باشگاه خبرنگاران جوان- فروردین سال ۱۴۰۲ گزارش قتل زن ۴۱ ساله‌ای در خانه‌اش به پلیس اعلام شد. وقتی مأموران به محل که خانه‌ای در محدوده تهرانپارس بود رفتند مشخص شد زن جوان با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده است. پدر مقتول که گزارش قتل را به پلیس داده بود در توضیح ماجرا گفت: «از صبح من و همسرم چندبار با تلفن دخترم تماس گرفتیم، چون جواب نداد نگرانش شدیم. من به خانه شان آمدم کسی در را باز نکرد. تلفن همسرش نیز خاموش بود به همین خاطر کلیدساز آوردم و در را باز کردم و در عین ناباوری با پیکر غرق در خون دخترم مواجه شدم. با دیدن جسد خونین دخترم، از آنجا که با شوهرش اختلاف داشت احتمالاً این جنایت کار اوست.»

با شروع تحقیقات ردی از مرد جوان به دست نیامد تا اینکه چند روز بعد مشخص شد او در یکی از بیمارستان‌های تهران به خاطر سوختگی بستری است وقتی مأموران به سراغ او رفتند همان ابتدا به قتل همسرش اعتراف کرد و گفت: «همسرم بیش از حد به خانواده‌اش وابسته بود. هر روز به بهانه‌های مختلف پیش آنها بود و سر همین موضوع با هم اختلاف داشتیم. روز حادثه دعوایمان شد و کنترلم را از دست دادم و با چاقو او را زدم بعد تصمیم گرفتم خودم را هم بکشم. به همین خاطر سوار ماشینم شدم و به منطقه خلوتی رفتم. ابتدا رگم را زدم و بعد هم با ریختن بنزین خودم و ماشینم را آتش زدم که رهگذران نجاتم دادند و زنده ماندم.» با تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
 
در دادگاه چه گذشت؟

در ابتدای این جلسه پدر و مادر مقتول درخواست قصاص کردند و گفتند حاضر به گذشت نیستند.

پس از آن متهم به جایگاه رفت و با پذیرش اتهام قتل عمد گفت: «۴ سال قبل من از همسر اولم جدا شدم و یک سال بعد هم با مریم ازدواج کردم. اوایل زندگی خوبی داشتیم، اما کم کم متوجه وابستگی همسرم به خانواده‌اش شدم. او مدام می‌گفت باید به خانواده‌ام نزدیک باشم و از مادر بیمارم مراقبت کنم. چند روز قبل از حادثه من و مریم به مسافرت رفتیم، اما پدرش تماس گرفت که بیمار شده و ما زودتر از تاریخی که قرار بود برگشتیم، اما وقتی برگشتیم و دید حال پدرش زیاد هم بد نیست از من خواست دوباره به مسافرت برویم که من قبول نکردم و دعوایمان شد و با چاقو او را زدم.»

متهم افزود: «وقتی متوجه شدم همسرم فوت کرده به خاطر علاقه‌ای که به او داشتم دست به خودکشی زدم که زنده ماندم. شاید اگر دخالت‌های خانواده همسرم در زندگی مان نبود چنین اتفاقی نمی‌افتاد.»

وقتی قضات مرد جوان را به قصاص محکوم کردند پرونده به دیوان عالی کشور رفت و قضات شعبه ۹ دیوان نیز بعد از بررسی پرونده حکم را تأیید کردند و متهم در یک قدمی چوبه دار قرار گرفت.

منبع: روزنامه ایران