باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک‌منش - در سکوت کوهستان، جایی که مه صبحگاهی در میان بلوط‌ها می‌رقصد، ناگهان گله‌ای از آهو‌ها با وقاری بی‌نظیر از کنار جاده می‌گذرند. گویی زمین را لمس نمی‌کنند؛ سبک، آرام و بی‌صدا همچون نسیمی که از دل جنگل می‌وزد.

چشمانشان هوشیار، بدنشان ظریف و پر از زندگی است؛ هر کدام جلوه‌ای از زیبایی وحشی سرزمین لرستان. در آن لحظه انسان درمی‌یابد که این خاک تنها خانه ما نیست، بلکه خانه موجوداتی است که هزاران سال پیش از ما در آن زیسته‌اند. رد پای آهو‌ها روی خاک، امضا و یادگاری کوتاه، اما بیکران طبیعت است؛ یادآوری این حقیقت که هنوز زندگی در دل این سرزمین جاری‌ست.

تماشای گذر آنها نه فقط زیبا، که آرام‌بخش و الهام‌بخش است؛ انگار زندگی برای لحظه‌ای کند می‌شود تا ما هم قدردان نفس کشیدن در کنار چنین زیبایی باشیم.