اظهارات غيرمسؤولانه
تصور می‌شود اگر نظام موفق به حل و فصل كامل مساله هسته‌ای شود در حالي‌كه کمترین هزینه را به کشور تحمیل کند و در عين حال حداكثر حقوق ایران در آن محفوظ بماند، در آن صورت توفيق بزرگي براي كشور حاصل شده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، وطن امروز نوشت: مسأله هسته‌ای ایران يكي از مهم‌ترین موضوعات دیپلماتیک، سیاسی و امنیتی در
تاریخ جمهوري اسلامي است. به واقع این پرونده از معدود پرونده‌هایی است که
بخش مهمی از ظرفیت‌های سیاسی، اجتماعي، امنیتی و دیپلماتیک ايران را به خود
مشغول کرده و مدیریت صحيح آن از سوي ايران موجب شده جمهوري اسلامي در عين
حال كه هيچ باجي به زورگويان عالم نداده است، به پيشرفت‌هاي اتمي خويش بدون
توجه به تهديدهاي توخالي به اصطلاح اربابان دنيا ادامه دهد. در حقيقت،
پرونده هسته‌ای ایران شاخصی از کل مسائل سیاست خارجی ایران است. با توجه به
عدم موفقيت تيم سياست خارجي دولت اصلاحات در مسأله هسته‌اي كه تلفيقي از
اعضاي وزارت خارجه و شورايعالي امنيت ملي بود، در سال‌هاي اخير اين پرونده
به طور كامل در اختيار شورايعالي امنيت ملي قرار گرفت كه تاكنون نيز به
خوبي از پس وظايف خود برآمده است.
تصور می‌شود اگر نظام موفق به حل و فصل كامل مساله هسته‌ای شود در حالي‌كه کمترین هزینه را به کشور تحمیل کند و در عين حال حداكثر حقوق ایران در آن محفوظ بماند، در آن صورت توفيق بزرگي براي كشور حاصل شده است. از آن سو اگر در اين مسأله خداي ناكرده دچار ضرر و زيان و مشكل شويم، آنوقت در بسياري مسائل ديگر كه شياطين جهان مي‌خواهند بر ايران تحميل كنند مانند مورد اخير كه محكوم كردن جمهوري اسلامي در زمينه حقوق بشر است نيز غرب به پيروزي از راه ظلم و زورگويي اميدوار مي‌شود.
1- در حالي‌كه سال‌هاست مسؤول پرونده هسته‌اي ايران و طرف مذاكره‌كننده ايراني شورايعالي امنيت ملي است، مدتي است پارازيت‌هايي از سوي افراد غيرمسؤول در اين‌باره ديده مي‌شود كه ممكن است دوصدايي موجب تضعيف موقعيت ايران در اين مذاكرات مهم آنهم در آستانه توفيق كشور شود. اين مورد كه همواره پيش و پس از مذاكرات ايران و گروه 1+5 مشاهده مي‌شود، پس از مذاكرات 2 هفته پيش در آلماتي قزاقستان نيز رويت شد. دكتر صالحي، وزير محترم امور خارجه كه پيش از مذاكرات استانبول، بغداد و مسكو نيز با اظهارنظرهاي غيرضروري موجب ايجاد حرف و حديث‌هايي شده بود، يكي، دو روز پس از اجلاس آلماتي نيز ناگهان گفت: «از امروز» تحريم‌ها به مرور كاهش مي‌يابد.
از آن روز تاكنون كوچك‌ترين اثري از صحت اين وعده ديده نشده بود كه ديروز نيز ايشان در نشست مشترك خبري با وزير خارجه بنين بدون ارائه شواهدي مدعي شد: «اطلاعاتي دارم كه در حال حاضر قابل بيان نيست ولي سال آينده سال نويدبخشي درباره رفع تدريجي تحريم‌ها خواهد بود». البته ايشان در همين نشست، با تخفيف به سخن پيشين عنوان شده، بيان كرد: «اميدوارم» با چشم‌انداز پيش رو شاهد رفع تدريجي تحريم‌ها باشيم. وزير امور خارجه تاكيد كرد: «دفعه گذشته نيز كه اين مطلب را عنوان كردم، براساس اطلاعاتي كه در اختيار دارم گفتم كه اكنون قابل بيان نيست».
2- نکته‌ای که باید قبل از ادامه بحث بدان اشاره كرد، اين است كه در پرونده هسته‌ای ایران بايد با جزئيات وارد شد نه آنكه به صورت احساسي و با و بعدا مي‌گويم و... . بنابراين ابراز نظر در اين باره كه حساسيت زيادي دارد و ممكن است بيهوده برخي افراد را اميدوار كند نبايد بي‌مبنا صورت گيرد و نبايد به زدن حرف‌هاي كلي بسنده كرد. این موضوع، مستلزم این است که ما با دقت وارد جزئیات شویم، زیرا نمی‌توان به حرف‌های کلی که امکان ارزیابی درستی از آنها وجود ندارد، بسنده کرد.
