باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی ـ دکتر گویدو کریم جونیور، مدرس هوانوردی در دانشگاه گریفیث استرالیا، می‌گوید که خلبانان آموزش‌های منظمی برای مقابله با چهار مشکل فنی اساسی که ممکن است در طول پرواز رخ دهد، دریافت می‌کنند و توضیح می‌دهد که نقص موتور نگران‌کننده‌ترین است.

او می‌افزاید: "بیشتر نقص‌ها در پرواز، مجموعه‌ای از اقدامات دفاعی را فعال می‌کنند که برای حفظ امنیت هواپیما و مسافران آن طراحی شده‌اند. "

در اینجا نگاهی به این چهار نقص و نحوه برخورد واقعی خلبانان با آنها در طول پرواز می‌اندازیم.

۱. نقص موتور

بیشتر هواپیما‌های تجاری با حداقل دو موتور کار می‌کنند که نیروی محرکه مورد نیاز برای پرواز را فراهم می‌کنند. اگر یکی از آنها از کار بیفتد، هواپیما می‌تواند با استفاده از دیگری به پرواز خود ادامه دهد. با این حال، اگر هر دو موتور از کار بیفتند، هواپیما وارد حالت لغزنده‌ای می‌شود که برای حفظ سرعت و جلوگیری از سقوط، نیاز به فرود فوری دارد.

وقتی مشکلی تشخیص داده می‌شود، خلبانان یک چک لیست دقیق را دنبال می‌کنند، از جمله خاموش کردن موتور معیوب، کاهش ارتفاع به ارتفاع ایمن و تغییر مسیر یا بازگشت به فرودگاه.

ژوئن گذشته، پرواز ۱۷۱ ایر ایندیا پس از برخاستن، دچار نقص دو موتور شد که منجر به از دست دادن ارتفاع و برخورد با ساختمان‌ها شد.

اگرچه چنین حوادثی بسیار نادر هستند، اما اهمیت آموزش گسترده خلبانان را نشان می‌دهند.

از جمله معروف‌ترین حوادث، «معجزه روی هادسون» در سال ۲۰۰۹ است، زمانی که خلبان چسلی سولنبرگر با موفقیت هواپیمایی را با هر دو موتور روی رودخانه هادسون در شهر نیویورک فرود آورد، حادثه‌ای که در فیلم «سالی» جاودانه شد.

۲. خرابی چرخ‌های فرود یا ترمز

هواپیما‌ها دارای چرخ‌های جمع‌شونده‌ای هستند که در طول پرواز تا می‌شوند و قبل از فرود باز می‌شوند. با این حال، این سیستم‌ها گاهی اوقات می‌توانند دچار نقص مکانیکی یا هیدرولیکی شوند.

اگر چرخ‌های فرود دچار نقص شود، خلبان ممکن است پس از آموزش مسافران برای قرار گرفتن در موقعیت ایمن، مجبور به فرود اضطراری روی شکم هواپیما شود.

اگر ترمز‌ها از کار بیفتند، خلبان به نیروی رانش معکوس یا فرود در باند طولانی‌تر از حد معمول متوسل می‌شود.

۳. کاهش فشار کابین

هواپیما‌ها معمولاً در ارتفاع تقریبی ۳۶۰۰۰ فوت (تقریباً ۱۰۹۷۳ متر) پرواز می‌کنند، جایی که فشار هوا و میزان اکسیژن موجود به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. بنابراین، هواپیما‌ها فشار داخلی راحتی را حفظ می‌کنند که امکان تنفس طبیعی را فراهم می‌کند.

با این حال، در موارد نادر، عدم تعادل فشار کابین می‌تواند رخ دهد که منجر به فرود ناگهانی، افتادن ماسک‌های اکسیژن و صدای ترکیدن در گوش‌ها می‌شود.

۴. نقص در کنترل پرواز

چندین قطعه، جهت هواپیما را کنترل می‌کنند، مانند سکان در عقب و سطوح متحرک کوچک که معمولاً در لبه انتهایی بال‌ها قرار دارند.

این سیستم‌ها به صورت الکتریکی یا هیدرولیکی کار می‌کنند و با درجه بالایی از افزونگی طراحی شده‌اند تا هواپیما حتی در صورت از کار افتادن یکی از آنها، بتواند به پرواز خود ادامه دهد.

وقتی نقصی تشخیص داده می‌شود، خلبانان فوراً تصمیم می‌گیرند که به فرودگاه برگردند یا در نزدیکترین فرودگاه امن فرود بیایند.

جونیور تأکید می‌کند که چنین نقص‌هایی، اگرچه برای مسافران آزاردهنده و ترسناک است، اما به لطف آموزش دقیق خلبانان و سیستم‌های پیشرفته هواپیما، به ندرت تهدیدکننده زندگی هستند.

او می‌گوید: «فرود ناگهانی یا اضطراری به معنای فاجعه نیست؛ معمولاً نشان می‌دهد که سیستم‌های ایمنی آنطور که باید کار می‌کنند.»

در مورد چاله هوایی که مسافران گاهی اوقات تجربه می‌کنند، باید گفت که اصلاً نقص فنی نیست، بلکه بخشی عادی از تجربه پرواز است.

منبع: دیلی میل