
باشگاه خبرنگاران جوان - در پژوهشی نوآورانه، دو سگ آموزشدیده توانستند تنها با بو کردن سوابهای پوستی، بیماری پارکینسون را با دقت بالایی تشخیص دهند. در این مطالعه، سگها با حساسیت ۷۰ تا ۸۰ درصد، بیماران مبتلا را شناسایی کرده و با دقت بیش از ۹۰ درصد، افراد سالم را از بیماران تفکیک کردند. این یافته میتواند مسیر جدیدی برای غربالگری این بیماری فراهم کند؛ بیماریای که تاکنون فاقد آزمایش قطعی تشخیصی بوده است.
محققان دریافتند بیماران پارکینسون ترکیب خاصی از چربی پوست به نام سبوم تولید میکنند که بوی متفاوتی نسبت به افراد سالم دارد. سگهای منتخب که پس از یک روند دقیق آموزش انتخاب شدهاند، توانستند این بوی متمایز را از روی نمونههای سادهی پوستی شناسایی کنند.
از بین ۱۰ سگ اولیه، تنها دو سگ—یک گلدن رتریور و یک لابرادور—توانستند پس از ۱ سال آموزش تخصصی، در این کار موفق عمل کنند. این آموزش شامل تشخیص میان بیش از ۲۰۰ نمونه پوست و پاداشدهی به شناساییهای صحیح بود.
در مرحله نهایی، سگها در یک آزمایش دوسوکور با ۱۰۰ نمونهی ناشناخته روبهرو شدند. یکی از سگها توانست با دقت ۹۰ درصد، و دیگری با دقت ۹۸ درصد، افراد سالم را شناسایی کند و بیماران را با دقتی بالاتر از بسیاری از روشهای موجود تشخیص دهد.
پارکینسون تنها بر حرکت تأثیر نمیگذارد بلکه فرآیندهای فیزیولوژیک مثل تولید چربی پوست را نیز تغییر میدهد. این سبوم خاص حاوی ترکیبات فراری است که سگها میتوانند آن را حتی پیش از بروز علائم حرکتی تشخیص دهند.
در حالی که سگها نمیتوانند جایگزین پزشکان متخصص شوند، اما میتوانند ابزاری مؤثر برای غربالگری سریع و کمهزینه باشند، مخصوصاً در مناطقی با کمبود متخصص. همچنین پژوهشها در حال توسعه حسگرهایی هستند که قادر به شناسایی همین ترکیبات بویایی باشند.
آموزش این سگها مستلزم زمان، منابع و فیلتر دقیق است؛ تنها درصد کمی از حیوانات توانایی لازم را دارند. از سوی دیگر، هنوز مشخص نیست چرا برخی نمونهها آسانتر شناسایی میشوند و این روش تا چه حد برای بیماران گوناگون قابل تعمیم است.
این تحقیق نشان میدهد که سگها، با وفاداری همیشگیشان، میتوانند در تشخیص یکی از پیچیدهترین بیماریهای مغز و اعصاب، نقش مهمی ایفا کنند. آینده تشخیص پارکینسون ممکن است بوی متفاوتی به خود بگیرد — بویی که فقط بینی یک سگ میتواند آن را حس کند.
منبع: ایسنا