3- در مذاكرات آلماتي به‌رغم آنكه هر دو طرف از انجام آن ابراز رضايت كردند و غرب از برخي ادعاهاي غيرمستند و غيرحقوقي خود به دليل پايمردي جمهوري اسلامي كوتاه آمد، هيچ اتفاق خاصي نيفتاد يا 2 سوي مذاكره به توافقي دست نيافتند در حالي‌كه رئيس دستگاه ديپلماسي كشور طوري از مسائل پشت پرده خبر مي‌دهد كه گويا همه مسائل در حال رفع شدن است؛ موضوعي كه هرگز وجود خارجي ندارد و با توجه به خوي استكباري و زورگوي 1+5 و ويژگي ستم‌ناپذيري جمهوري اسلامي تا رسيدن به توافق نهايي كارهاي زيادي باقي است. از اين رو پيشگويي اميدوارانه آقاي دكتر صالحي، متاسفانه هم مشكوك و هم غيرمسؤولانه به نظر مي‌رسد.
4- به نظر مي‌آيد در حالي كه دليل اصلي و بزرگ تاثير تحريم‌ها، مديريت ناصحيح، ناكاربلدي و بي‌انگيزگي مسؤولان اجرايي كشور بوده است، پروژه‌اي براي شرطي كردن جامعه طراحي شده تا در صورتي كه شورايعالي امنيت ملي به‌عنوان مذاكره‌كننده ارشد ايران دست رد بر سينه زياده‌خواهي‌هاي طرف مقابل زد، تيم مذاكره در افواه عمومي مقصر جلوه داده شود؛ در صورتي كه پيشنهاد ارائه‌شده جمهوري اسلامي در مذاكرات پيشين در مسكو كه مبناي مذاكرات آلماتي قرار گرفت، جامع و بسيار منطقي است و اين 1+5 است كه بايد صداقت خود را اثبات كند.
5- روندي كه پس از برخورد نسبتا منطقي غربي‌ها در مذاكرات و تعديل جزئي برخي خواسته‌هاي غيرحقوقي‌شان انتظار آن مي‌رفت، عملا رخ داد و تداوم سياست آنها بسيار متفاوت از چيزي بود كه در مذاكرات نمايش دادند. غربي‌ها چند روز پس از مذاكرات در رسانه‌ها خود را خواهان حل موضوع هسته‌اي ايران جلوه داده و جمهوري اسلامي را مقصر به سرانجام نرسيدن پرونده هسته‌اي وانمود كردند! هرچند در آلماتي نيز تنها برخي خواسته‌هايشان را كه خود به غيرمنطقي بودن آنها پي‌برده بودند تعديل كردند و در كنار آن امتيازي به ايران ارائه يا حتي پيشنهاد ندادند.
6- در اين شرايط، سخنان جناب آقاي دكتر صالحي
ـ علاوه بر غيركارشناسانه و ناصحيح بودن‌ـ خيرخواهانه و در راستاي منافع كشور و ملت نيز تلقي نمي‌شود. سخن گفتن از «برداشتن تحريم‌ها از امروز(!)» در حالي كه ايشان نيك مي‌داند چنين خبري نيست، حاكي از دخالت غيرقابل قبول و غيرمسؤولانه‌اي از سوي ايشان است كه بوي خير از آن به مشام نمي‌رسد.
7- شباهت عجيبي بين اظهارنظرهاي آقاي دكتر صالحي و ديپلمات‌هاي خيال‌پرداز دوران اصلاحات كه برنامه صلح‌آميز هسته‌اي ايران را با دل‌خوش كردن به وعده‌هاي كذب غرب و باج دادن و تعليق‌هاي پي‌در‌پي تا آستانه تعطيلي پيش بردند و اگر نبود تدابير الهي و سياست‌ورزانه رهبر حكيم انقلاب، با اقدامات بزدلانه آنها اينك بايد از برنامه هسته‌اي ايران فقط در خاطرات ياد مي‌شد، وجود دارد. دیپلماسی هسته‌ای تجديدنظرطلبان با آنكه همواره ادعا مي‌كردند ديپلماسي واقع‌گراست، كوچك‌ترين تناسبي با واقعیات عرصه بین‌المللی نداشت. بزرگ‌ترین شاهد این ادعا این است که اصلاح‌طلبان فکر می‌کردند با روش اعتمادسازی يا تعليق موقت می‌توان با طرف مستكبر غربي به توافق رسيد ولي به محض امضاي موافقتنامه‌اي كه اتفاقا همه مفاد آن به سود اروپا بود، غرب آن توافقات را نقض مي‌كرد و باز با اصرار و التماس ديپلمات‌هاي اصلاحات با هزار ادا و اطوار حاضر به بازگشت به ميز مذاكرات مي‌شد و با گرفتن امتيازاتي بسيار زياد به توافقي جديد مي‌رسيد؛ روشي كه به نظر مي‌رسد دیپلمات تکنوکراتی مانند دكتر صالحی با آن مي‌خواهد تحريم‌ها را كاهش دهد؛ كاري دقيقاً عكس منش ديپلماسي انقلابي.
