
باشگاه خبرنگاران جوان - خبر تلخ درگذشت استاد محمود فرشچیان، نگارگر بیبدیل و هنرمند برجسته ایرانی، جامعه هنری ایران و جهان را در بهت و اندوه فرو برد. او که با قلم سحرآمیز خود، روح و معنا را به نگارگری ایرانی بازگرداند، میراثی ماندگار و ارزشمند از خود بر جای گذاشت. فرشچیان نه تنها یک هنرمند، که سفیر فرهنگ و هنر ایران در جهان بود.
استاد محمود فرشچیان (۱۳۰۸-۱۴۰۴)، نامی که مترادف با اوج و تعالی در هنر نگارگری معاصر ایران است. او را میتوان یکی از معدود هنرمندانی دانست که با احیای نگارگری سنتی و دمیدن روحی تازه در آن، این هنر اصیل ایرانی را از محاق فراموشی نجات داد و به جایگاهی جهانی رساند. آثار او نه تنها در موزههای معتبر جهان به نمایش درآمده، بلکه به عنوان نمادی از فرهنگ و هنر غنی ایران، قلبهای بسیاری را در سراسر دنیا تسخیر کرده است.
نقشی بیبدیل در نگارگری ایرانی
فرشچیان با تسلط کامل بر مکاتب کلاسیک نگارگری ایرانی، از جمله مکتبهای اصفهان و تبریز، توانست سبک خاص و منحصربهفردی را ابداع کند. سبک او با ویژگیهایی چون حرکت سیال خطوط، رنگهای درخشان و زنده، و ترکیببندیهای پویا شناخته میشود. او در آثارش، داستانهای اساطیری، مذهبی و عرفانی را با نگاهی نو و رویکردی مدرن به تصویر میکشید. نگارگری در دستان او از یک هنر صرفاً تزئینی فراتر رفت و به ابزاری برای بیان عواطف انسانی، مفاهیم عرفانی و عشق الهی تبدیل شد.
به عنوان نمونه، آثار ماندگار او همچون "عصر عاشورا" و "ضامن آهو"که با ظرافتی مثالزدنی و احساسی عمیق خلق شدهاند، نشاندهنده تبحر او در تلفیق هنر و معنا هستند. این آثار نه تنها از نظر تکنیکی بینظیرند، بلکه به دلیل عمق معنوی و تأثیرگذاری عاطفیشان، در قلب فرهنگ و هنر ایرانی جایگاهی ابدی یافتهاند.
جایگاه بینالمللی و تأثیرگذاری جهانی
استاد فرشچیان، با برپایی نمایشگاههای متعدد در کشورهای مختلف، هنر نگارگری ایرانی را به جهان معرفی کرد. آثار او در موزههایی چون موزه متروپولیتن نیویورک، موزه بریتانیا و موزههای معتبر دیگر، به نمایش گذاشته شده و مورد تحسین منتقدان و علاقهمندان به هنر قرار گرفته است. او نه تنها توانست مرزهای جغرافیایی را درنوردد، بلکه با سبک خاص خود، الهامبخش هنرمندان بسیاری در سراسر دنیا شد. فرشچیان با خلق آثار ماندگار و پرمخاطبی که با نگاهی عمیق به فرهنگ، تاریخ و اعتقادات ایرانی، جهانیان را با گوشهای از این سرزمین آشنا کرد.
درگذشت این هنرمند بزرگ، ضایعهای جبرانناپذیر برای جامعه هنری ایران است. اما میراث ارزشمند او، همچون ستارهای درخشان، راه را برای نسلهای آینده نگارگران روشن خواهد کرد و نام او برای همیشه در تاریخ هنر ایران و جهان جاودانه خواهد ماند.
روحش شاد و یادش گرامی.