
باشگاه خبرنگاران جوان؛ ارینب سیفی - استفاده از هوش مصنوعی در مدرسه و محل کار، آمادگی دانشآموزان و کارگران را افزایش میدهد. همچنان که هوش مصنوعی به تغییر شکل تجربه روزمره محل کار ادامه میدهد، حدود یک سوم از کارگران بزرگسال نسل Z که در قلب آمریکا زندگی میکنند، حداقل تا حدودی برای ادغام هوش مصنوعی در مشاغل فعلی خود احساس آمادگی میکنند. در همین حال، چهار نفر از هر ۱۰ دانشآموز کلاس پنجم تا دوازدهم نسل Z در قلب آمریکا احساس آمادگی برای استفاده از هوش مصنوعی در مشاغل آینده خود دارند.
کمتر از یک نفر از هر ۱۰ کارمند نسل Z حدود (۹%) در Heartland میگویند که «بسیار» آماده استفاده از هوش مصنوعی در شغل فعلی خود هستند، در حالی که ۲۵% میگویند «تا حدودی» آماده هستند.
وقتی از بزرگسالان نسل Z که دیگر در دوره متوسطه نیستند در مورد توانایی آنها در استفاده از هوش مصنوعی در نقشهای آیندهشان سوال شد، آنها فقط کمی خوشبینتر بودند. ۱۱٪ احساس آمادگی کامل داشتند، در حالی که ۳۲٪ تا حدودی احساس آمادگی میکردند. در همین حال، تنها ۳٪ از دانشآموزان راهنمایی و دبیرستان نسل Z احساس آمادگی کامل برای استفاده از هوش مصنوعی در مشاغل آینده خود داشتند و ۳۷٪ تا حدودی احساس آمادگی میکردند.
این یافتهها از یک نظرسنجی جدید انجام شده توسط بنیاد خانواده والتون و گالوپ در ۲۰ ایالت در غرب میانه و جنوب غیرساحلی ایالات متحده با همکاری Heartland Forward، یک سازمان غیرانتفاعی متعهد به مطالعه روندهای اقتصادی و رفاه در مرکز کشور، به دست آمده است.
این نظرسنجی آنلاین - که جدیدترین مورد از مطالعه «صداهای نسل زد» است - از ۶ تا ۱۳ مارس ۲۰۲۵ با استفاده از پنل گالوپ انجام شد. نتایج بر اساس پاسخهای ۱۴۷۴ کودک و بزرگسال ۱۳ تا ۲۸ ساله نسل زد که در ۲۰ ایالت مرکزی آمریکا زندگی میکنند، به دست آمده است.
اعتماد به نفس کارمندان نسل Z در توانایی خود برای استفاده از هوش مصنوعی در کارشان ارتباط نزدیکی با نوع صنعتی که در آن استخدام میشوند دارد. بیش از شش نفر از هر ۱۰ نفر (۶۱ ٪) از کارمندان نسل Z که در نقشهای علمی، فناوری، مهندسی یا ریاضی (STEM) کار میکنند، حداقل تا حدودی برای استفاده از هوش مصنوعی در شغل خود احساس آمادگی میکنند. در همین حال، کارمندان بخش آموزش (۴۳ ٪)، سایر صنایع یقه سفید (۳۲ ٪)، مشاغل یقه آبی و خدماتی (۳۰ ٪) و مراقبتهای بهداشتی (۲۲ ٪) ۱۸ تا ۳۹ درصد کمتر احتمال دارد که برای استفاده از هوش مصنوعی در محل کار احساس آمادگی کنند.
نکته قابل توجه این است که تقریباً نیمی از کارکنان مراقبتهای بهداشتی (۴۸٪) و کارگران یقه آبی و خدماتی (۴۷٪) میگویند هوش مصنوعی برای شغل آنها وجود ندارد.
برای کارفرمایانی که به دنبال افزایش راحتی کارکنان خود با هوش مصنوعی هستند، سیاستهای استفاده از هوش مصنوعی آنها میتواند عامل مهمی باشد. تقریباً از هر ۱۰ کارگری که کارفرمایانشان اجازه استفاده از هوش مصنوعی را میدهند، شش نفر (۵۹ ٪) احساس آمادگی برای استفاده از هوش مصنوعی در محل کار را دارند، در مقایسه با حدود یک نفر از هر چهار کارگری (۲۶ ٪) که کارفرمایانشان اجازه استفاده از آن را نمیدهند یا سیاستهای واضحی در مورد هوش مصنوعی ندارند.
با این حال، ۳۶٪ از کارگران نسل Z میگویند که کارفرمایشان به آنها اجازه میدهد از هوش مصنوعی برای کارشان استفاده کنند، در حالی که ۱۰٪ میگویند این کار مجاز نیست، ۲۱٪ مطمئن نیستند که آیا محل کارشان اجازه استفاده از آن را میدهد یا خیر، و ۳۳٪ شغلی ندارند که بتوان در آن از هوش مصنوعی استفاده کرد.
