علی بن موسی الرضا (ع) فرمود: منظور از " وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظیمٍ وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرینَ " جدم حسین بن علی (ع) است. در این واقعه اسماعیل زنده بماند تا از نسل او پیامبر خاتم بیاید و از نسل پیامبر (ص) حسین (ع) باشد، حسینی که به خاطر زنده نگهداشتن دین جدش رسول الله (ص) سرش را از قفا بریدند؛ رمز «ذبح عظیم» است.
استاد حوزه علمیه قم گفت: برای آتش زدن ابراهیم (ع)، ۴۰ روز هیزم جمع کردند و آنقدر هیزم جمع شد که وقتی نمرود می‌خواست سوزانده شدن او را تماشا کند مجبور شد در ارتفاعی قرار بگیرد و نگاه کند.
پس از شکستن بت‌ها، حضرت ابراهیم دیگر نمی‌توانست در میان قومش زندگی کند.لذا خداوند به واسطه فرشته‌ای با وی سخن گفت و او را به سمت زمین فلسطین هدایت کرد.
وقتی عبدالمطلب نزد ابرهه برای بازپس‌گیری شترهایش می‌رود، ابرهه تعجب می‌کند و می‌گوید: وقتی ابهت عبدالمطلب را دیدم اگر به من می‌گفت برگرد و به خانه خدا حمله نکن من برمی‌گشتم، منتهی او از من یک چیز کوچک یعنی شترهایش را درخواست کرد!
مفضّل از حضرت صادق (ع) پرسید: اى آقاى من! حضرت مهدى (عج) از کجا و چگونه ظهور مى‌کند؟ حضرت فرمودند: اى مفضل! او به تنهایى ظهور مى‌کند و به تنهایى کنار کعبه مى‌آید و به تنهایى شب را در آنجا مى‌گذراند.