باشگاه خبرنگاران جوان؛ مریم حسینی - محمد حسن، وزیر امور خارجه مالزی در سخنرانی خود در مجمع عمومی در نیویورک گفت: «ما باید همین حالا اقدام کنیم» و اسرائیل را تحریم کنیم.

او گفت: «گسترش وحشیگری اسرائیل در خاورمیانه نمی‌تواند ادامه یابد» و حمله تل آویو به دوحه در اوایل این ماه را «نه صرفاً حمله‌ای به چند نماینده حماس» بلکه «توهینی به تلاش‌های همه کسانی که برای میانجیگری» آتش‌بس بین اسرائیل و حماس تلاش کرده‌اند و نشانه‌ای از «خشونت اسرائیل که همچنان منطقه را بی‌ثبات خواهد کرد» خواند.

او گفت: «تأثیر این [حمله] به بقیه جهان نیز سرایت خواهد کرد. این جنایات ممکن است از فلسطین آغاز شده باشد، اما مطمئناً به فلسطین ختم نخواهد شد. فقط سه پاسخ واقعی برای این درگیری وجود دارد - اقدام قاطع علیه نیرو‌های اشغالگر؛ حمایت بلندمدت از توسعه یک کشور خودگردان فلسطینی؛ و اصلاح سازمان ملل متحد و در عین حال اطمینان از اینکه «چنین مضحکه‌ای از عدالت دیگر هرگز اتفاق نمی‌افتد.»

محمد گفت: در حالی که سازمان ملل متحد هشتادمین سالگرد تأسیس خود را جشن می‌گیرد، کلمه «تبریک» پوچ و توخالی به نظر می‌رسد.

او افزود: «آیا باید به خاطر ناتوانی‌مان در پایان دادن به اشغال فلسطین به خودمان تبریک بگوییم، یا به خاطر اجازه دادن به یک دولت سرکش برای تضعیف منشور و تلاش‌هایمان در غزه به خودمان تبریک بگوییم؟ زمان در حال گذر است. بمب‌ها در حال سقوط هستند و نور در حال محو شدن است. ما شکست خورده‌ایم.»

محمد سه اصلاح فوری را که برای «بقای» سازمان ملل ضروری می‌دانست، پیشنهاد کرد: محدود کردن «اگر نگوییم لغو» وتوی شورای امنیت؛ بازگرداندن اقتدار به مجمع عمومی و طراحی مجدد سازوکار‌های تأمین مالی جهانی برای تضمین شفافیت و انصاف برای کشور‌های جنوب جهان.

ایالات متحده اوایل این ماه قطعنامه سازمان ملل را که خواستار آتش‌بس فوری، بدون قید و شرط و دائمی در نوار غزه بود، وتو کرد.

او گفت: «اصلاحات دیگر یک انتخاب نیست. ضروری است که با هم بهتر باشیم. ما باید با هم تغییر کنیم. میلیارد‌ها زندگی به موفقیت ما بستگی دارد.»

او بر تلاش‌های صلح‌آمیز انجمن کشور‌های جنوب شرقی آسیا (ASEAN) که در حال حاضر ریاست آن را مالزی بر عهده دارد، در منطقه تأکید کرد.

ارتش اسرائیل از اکتبر ۲۰۲۳ نزدیک به ۶۶۰۰۰ فلسطینی، که اکثر آنها زن و کودک بودند، را در غزه به شهادت رسانده است. بمباران بی‌وقفه، این منطقه محاصره‌شده را غیرقابل سکونت کرده و منجر به گرسنگی و شیوع بیماری‌ها شده است.

منبع: آناتولی