گپی با لاله صبوری از كمدی تا برنامه‌سازی برای كودك
صبوری با مجموعه كمدی«جُنگ 77 » به شهرت رسید. این مجموعه را مهران مدیری كارگردانی كرده بود و خودش هم نقش مقابل صبوری را بازی می‌كرد. صبوری در این مجموعه آنقدر خوب ظاهر شد كه تحسین منتقدان را برانگیخت و كارگردانانی مانند كیومرث پوراحمد نوید تولد بازیگری توانمند در حوزه كارهای كمدی را دادند.
به گزارش
مجله شبانه باشگاه
خبرنگاران، لاله صبوری 45 سال سن دارد. اما
با نگاهی به نقش‌هایی كه بازی می‌كند، می‌توان كودك درون او را دید كه این
بازیگر را سرزنده و شاداب نگه داشته است. صبوری با مجموعه كمدی «جُنگ
77 » به شهرت رسید. این مجموعه را مهران مدیری كارگردانی كرده بود و خودش
هم نقش مقابل صبوری را بازی می‌كرد. صبوری در این مجموعه آنقدر خوب ظاهر شد
كه تحسین منتقدان را برانگیخت و كارگردانانی مانند كیومرث پوراحمد نوید
تولد بازیگری توانمند در حوزه كارهای كمدی را دادند.
صبوری بعد از بازی در مجموعه جُنگ 77 دیگر نتوانست اوجی را كه از سرگذرانده بود، دوباره تجربه كند. شاید فیلمنامه‌های خوب و مناسبی در زمینه كمدی به او پیشنهاد نشد كه صبوری بتواند توانمندی‌های خود را در حوزه كمدی را بیشتر به نمایش بگذارد. نكته جالب‌تر این‌كه بیشتر بازیگرانی كه با مدیری همكاری می‌كردند به فیلم‌های سینمایی كمدی راه پیدا كردند و باعث فروش بالای این فیلم‌ها شدند، اما صبوری از آن بازیگرانی نبود كه بتواند نقش مهمی در این نوع سینما داشته باشد.
صبوری در تلویزیون اما تلاش كرده متفاوت ظاهر شود و كارهای مختلف را در این رسانه تجربه كند. او مدتی نویسنده و كارگردان برنامه رنگین كمان شبكه تهران بود. او در این مدت تلاش كرد این برنامه را شاداب‌تر كرده و بچه‌ها را به تكاپوی بیشتری وادار كند. او به این گفته اعتقاد دارد كه زمان ارتباط با كودكان باید مانند آنها شد تا بچه‌ها تو را بپذیرند و پای حرف تو بنشینند.
صبوری بعد از رنگین كمان در سریال «مثل من مثل تو» نقش مادر را به عهده گرفت.خودش می‌گوید به كودكان علاقه‌مند است و حرف‌هایی برای این گروه سنی دارد به همین دلیل بازی در این سریال را قبول كرده است.
اما واقعیت این است كه تنها علاقه‌مندی به كودكان نمی‌تواند دلیل كافی برای حضور در آثار مخصوص كودكان باشد.بازی صبوری در سریال مثل من مثل تو مانند بازی‌هایش در دیگر كارهاست.او اگر در یك سریال مخصوص بزرگسالان هم نقش مادر را به عهده می‌گرفت بازهم از همین شیوه در اجرای نقش استفاده می‌كرد.
واقعیت این است كه این بازیگر كه با نقشی كمدی بین مردم به شهرت رسید و نشان داد كه استعداد این كار را دارد، بهتر بود خود را به عنوان بازیگر كمدی تثبیت می‌كرد و در ادامه علاقه‌مندی و استعدادش در حوزه‌های دیگر را هم به اثبات می‌رساند.
لاله صبوری معمولا نقش‌هایی را بازی می‌كند كه نوعی شیطنت خاص و شیرینی در آن وجود دارد. از آثاری كه صبوری در آنها بازی كرده می‌توان به جنگ ۷۷، كمربندها را ببندیم، دوقلوها، رستوران خانوادگی، این زمینی‌ها، بزرگمرد كوچك و فقط به خاطر تو اشاره كرد. صبوری بیشتر از دو سال، نویسنده و كارگردان برنامه رنگین‌كمان بود.