تصور می‌شود اگر نظام موفق به حل و فصل كامل مساله هسته‌ای شود در حالي‌كه کمترین هزینه را به کشور تحمیل کند و در عين حال حداكثر حقوق ایران در آن محفوظ بماند، در آن صورت توفيق بزرگي براي كشور حاصل شده است. از آن سو اگر در اين مسأله خداي ناكرده دچار ضرر و زيان و مشكل شويم، آنوقت در بسياري مسائل ديگر كه شياطين جهان مي‌خواهند بر ايران تحميل كنند مانند مورد اخير كه محكوم كردن جمهوري اسلامي در زمينه حقوق بشر است نيز غرب به پيروزي از راه ظلم و زورگويي اميدوار مي‌شود.
1- در حالي‌كه سال‌هاست مسؤول پرونده هسته‌اي ايران و طرف مذاكره‌كننده ايراني شورايعالي امنيت ملي است، مدتي است پارازيت‌هايي از سوي افراد غيرمسؤول در اين‌باره ديده مي‌شود كه ممكن است دوصدايي موجب تضعيف موقعيت ايران در اين مذاكرات مهم آنهم در آستانه توفيق كشور شود. اين مورد كه همواره پيش و پس از مذاكرات ايران و گروه 1+5 مشاهده مي‌شود، پس از مذاكرات 2 هفته پيش در آلماتي قزاقستان نيز رويت شد. دكتر صالحي، وزير محترم امور خارجه كه پيش از مذاكرات استانبول، بغداد و مسكو نيز با اظهارنظرهاي غيرضروري موجب ايجاد حرف و حديث‌هايي شده بود، يكي، دو روز پس از اجلاس آلماتي نيز ناگهان گفت: «از امروز» تحريم‌ها به مرور كاهش مي‌يابد.
از آن روز تاكنون كوچك‌ترين اثري از صحت اين وعده ديده نشده بود كه ديروز نيز ايشان در نشست مشترك خبري با وزير خارجه بنين بدون ارائه شواهدي مدعي شد: «اطلاعاتي دارم كه در حال حاضر قابل بيان نيست ولي سال آينده سال نويدبخشي درباره رفع تدريجي تحريم‌ها خواهد بود». البته ايشان در همين نشست، با تخفيف به سخن پيشين عنوان شده، بيان كرد: «اميدوارم» با چشم‌انداز پيش رو شاهد رفع تدريجي تحريم‌ها باشيم. وزير امور خارجه تاكيد كرد: «دفعه گذشته نيز كه اين مطلب را عنوان كردم، براساس اطلاعاتي كه در اختيار دارم گفتم كه اكنون قابل بيان نيست».
2- نکته‌ای که باید قبل از ادامه بحث بدان اشاره كرد، اين است كه در پرونده هسته‌ای ایران بايد با جزئيات وارد شد نه آنكه به صورت احساسي و با و بعدا مي‌گويم و... . بنابراين ابراز نظر در اين باره كه حساسيت زيادي دارد و ممكن است بيهوده برخي افراد را اميدوار كند نبايد بي‌مبنا صورت گيرد و نبايد به زدن حرف‌هاي كلي بسنده كرد. این موضوع، مستلزم این است که ما با دقت وارد جزئیات شویم، زیرا نمی‌توان به حرف‌های کلی که امکان ارزیابی درستی از آنها وجود ندارد، بسنده کرد.
