا، و افزایش آگاهی عمومی نسبت به جنایات در غزه، نشان می‌دهد که روایت رسمی از این درگیری، دیگر قابل پذیرش نیست.

اظهارات سندرز و ممدانی، تنها نمونه‌هایی از این تغییر روایت هستند. این صداها، اگرچه هنوز نتوانسته‌اند سیاست‌های رسمی را به طور کامل تغییر دهند، اما به طور فزاینده‌ای بر فضای عمومی تأثیر می‌گذارند و فشار بر دولت‌ها را افزایش می‌دهند. سوال اینجاست که تا چه زمانی دولت آمریکا می‌تواند در برابر این موج فزاینده از خشم و انزجار عمومی مقاومت کند؟

آینده‌ای نامعلوم و مسئولیت اخلاقی

دیدار ترامپ و نتانیاهو در کاخ سفید، نه تنها از نظر سیاسی دارای اهمیت است، بلکه یک پیام اخلاقی دردناک را به جهان مخابره می‌کند: در دنیایی که منافع سیاسی و استراتژیک بر اصول انسانی و عدالت مقدم شمرده می‌شود، رنج و مرگ میلیون‌ها انسان می‌تواند نادیده گرفته شود. این دیدار، نه تنها پایه‌های اخلاقی سیاست خارجی آمریکا را زیر سوال می‌برد، بلکه زخم عمیقی بر پیکر روابط بین‌الملل و اعتماد عمومی وارد می‌کند.

در نهایت، می‌توان گفت که این دیدار، نه تنها نماد تداوم یک سیاست مخرب است، بلکه نشان‌دهنده یک بحران عمیق‌تر اخلاقی در رهبری جهان است. تاریخ، این لحظات را با دقت قضاوت خواهد کرد و نسل‌های آینده، هرگز فراموش نخواهند کرد که در زمان یکی از بزرگترین فجایع انسانی دوران ما، چه کسانی در قدرت بودند و چه تصمیماتی گرفتند. مسئولیت اخلاقی این نسل از رهبران، در قبال رنج مردم غزه و پایمال شدن اصول انسانی، هرگز از بین نخواهد رفت.