ساخت سقاخانه سفالی نمادین از سنت شیعیان در دانشگاه هنر تبریز

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبریز، استاد پیشکسوت دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران گفت: سقاخانه در معماری سنتی ایرانی، به فضاهای کوچکی در معابر عمومی اطلاق می‌شد که اهالی و کسبه برای آب دادن به رهگذران تشنه آن را درست می کنند.

انوشفر گفت: سقاخانه محلی متبرک برای سیراب کردن تشنگان بود که ویژگی متبرک بودن آن به اعتقاد مردم نسبت به سقاخانه در گذشته و پیوند عمیق آن با واقعه کربلا و حضرت ابوالفضل (ع) برمی گردد.

وی ادامه داد: شمع‌هایی که اطراف سقاخانه تعبیه و روشن می‌شود جنبه‌ای مذهبی به آن داده و کسانی که نذر و نیازی دارند شمعی را در سقاخانه‌ها روشن می‌کنند.

انوشفر گفت: ساخت و طراحی سقاخانه، این امکان را به هنرمندان می دهد تا هویت گمشده خود را در آن بیابند و از این طریق هویتی بومی به آثار خود دهند.

این پیشکسوت سفالگر گفت: استمرار و تداوم مکتب سقاخانه، با معیارهای مشخص و مشترک هنرمندان بویژه، تکیه بر میراث مذهبی، هنری تاثیر ماندگاری بر هنر معاصر ایران به جا گذاشته است.

استاد دانشکده هنرهای اسلامی تبریز نیز گفت: این دانشکده برای نخستین بار در کشور کارگاه آموزشی طراحی و ساخت سقاخانه سفالی را در محوطه دانشگاه با حضور استادان این هنر، محمد مهدی انوشفرو پیمان سجادی، به همراهی 20 دانشجوی رشته هنر اسلامی گرایش سفال برگزار کرده است.

ضیایی گفت: در سقاخانه همه چیز با وجود برخورداری از ظاهر ساده و بی پیرایه آن معنا و حال و هوایی خاص دارد.

وی ادامه داد: استفاده از نشانه های مذهبی و عناصر نهفته در فرهنگ شیعه و از جمله مشهورترین آنها نمادهای عاشورا وجه مشترک میان هنرمندان مکتب سقاخانه است.

ضیایی گفت: استفاده زیبایی شناسانه از این فرهنگ، بکارگیری دستمایه هایی مانند پنجه و عناصری دیگر که هر کدام نشانگر مفاهیم تاریخی، فرهنگی هستند و ترکیب این نمادهای انتزاعی، جدای از فرم واقعی آنها، فضایی نوین و تاثیر گذار را پدید می آورد.

وی خاطرنشان کرد: این سقاخانه پس از ساخت در محوطه دانشگاه برای استفاده دانشجویان تعبیه می شود. /س