3- در مذاكرات آلماتي به‌رغم آنكه هر دو طرف از انجام آن ابراز رضايت كردند و غرب از برخي ادعاهاي غيرمستند و غيرحقوقي خود به دليل پايمردي جمهوري اسلامي كوتاه آمد، هيچ اتفاق خاصي نيفتاد يا 2 سوي مذاكره به توافقي دست نيافتند در حالي‌كه رئيس دستگاه ديپلماسي كشور طوري از مسائل پشت پرده خبر مي‌دهد كه گويا همه مسائل در حال رفع شدن است؛ موضوعي كه هرگز وجود خارجي ندارد و با توجه به خوي استكباري و زورگوي 1+5 و ويژگي ستم‌ناپذيري جمهوري اسلامي تا رسيدن به توافق نهايي كارهاي زيادي باقي است. از اين رو پيشگويي اميدوارانه آقاي دكتر صالحي، متاسفانه هم مشكوك و هم غيرمسؤولانه به نظر مي‌رسد.
4- به نظر مي‌آيد در حالي كه دليل اصلي و بزرگ تاثير تحريم‌ها، مديريت ناصحيح، ناكاربلدي و بي‌انگيزگي مسؤولان اجرايي كشور بوده است، پروژه‌اي براي شرطي كردن جامعه طراحي شده تا در صورتي كه شورايعالي امنيت ملي به‌عنوان مذاكره‌كننده ارشد ايران دست رد بر سينه زياده‌خواهي‌هاي طرف مقابل زد، تيم مذاكره در افواه عمومي مقصر جلوه داده شود؛ در صورتي كه پيشنهاد ارائه‌شده جمهوري اسلامي در مذاكرات پيشين در مسكو كه مبناي مذاكرات آلماتي قرار گرفت، جامع و بسيار منطقي است و اين 1+5 است كه بايد صداقت خود را اثبات كند.
5- روندي كه پس از برخورد نسبتا منطقي غربي‌ها در مذاكرات و تعديل جزئي برخي خواسته‌هاي غيرحقوقي‌شان انتظار آن مي‌رفت، عملا رخ داد و تداوم سياست آنها بسيار متفاوت از چيزي بود كه در مذاكرات نمايش دادند. غربي‌ها چند روز پس از مذاكرات در رسانه‌ها خود را خواهان حل موضوع هسته‌اي ايران جلوه داده و جمهوري اسلامي را مقصر به سرانجام نرسيدن پرونده هسته‌اي وانمود كردند! هرچند در آلماتي نيز تنها برخي خواسته‌هايشان را كه خود به غيرمنطقي بودن آنها پي‌برده بودند تعديل كردند و در كنار آن امتيازي به ايران ارائه يا حتي پيشنهاد ندادند.
6- در اين شرايط، سخنان جناب آقاي دكتر صالحي
ـ علاوه بر غيركارشناسانه و ناصحيح بودن‌ـ خيرخواهانه و در راستاي منافع كشور و ملت نيز تلقي نمي‌شود. سخن گفتن از «برداشتن تحريم‌ها از امروز(!)» در حالي كه ايشان نيك مي‌داند چنين خبري نيست، حاكي از دخالت غيرقابل قبول و غيرمسؤولانه‌اي از سوي ايشان است كه بوي خير از آن به مشام نمي‌رسد.
7- شباهت عجيبي بين اظهارنظرهاي آقاي دكتر صالحي و ديپلمات‌هاي خيال‌پرداز دوران اصلاحات كه برنامه صلح‌آميز هسته‌اي ايران را با دل‌خوش كردن به وعده‌هاي كذب غرب و باج دادن و تعليق‌هاي پي‌در‌پي تا آستانه تعطيلي پيش بردند و اگر نبود تدابير الهي و سياست‌ورزانه رهبر حكيم انقلاب، با اقدامات بزدلانه آنها اينك بايد از برنامه هسته‌اي ايران فقط در خاطرات ياد مي‌شد، وجود دارد. دیپلماسی هسته‌ای تجديدنظرطلبان با آنكه همواره ادعا مي‌كردند ديپلماسي واقع‌گراست، كوچك‌ترين تناسبي با واقعیات عرصه بین‌المللی نداشت. بزرگ‌ترین شاهد این ادعا این است که اصلاح‌طلبان فکر می‌کردند با روش اعتمادسازی يا تعليق موقت می‌توان با طرف مستكبر غربي به توافق رسيد ولي به محض امضاي موافقتنامه‌اي كه اتفاقا همه مفاد آن به سود اروپا بود، غرب آن توافقات را نقض مي‌كرد و باز با اصرار و التماس ديپلمات‌هاي اصلاحات با هزار ادا و اطوار حاضر به بازگشت به ميز مذاكرات مي‌شد و با گرفتن امتيازاتي بسيار زياد به توافقي جديد مي‌رسيد؛ روشي كه به نظر مي‌رسد دیپلمات تکنوکراتی مانند دكتر صالحی با آن مي‌خواهد تحريم‌ها را كاهش دهد؛ كاري دقيقاً عكس منش ديپلماسي انقلابي.
