باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش -‌عشایر این دیار نه تنها میراث‌دار فرهنگ و سنت‌های کهن ایرانی‌اند، بلکه به‌عنوان موتور محرک تولید در بخش‌های مختلف کشاورزی و دامپروری، جایگاه ویژه‌ای در اقتصاد ملی دارند.

بیشترین سهم تولید گوشت قرمز و لبنیات محلی استان بر دوش عشایر 

معاون توسعه و عمران اداره کل امور عشایری لرستان اعلام کرد که سه کارخانه تولید کنسانتره در استان با ظرفیت تأمین نیاز عشایر و روستانشینان فعالیت می‌کنند.

وی گفت: همچنین طرح‌هایی برای کشت گیاهان دارویی (آویشن، زعفران، رزماری، موسیر و گل محمدی) در اراضی عشایری انجام و در حال ارزیابی سازگاری این گونه‌ها هستند. 

وی ضمن اشاره به نقش عشایر در اقتصاد مقاومتی، نیاز به کاهش نرخ تسهیلات ۱۴٪ برای این قشر را مطرح کرد.

کوچ‌نشینان لرستان با بهره‌گیری از مراتع طبیعی، سالانه هزاران تُن گوشت سالم و عاری از افزودنی‌های صنعتی تولید می‌کنند. شیر، ماست، کشک و دوغ محلی حاصل تلاش زنان و مردانی است که در دل کوه‌ها و دشت‌ها، با کمترین امکانات، چرخ تولید را به حرکت درآورده‌اند.

 کشاورزی و خودکفایی

عشایر علاوه بر دامپروری، در کشت محصولات سنتی و استراتژیک همچون گندم، جو و حبوبات نیز سهم چشمگیری دارند. این محصولات به‌ویژه در شرایط تحریم و فشار اقتصادی، پشتوانه‌ای مطمئن برای امنیت غذایی کشور محسوب می‌شوند. کشاورزی در میان عشایر لرستان نه تنها یک فعالیت اقتصادی، بلکه بخشی از هویت و فرهنگ تولید است.

هر چادر عشایر، یک پایگاه اقتصاد مقاومتی 

سید احمدرضا شاهرخی نماینده ولی‌فقیه و امام جمعه خرم‌آباد گفت هر چادر عشایر، یک پایگاه اقتصاد مقاومتی است. ایشان با اذعان بر نقش این قشر به‌عنوان مولدی قانع، کم‌مصرف و امنیت‌آفرین، خواستار توجه بیشتر به آنها شدند.

 شاهرخی تاکید کرد که مسئولان باید تلاش کنند عقب‌ماندگی‌ها و بی‌توجهی‌ها به عشایر را جبران کنند.

 صنایع دستی و حفظ فرهنگ بومی

گلیم، جاجیم، سیاه‌چادر و سایر صنایع دستی عشایر لرستان، افزون بر ارزش فرهنگی و هنری، یک ظرفیت اقتصادی مهم به شمار می‌روند. 

این محصولات در صورت حمایت مناسب می‌توانند بازار‌های داخلی و خارجی را به خود جذب کنند و به منبع درآمد پایدار برای خانوار‌های عشایری بدل شوند.

عشایر و اقتصاد مقاومتی

رهبر معظم انقلاب بار‌ها بر ضرورت «اقتصاد مقاومتی» و تکیه بر ظرفیت‌های درونی کشور تأکید کرده‌اند. عشایر لرستان مصداق عینی این مفهوم‌اند. آنان با زیست ساده، مصرف بهینه منابع و تولید متکی بر طبیعت، الگویی روشن از اقتصاد مقاومتی ارائه می‌دهند.

خودکفایی غذایی: تولید مواد غذایی سالم و محلی بدون وابستگی به واردات.

تاب‌آوری در برابر بحران‌ها: زندگی در شرایط سخت و استفاده از حداقل امکانات برای بقا و تولید.

 اشتغال پایدار: عشایر برای خود و جامعه اطرافشان شغل ایجاد می‌کنند و مانع مهاجرت بی‌رویه به شهر‌ها می‌شوند.

 حفظ محیط زیست: شیوه‌های سنتی چرای دام، در صورت مدیریت درست، می‌تواند به تعادل اکولوژیک مناطق کمک کند.

ضرورت حمایت و برنامه‌ریزی

با وجود نقش بی‌بدیل عشایر در تولید و امنیت غذایی، مشکلات متعددی، چون کمبود آب، خشکسالی، نبود زیرساخت‌های آموزشی و درمانی و بازار فروش محصولات، زندگی آنان را تهدید می‌کند. 

سیاست‌گذاری هوشمندانه و حمایت عملی از این قشر، نه تنها باعث بهبود معیشت عشایر می‌شود، بلکه اقتصاد ملی را در برابر تکانه‌های بیرونی مقاوم‌تر خواهد کرد.

عشایر لرستان را می‌توان سنگربانان بی‌ادعا در خط مقدم تولید و تحقق اقتصاد مقاومتی دانست. آنان در سکوت دشت‌ها و ارتفاعات زاگرس، با تلاش شبانه‌روزی، امنیت غذایی و فرهنگی کشور را پاس می‌دارند. وظیفه نهاد‌های حاکمیتی و جامعه شهری این است که قدر این سرمایه‌های انسانی را بدانند و با پشتیبانی همه‌جانبه، مسیر پایداری اقتصاد ایران را هموارتر سازند.