او سابقه اجرا در شبكه جام‌جم را هم دارد. این روزها سریال تلویزیونی «مثل من مثل تو» با بازی او از شبكه دو پخش میشود. او در این سریال نقش هما، مادر خانواده را بازی می‌كند كه سه فرزند دارد و تلاش می‌كند با ارتباط گرم و صمیمانه مشكلات فرزندانش را حل كند. گفت‌وگوی جام جم را با او بخوانید.
در گذشته بیشتر در سریال‌هایی بازی می‌كردید كه ویژه مخاطبان بزرگسال بود، اما چند سال است به نویسندگی، كارگردانی و بازیگری در آثار كودك روی آورده‌اید. آیا این گرایش شما دلیل خاصی دارد؟
نه، دلیل خاصی ندارد. اتفاقا در چند سال اخیر، در دو سه تله‌فیلم با موضوع بزرگسال بازی كرده‌ام كه هنوز پخش نشده است. شاید به دلیل پخش‌نشدن این آثار، شما تصور كردید فعالیت‌هایم در حوزه كودك محدود شده است.
البته بعد از تولد دختر كوچكم سعی كردم فعالیتم را كمتر كنم تا فرصت بیشتری برای رسیدگی به فرزندم داشته باشم. در آن زمان فقط با برنامه رنگین‌كمان همكاری‌كردم. این برنامه روزانه پخش میشود و در این مدت تلاش كردم برای بچه‌ها كم نگذارم. تجربه بسیار خوب و دوست‌داشتنی بود.
زمانی كه با این برنامه همكاری می‌كردم، علاقه‌مند بودم تمركزم را روی نویسندگی و كارگردانی بگذارم. علاوه بر آن، از راهنمایی علی زارعان مدیر سابق گروه كودك و نوجوان شبكه پنج و همراهی تهیه‌كننده برنامه هم بهره می‌بردم.
یكی از مشكلاتی كه به برنامه‌های كودك و نوجوان آسیب می‌زند، نداشتن مطالعه برنامه‌سازان است. این مساله تا چه میزان برای شما اهمیت دارد؟
با توجه به این كه خودم مادر هستم و در جریان مشكلات بچه‌ها قرار دارم، همیشه مطالعه جزو اولویت‌هایم است. زمانی كه كارگردانی و نویسندگی برنامه رنگین‌كمان را به عهده داشتم، مرتب پیش روان‌شناسان كودك می‌رفتم و از نظر آنها بهره می‌بردم، چون علاقه‌مند بودم كاری كه برای بچه‌ها انجام می‌دهم، درست باشد تا برنامه در كنار سرگرمی، آموزشی هم باشد.
كودكی جزو حساس‌ترین دوران زندگی هر فرد است و خیلی مسائل در او نهادینه میشود. بنابراین نسبت به تولید برنامه‌های كودك و نوجوان باید وسواس بیشتری به خرج داد.
اگر قرار باشد بین كار كودك و بزرگسال یكی را انتخاب كنید، اولویت شما بازی در چه اثری است؟
وقتی همزمان پیشنهاد كار كودك و بزرگسال را دارم، سعی می‌كنم آن كه بهتر است را انتخاب كنم. گرچه به كار كودك علاقه زیادی دارم. برخی به من می‌گویند چرا دیگر مثل گذشته در آثار طنز بازی نمی‌‌كنم. به هر حال ما پیشنهادهای كاری مختلف داریم و سعی می‌كنیم از میان آنها بهترین را انتخاب كنیم. بنابراین هیچ وقت نسبت به این مساله كه در یك گونه خاص كار كنم، تعصب ندارم. یك فیلمنامه خوب و منسجم و عوامل حرفه‌ای برایم اهمیت دارد.
برخی بازیگران خودشان را به حضور در گونه خاص محدود نكرده و در آثار مختلف بازی می‌كنند. به نظرتان این اتفاق خوبی است یا نه؟
هر بازیگری دوست دارد در گونه‌های مختلف بازی كند تا خودش را محك بزند. حال ممكن است در یك گونه موفق شود و در گونه‌ای دیگر خیلی موفق نباشد. به نظرم تجربه موضوعات و گونه‌های مختلف بد نیست. به هر حال توانمندی بازیگر هم مشخص میشود.
