سرچشمه انواع گناهان از نگاه آیت الله مكارم شيرازي
امام حسن عسكري(ع) مي‌فرمايد: "تمام پليدي ها در اتاقي قرار داده شده و كليد آن دروغ است". از اين حديث به خوبي برمي‌آيد كه دروغ كليد تمام پليدي‌ها و زشتي‌ها است.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
دروغ سرچشمه نفاق است، زيرا صدق، هماهنگي زبان و دل و دروغ ناهماهنگي اين دو است و از اينجا تفاوت ميان ظاهر و باطن انسان شروع مي شود و دروغگو تدريجاً به سوي نفاق كامل پيش مي رود.
ابزار بسياري از گناهان، دروغ است؛ افراد متقلب و مزور، دزد و خائن، كم فروش و محتكر، شياد و پيمان شكن بدون دروغ دست و پاي‌شان بسته مي‌شود و كارشان به بن بست مي‌كشد. آدم حسود براي اعمال حسد، آدم متكبر براي خودنمايي و خودفروشي، آدم متملق و چاپلوس براي رسيدن به هدف خود، افراد طماع و دنياپرست براي نيل به مقصد خويش معمولاً متوسل به دروغ مي‌شوند.
با دروغ، محسود را در انظار مردم كوچك مي‌كنند؛ با دروغ، خود را بزرگ جلوه مي دهند؛ با دروغ، هزار گونه تملق مي‌گويند و براي اشباع روح طماع خود به هر دري مي‌زنند و به دروغ متوسل مي‌شوند.كسي كه مقيد به راستگويي است خود را در برابر بسياري از گناهان محدود مي‌سازد، زيرا فكر مي‌كند اگر توضيحي درباره آن عمل از او بخواهند بايد راست بگويد و اگر راست بگويد مايه رسوايي است، پس چه بهتر كه از آن اعمال به كلي چشم بپوشد.
بنابراين تقيد به همين صفت او را در مقابل بسياري از گناهان بيمه مي‌كند. بسياري از دروغ‌ها خود منشأ دروغ‌ها يا گناهان ديگري است، زيرا زياد ديده شده افراد دروغگو براي توجيه مطالب خلاف خود ده‌ها دروغ ديگر مي‌گويند و يا براي جلوگيري از فاش شدن دروغ خود دست به اعمال خلاف ديگري مي زنند.
دروغ سرچشمه نفاق است، زيرا صدق، هماهنگي زبان و دل و دروغ ناهماهنگي اين دو است و از اينجا تفاوت ميان ظاهر و باطن انسان شروع مي شود و دروغگو تدريجاً به سوي نفاق كامل پيش مي رود.
ابزار بسياري از گناهان، دروغ است؛ افراد متقلب و مزور، دزد و خائن، كم فروش و محتكر، شياد و پيمان شكن بدون دروغ دست و پاي‌شان بسته مي‌شود و كارشان به بن بست مي‌كشد. آدم حسود براي اعمال حسد، آدم متكبر براي خودنمايي و خودفروشي، آدم متملق و چاپلوس براي رسيدن به هدف خود، افراد طماع و دنياپرست براي نيل به مقصد خويش معمولاً متوسل به دروغ مي‌شوند.
با دروغ، محسود را در انظار مردم كوچك مي‌كنند؛ با دروغ، خود را بزرگ جلوه مي دهند؛ با دروغ، هزار گونه تملق مي‌گويند و براي اشباع روح طماع خود به هر دري مي‌زنند و به دروغ متوسل مي‌شوند.كسي كه مقيد به راستگويي است خود را در برابر بسياري از گناهان محدود مي‌سازد، زيرا فكر مي‌كند اگر توضيحي درباره آن عمل از او بخواهند بايد راست بگويد و اگر راست بگويد مايه رسوايي است، پس چه بهتر كه از آن اعمال به كلي چشم بپوشد.
بنابراين تقيد به همين صفت او را در مقابل بسياري از گناهان بيمه مي‌كند. بسياري از دروغ‌ها خود منشأ دروغ‌ها يا گناهان ديگري است، زيرا زياد ديده شده افراد دروغگو براي توجيه مطالب خلاف خود ده‌ها دروغ ديگر مي‌گويند و يا براي جلوگيري از فاش شدن دروغ خود دست به اعمال خلاف ديگري مي زنند.