کارگران نسل Z در برخی زمینهها بیشتر از سایرین احتمال دارد که بگویند کارفرمایشان به آنها اجازه استفاده از هوش مصنوعی را برای کارشان میدهد. حدود شش نفر از هر ۱۰ نفر شاغل در رشتههای STEM (علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات) (۶۱ ٪) و کارکنان آموزش و پرورش (۵۹ ٪) میگویند که کارفرمایشان اجازه استفاده از هوش مصنوعی را میدهد، که بسیار بیشتر از ۱۰ ٪ از کارکنان مراقبتهای بهداشتی و ۱۷ ٪ از کارگران یقه آبی و خدماتی است که همین را میگویند. تقریباً نیمی از کارگران یقه سفید که در رشتههای STEM یا آموزش و پرورش مشغول به کار نیستند (۴۵ ٪) مجاز به استفاده از هوش مصنوعی در محل کار هستند.
دانشآموزان راهنمایی و دبیرستان نسل Z کمتر از کارمندان نسل Z میگویند که مجاز به استفاده از هوش مصنوعی در کار خود هستند. اکثریت قریب به اتفاق دانشآموزان (۵۳ ٪) میگویند که مدرسه آنها سیاست روشنی برای استفاده از هوش مصنوعی اجرا نکرده است، در حالی که ۲۶ ٪ میگویند که حداقل در برخی از فعالیتهای مرتبط با کلاس مجاز است و ۲۰ ٪ گزارش میدهند که مدرسه آنها استفاده از هوش مصنوعی را در تکالیف مدرسه ممنوع کرده است.
دانشآموزانی که در شهرستانهایی با درآمد متوسط خانوار کمتر از ۶۰،۰۰۰ دلار در سال زندگی میکنند، و همچنین دانشآموزانی که در مناطق غیر شهری (روستایی) هستند، کمترین احتمال را دارند که بگویند مدرسهشان به آنها اجازه استفاده از هوش مصنوعی را میدهد و به ویژه احتمال بیشتری دارد که بگویند مدرسهشان قوانینی در مورد استفاده از هوش مصنوعی وضع نکرده است.
اثرات تعامل محدود مدارس با هوش مصنوعی در چشمانداز اشتغال دانشآموزان پس از فارغالتحصیلی منعکس میشود. کمی بیش از نیمی از دانشآموزان دوره راهنمایی و دبیرستان نسل Z در مدارسی که اجازه استفاده از هوش مصنوعی را میدهند (۵۶٪) حداقل تا حدودی احساس آمادگی برای استفاده از این فناوری در مشاغل آینده خود دارند، در مقایسه با ۳۴٪ از دانشآموزان در مدارسی که هوش مصنوعی را ممنوع میکنند یا سیاستی در این زمینه ندارند. از آنجایی که دانشآموزان در مناطق روستایی و کمدرآمد کمتر از همسالان خود میگویند که مدرسهشان اجازه استفاده از هوش مصنوعی را میدهد، این امر ممکن است این دانشآموزان را به طور منحصر به فردی برای ورود به نیروی کار با دانش و مهارتهای مورد نیاز هوش مصنوعی آماده نکند.
همچنان که هوش مصنوعی همچنان نحوه کار آمریکاییها را تغییر میدهد، نسل زد به طور فزایندهای نیاز دارد بداند چگونه از این فناوری در مشاغل فعلی و آینده خود بهره ببرد. با این حال، دو سوم از کارکنان نسل زد احساس آمادگی برای استفاده از هوش مصنوعی در محل کار را ندارند یا معتقد نیستند که هوش مصنوعی میتواند به آنها در نقشهایشان کمک کند، در حالی که ۶۰٪ از دانشجویان نسل زد پس از فارغالتحصیلی احساس آمادگی برای استفاده از آن را ندارند.
میزان سیاستهای واضح مدارس و محلهای کار در مورد استفاده از هوش مصنوعی، بر اعتماد دانشآموزان و کارمندان به مهارتهای هوش مصنوعی آنها تأثیر میگذارد؛ با این حال، اکثر دانشآموزان نسل Z میگویند که مدرسه آنها اجازه استفاده از هوش مصنوعی را نمیدهد یا سیاست مشخصی در مورد هوش مصنوعی ندارد، در حالی که بیش از چهار نفر از هر ۱۰ کارمند نسل Z میگویند که استفاده از هوش مصنوعی مجاز نیست یا نمیدانند که آیا در محل کارشان مجاز است یا خیر. محلهای کاری که به توانایی کارمندان خود در استفاده از هوش مصنوعی تکیه میکنند، و همچنین مدارسی که به دنبال آمادهسازی دانشآموزان برای موفقیت در تحصیلات تکمیلی هستند، باید در نظر بگیرند که آیا قوانین آنها در مورد استفاده از هوش مصنوعی واضح است و توسعه این مهارتها را برای دانشآموزان و کارمندان تسهیل میکند یا خیر.