یكی از وی‍ژگی‌های بازی شما طنازی‌هایتان است كه تلاش می‌كنید نقش را شیرین كنید. آیا علاقه خاصی به بازی در آثار كمدی دارید؟
طنازی‌های من طرفداران خودش را دارد. معمولا برای شیرین‌شدن نقش‌هایم در آثار مختلف، شیطنت و طنازی‌هایی را طراحی می‌كنم كه برای مخاطب جذاب باشد. با این اوصاف هر وقت مردم من را در خیابان می‌بینند انتظار دارند همیشه خوشحال باشم.
چندی پیش یك جراحی كوچك داشتم. هنگام برگشت به خانه مرتب مردم از من می‌پرسیدند چرا مثل همیشه چهره‌ام خندان نیست. نظر مخاطب برایم اهمیت دارد و به آنها احترام می‌گذارم. دوست دارم بیننده از بازی من احساس رضایت كند.
با توجه به این كه تجربه بازی در آثار جدی و طنز دارید، به كدام یك بیشتر علاقه‌مند هستید؟
طنز را خیلی دوست دارم، چون جای كار دارد. در این آثار، بازیگر برای خلق لحظات جذاب باید مرتب روی موقعیت‌های بازی‌اش كار كند. به نظرم بازی در آثار طنز سخت‌تر از سریال‌های جدی است.
در سریال مثل من مثل تو هم این اتفاق افتاده و شما نقش مادر را شیرین و طناز بازی می‌كنید. از ابتدا این طنازی در فیلمنامه طراحی شده بود یا نه؟
معمولا خودم این كار را انجام می‌دهم و سعی می‌كنم با خلق لحظات طنز، نقشم را شیرین كنم. این اتفاق هم در سریال تلویزیونی مثل من مثل تو افتاد. در فیلمنامه چیز زیادی در این رابطه نبود. حضور مادر در فیلمنامه خیلی پررنگ و تاثیرگذار نبود. یك مادر معمولی بود كه هر روز سعی می‌كند شرایط مناسبی را برای فرزندانش فراهم كند.
محمود معظمی، كارگردان سریال هم تعامل خوبی با بازیگران داشت و اجازه می‌داد پیشنهادهایشان را براحتی بگویند البته برخی پیشنهادها را قبول می‌كرد و برخی را نه. البته برای رد هر پیشنهاد هم دلایل منطقی داشت.
به یاد دارم در یكی از صحنه‌های این سریال در حالی كه مشغول اتوكردن لباس‌ها و از سوی دیگر از دست فرزندانم هم عصبانی بودم، ناخودآگاه اتو بخار را به سمت بالا گرفتم و دكمه بخار را زدم. جالب بود كه همه عوامل از این واكنش لحظه‌ای من خندیدند و كارگردان هم از آن استقبال كرد.
روحیه مادرها با یكدیگر فرق می‌كند. چرا هیچ وقت سعی نكردید نقش یك مادر جدی را بازی كنید؟
به نظرم مادرها جدی نیستند. همه مادرها مهربان هستند و دوست دارند سر به سر بچه‌هایشان بگذارند. من در زندگی شخصی‌ام هم این طور هستم. هر وقت دخترم هلیا از من جای كتابش را می‌پرسد، ناخودآگاه می‌گویم تو ماشین لباسشویی است! به هر حال هر چیزی جای مشخص خودش را دارد و زمانی كه بچه خودش حاضر نیست دنبال وسیله گمشده‌اش بگردد باید چنین جوابی هم بشنود.
در مجموع برای بازی و دیالوگ‌ها مواردی را به كارگردان پیشنهاد می‌دادم، حتی یك بخش از دیالوگ‌ها را در صحنه تغییر می‌دادیم تا كار شیرین‌تر شود. معتقدم وقتی كارگردان به بازیگری كه توانایی‌های لازم را دارد، اعتماد می‌كند، مسلما نتایج خوبی هم می‌گیرد. نمی‌خواهم بگویم من بازیگر توانمندی هستم، اما در مجموع اعتماد و اطمینان نقش زیادی در بهبود كار دارد.
