خطرناک ترين پايگاه هاي علمي جهان از قطب جنوب تا آتشفشان هاي هاوايي

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، زماني که کلمه  دانشمند به گوشمان مي خورد، ناخودآگاه ياد لابراتوارهاي تحقيقاتي مي افتيم که افرادي با روپوش هاي سفيد درآن ها در تلاش براي يافتن پاسخ پرسش هاي علمي هستند. اما هرگز نمي توانيد تصور کنيد که اين دانشمندان ممکن است مجبور شوند دست به چه کارهايي بزنند. به گزارش خراسان در اين مطلب با 5مورد از خطرناک ترين محيط هاي علمي جهان آشنا مي شويد.

ايستگاه وستوک:

اين ايستگاه علمي که در منطقه  سرد قطب جنوب واقع شده يکي از پايگاه هاي علمي روسيه در خارج از خاک اين کشور است که از سال 1957 براي انجام تحقيقات گوناگون بنا شده است.

اين منطقه را مي توان يکي از سردترين نقاط زمين دانست که داراي رکورد کمترين دماي ممکن منفي 89.2 درجه سانتي گراد است. محققاني که در اين ايستگاه کار مي کنند، يخ ها را کاويده و لوله هاي ويژه اي مملواز آن ها را براي انجام تحقيقات خود تهيه مي کنند. اين لوله هاي يخي حاوي داده هاي ارزنده اي از آب و هواي زمين در طول ساليان متمادي است.به گزارش zoomit ايستگاه وستوک در فصل تابستان پذيراي 25 دانشمند و مهندس است در حالي که در فصل زمستان تنها 13 محقق جرات ماندن در اين مکان را دارند!

کوه کيلائوآ، جزيره هاوايي:

جزيره هاوايي داراي بزرگ ترين کوه هاي آتشفشاني فعال جهان است که يکي از آن ها کوه کيلائوآ است. در بالاي اين کوه به گدازه هاي روان و بسيار داغي برمي خوريد که گرمايي در حدود 1200 درجه سانتي گراد دارد .هاوايي يکي از مهم ترين نقاط براي آتشفشان شناسان و محققان سراسر جهان است.

اين دانشمندان بايد با گدازه هاي سوزان مواجه شوند و از نزديک روي آن ها تحقيقات علمي خود را انجام دهند. آن ها همچنين به کندوکاو درباره آتشفشان و مواد موجود در گدازه ها مي پردازند تا در نهايت درک بهتري از سازوکار اين مواد کشنده  درون زمين به دست آورند.

گودال ماريانا:

در اقيانوس آرام و در نزديکي جزاير ماريانا، گودالي در کف اقيانوس قرار دارد که 2550 کيلومتر طول دارد، اما اين تنها خصوصيت بارز اين گودال زيرآبي نيست. گودال ماريانا را مي توان عميق ترين نقطه روي کره زمين دانست که در بيشترين حد داراي عمقي بالغ بر 11 کيلومتر از سطح آب است. اين عمق زياد، گودال ماريانا را به يکي از نقاط بسيار مهم براي اقيانوس شناسان، محققان دريايي و حتي غواص هاي بي باک تبديل کرده است. گودال ماريانا را مي توان بستر بسيار مناسبي براي آزمايش شناورهاي زيرآبي ساخت بشر دانست. جالب است بدانيد ميزان فشار در پايين ترين نقطه اين گودال حدود هزار برابر سطح آب هاي آزاد است. براي کاوش  هرچه بيشتر و بهتر اين گودال، دانشمندان نياز به زيردريايي هاي مستحکم تري دارند.

فضاي لايتناهي:

از عميق ترين و پرفشارترين نقطه زمين به جايي سفر مي کنيم که مطلقاً هيچ فشاري در کار نيست! فضا، يکي از خطرناک ترين نقاط براي کار کردن و کاوش هاي تحقيقاتي است، چرا که نه تنها خبري از اکسيژن و فشار هوا نيست، بلکه سفر به آن و ماندن در چنين محيطي نيز مخاطرات برگشت ناپذير خاص خود را دارد. چه بسيار دانشمنداني که در سفرهاي فضايي طعمه  يک اشتباه کوچک محاسباتي يا فني شدند و هرگز حتي خاکسترشان به زمين بازنگشت. با اين وجود دانشمندان بسياري با اين سبک کار و زندگي آشنا شده اند و آن را دوست دارند و در پايگاه فضايي بين المللي (ISS) مشغول آزمايش روي جنبه هاي گوناگون حيات زميني و فرازميني هستند.

آزمايشگاه بيوايمني سطح 4:

سطح چهارم از آزمايشگاه هاي بيوايمني (biosafety) در حال تحقيق درباره خطرناک ترين زيست توده ها و بيماري هاي کشنده تاريخ است. بر خلاف ساير آزمايشگاه ها، اغلب بيماري هايي که در اين مکان مورد آزمايش قرار مي گيرد، هيچ دارو و درماني ندارد! به همين دليل است که دانشمندان لباس هاي ويژه اي مي پوشند و از منابع مجزاي هوا تنفس مي کنند تا شايد حداقل استانداردهاي محافظتي را در برابر خطرناک ترين باکتري هاي دنيا داشته باشند. با اين وجود هيچ تضميني براي سلامتي وجود ندارد و تنها يک سر سوزن تماس با اين باکتري ها به قيمت جان فرد تمام خواهد شد!