یك قسمت از فیلمنامه این سریال با نام «وقتی خرمالوها می‌رسند» را هم نوشته‌اید. چطور شد تصمیم گرفتید یك قسمت از این سریال را بنویسید؟
در یكی از لوكیشن‌ها كه مشغول كار بودیم، نگاهم از پنجره به درخت خرمالو افتاد. همان جا ایده یك قصه به ذهنم رسید. وقتی آن را طرح كردم، مورد توجه دوستان قرار گرفت و تاكید كردند این طرح را بنویسم. بنابراین همزمان با بازی یك قسمت از فیلمنامه را نوشتم. در مجموع نگارش یك قسمت از فیلمنامه تداخلی در بازی‌ام به وجود نیاورد.
با توجه به سابقه‌ای كه شما در نگارش آثار كودك دارید به نظرتان شخصیت‌های سریال مثل من مثل تو خیلی ساده نیستند؟
با صحبت شما موافقم. متاسفانه فیلمنامه ما خیلی خوب نبود و شخصیت‌ها تك‌بعدی طراحی شده‌اند و پیچیدگی ندارند. البته باید قبول كنید وقتی قرار است در یك قسمت از سریال به مدت 20 دقیقه موضوع طرح شود، به نقطه‌عطف برسد و مشكل حل شود، معلوم است باید خیلی با عجله این كار انجام شود. همین مساله به سریال لطمه‌زده است.
تهیه‌كننده و كارگردان علاقه‌مند بودند یك سریال خوب تولید كنند، حتی تاكید زیادی بر این مساله داشتند، اما فیلمنامه با ایرادهای زیادی همراه بود. معتقدم باید فیلمنامه و روایت داستان‌ها انسجام بیشتری می‌داشت.
آیا شما درباره مشكلات فیلمنامه با كارگردان صحبت كردید؟
فیلمنامه چند بار بازنویسی شد، اما به نتیجه مطلوب نرسید.
شما سری قبلی این مجموعه را ماه رمضان با شاهین باباپور كار كرده بودید و سری جدید را با محمود معظمی. برای این كه نقش‌تان از یكدستی خارج نشود چه راهكارهایی انجام دادید؟
با توجه به این كه فضای كار و بازیگرانی كه نقش همسر و فرزندانم را بازی می‌كردند كاملا تغییر كرد، من زیاد به نوع بازی‌ام در سری قبل فكر نمی‌كردم. چون تفاوت‌ها خیلی زیاد و نقطه مشترك شاید نام سریال و محتوای كلی بود.
صبوری بعد از بازی در مجموعه جُنگ 77 دیگر نتوانست اوجی را كه از سرگذرانده بود، دوباره تجربه كند. شاید فیلمنامه‌های خوب و مناسبی در زمینه كمدی به او پیشنهاد نشد كه صبوری بتواند توانمندی‌های خود را در حوزه كمدی را بیشتر به نمایش بگذارد. نكته جالب‌تر این‌كه بیشتر بازیگرانی كه با مدیری همكاری می‌كردند به فیلم‌های سینمایی كمدی راه پیدا كردند و باعث فروش بالای این فیلم‌ها شدند، اما صبوری از آن بازیگرانی نبود كه بتواند نقش مهمی در این نوع سینما داشته باشد.
صبوری در تلویزیون اما تلاش كرده متفاوت ظاهر شود و كارهای مختلف را در این رسانه تجربه كند. او مدتی نویسنده و كارگردان برنامه رنگین كمان شبكه تهران بود. او در این مدت تلاش كرد این برنامه را شاداب‌تر كرده و بچه‌ها را به تكاپوی بیشتری وادار كند. او به این گفته اعتقاد دارد كه زمان ارتباط با كودكان باید مانند آنها شد تا بچه‌ها تو را بپذیرند و پای حرف تو بنشینند.
صبوری بعد از رنگین كمان در سریال «مثل من مثل تو» نقش مادر را به عهده گرفت.خودش می‌گوید به كودكان علاقه‌مند است و حرف‌هایی برای این گروه سنی دارد به همین دلیل بازی در این سریال را قبول كرده است.
اما واقعیت این است كه تنها علاقه‌مندی به كودكان نمی‌تواند دلیل كافی برای حضور در آثار مخصوص كودكان باشد.بازی صبوری در سریال مثل من مثل تو مانند بازی‌هایش در دیگر كارهاست.او اگر در یك سریال مخصوص بزرگسالان هم نقش مادر را به عهده می‌گرفت بازهم از همین شیوه در اجرای نقش استفاده می‌كرد.
واقعیت این است كه این بازیگر كه با نقشی كمدی بین مردم به شهرت رسید و نشان داد كه استعداد این كار را دارد، بهتر بود خود را به عنوان بازیگر كمدی تثبیت می‌كرد و در ادامه علاقه‌مندی و استعدادش در حوزه‌های دیگر را هم به اثبات می‌رساند.
لاله صبوری معمولا نقش‌هایی را بازی می‌كند كه نوعی شیطنت خاص و شیرینی در آن وجود دارد. از آثاری كه صبوری در آنها بازی كرده می‌توان به جنگ ۷۷، كمربندها را ببندیم، دوقلوها، رستوران خانوادگی، این زمینی‌ها، بزرگمرد كوچك و فقط به خاطر تو اشاره كرد. صبوری بیشتر از دو سال، نویسنده و كارگردان برنامه رنگین‌كمان بود.
او سابقه اجرا در شبكه جام‌جم را هم دارد. این روزها سریال تلویزیونی «مثل من مثل تو» با بازی او از شبكه دو پخش میشود. او در این سریال نقش هما، مادر خانواده را بازی می‌كند كه سه فرزند دارد و تلاش می‌كند با ارتباط گرم و صمیمانه مشكلات فرزندانش را حل كند. گفت‌وگوی جام جم را با او بخوانید.
در گذشته بیشتر در سریال‌هایی بازی می‌كردید كه ویژه مخاطبان بزرگسال بود، اما چند سال است به نویسندگی، كارگردانی و بازیگری در آثار كودك روی آورده‌اید. آیا این گرایش شما دلیل خاصی دارد؟
نه، دلیل خاصی ندارد. اتفاقا در چند سال اخیر، در دو سه تله‌فیلم با موضوع بزرگسال بازی كرده‌ام كه هنوز پخش نشده است. شاید به دلیل پخش‌نشدن این آثار، شما تصور كردید فعالیت‌هایم در حوزه كودك محدود شده است.
البته بعد از تولد دختر كوچكم سعی كردم فعالیتم را كمتر كنم تا فرصت بیشتری برای رسیدگی به فرزندم داشته باشم. در آن زمان فقط با برنامه رنگین‌كمان همكاری‌كردم. این برنامه روزانه پخش میشود و در این مدت تلاش كردم برای بچه‌ها كم نگذارم. تجربه بسیار خوب و دوست‌داشتنی بود.
زمانی كه با این برنامه همكاری می‌كردم، علاقه‌مند بودم تمركزم را روی نویسندگی و كارگردانی بگذارم. علاوه بر آن، از راهنمایی علی زارعان مدیر سابق گروه كودك و نوجوان شبكه پنج و همراهی تهیه‌كننده برنامه هم بهره می‌بردم.
یكی از مشكلاتی كه به برنامه‌های كودك و نوجوان آسیب می‌زند، نداشتن مطالعه برنامه‌سازان است. این مساله تا چه میزان برای شما اهمیت دارد؟
با توجه به این كه خودم مادر هستم و در جریان مشكلات بچه‌ها قرار دارم، همیشه مطالعه جزو اولویت‌هایم است. زمانی كه كارگردانی و نویسندگی برنامه رنگین‌كمان را به عهده داشتم، مرتب پیش روان‌شناسان كودك می‌رفتم و از نظر آنها بهره می‌بردم، چون علاقه‌مند بودم كاری كه برای بچه‌ها انجام می‌دهم، درست باشد تا برنامه در كنار سرگرمی، آموزشی هم باشد.
كودكی جزو حساس‌ترین دوران زندگی هر فرد است و خیلی مسائل در او نهادینه میشود. بنابراین نسبت به تولید برنامه‌های كودك و نوجوان باید وسواس بیشتری به خرج داد.
اگر قرار باشد بین كار كودك و بزرگسال یكی را انتخاب كنید، اولویت شما بازی در چه اثری است؟
وقتی همزمان پیشنهاد كار كودك و بزرگسال را دارم، سعی می‌كنم آن كه بهتر است را انتخاب كنم. گرچه به كار كودك علاقه زیادی دارم. برخی به من می‌گویند چرا دیگر مثل گذشته در آثار طنز بازی نمی‌‌كنم. به هر حال ما پیشنهادهای كاری مختلف داریم و سعی می‌كنیم از میان آنها بهترین را انتخاب كنیم. بنابراین هیچ وقت نسبت به این مساله كه در یك گونه خاص كار كنم، تعصب ندارم. یك فیلمنامه خوب و منسجم و عوامل حرفه‌ای برایم اهمیت دارد.
برخی بازیگران خودشان را به حضور در گونه خاص محدود نكرده و در آثار مختلف بازی می‌كنند. به نظرتان این اتفاق خوبی است یا نه؟
هر بازیگری دوست دارد در گونه‌های مختلف بازی كند تا خودش را محك بزند. حال ممكن است در یك گونه موفق شود و در گونه‌ای دیگر خیلی موفق نباشد. به نظرم تجربه موضوعات و گونه‌های مختلف بد نیست. به هر حال توانمندی بازیگر هم مشخص میشود.
یكی از وی‍ژگی‌های بازی شما طنازی‌هایتان است كه تلاش می‌كنید نقش را شیرین كنید. آیا علاقه خاصی به بازی در آثار كمدی دارید؟
طنازی‌های من طرفداران خودش را دارد. معمولا برای شیرین‌شدن نقش‌هایم در آثار مختلف، شیطنت و طنازی‌هایی را طراحی می‌كنم كه برای مخاطب جذاب باشد. با این اوصاف هر وقت مردم من را در خیابان می‌بینند انتظار دارند همیشه خوشحال باشم.
چندی پیش یك جراحی كوچك داشتم. هنگام برگشت به خانه مرتب مردم از من می‌پرسیدند چرا مثل همیشه چهره‌ام خندان نیست. نظر مخاطب برایم اهمیت دارد و به آنها احترام می‌گذارم. دوست دارم بیننده از بازی من احساس رضایت كند.
با توجه به این كه تجربه بازی در آثار جدی و طنز دارید، به كدام یك بیشتر علاقه‌مند هستید؟
طنز را خیلی دوست دارم، چون جای كار دارد. در این آثار، بازیگر برای خلق لحظات جذاب باید مرتب روی موقعیت‌های بازی‌اش كار كند. به نظرم بازی در آثار طنز سخت‌تر از سریال‌های جدی است.
در سریال مثل من مثل تو هم این اتفاق افتاده و شما نقش مادر را شیرین و طناز بازی می‌كنید. از ابتدا این طنازی در فیلمنامه طراحی شده بود یا نه؟
معمولا خودم این كار را انجام می‌دهم و سعی می‌كنم با خلق لحظات طنز، نقشم را شیرین كنم. این اتفاق هم در سریال تلویزیونی مثل من مثل تو افتاد. در فیلمنامه چیز زیادی در این رابطه نبود. حضور مادر در فیلمنامه خیلی پررنگ و تاثیرگذار نبود. یك مادر معمولی بود كه هر روز سعی می‌كند شرایط مناسبی را برای فرزندانش فراهم كند.
محمود معظمی، كارگردان سریال هم تعامل خوبی با بازیگران داشت و اجازه می‌داد پیشنهادهایشان را براحتی بگویند البته برخی پیشنهادها را قبول می‌كرد و برخی را نه. البته برای رد هر پیشنهاد هم دلایل منطقی داشت.
به یاد دارم در یكی از صحنه‌های این سریال در حالی كه مشغول اتوكردن لباس‌ها و از سوی دیگر از دست فرزندانم هم عصبانی بودم، ناخودآگاه اتو بخار را به سمت بالا گرفتم و دكمه بخار را زدم. جالب بود كه همه عوامل از این واكنش لحظه‌ای من خندیدند و كارگردان هم از آن استقبال كرد.
روحیه مادرها با یكدیگر فرق می‌كند. چرا هیچ وقت سعی نكردید نقش یك مادر جدی را بازی كنید؟
به نظرم مادرها جدی نیستند. همه مادرها مهربان هستند و دوست دارند سر به سر بچه‌هایشان بگذارند. من در زندگی شخصی‌ام هم این طور هستم. هر وقت دخترم هلیا از من جای كتابش را می‌پرسد، ناخودآگاه می‌گویم تو ماشین لباسشویی است! به هر حال هر چیزی جای مشخص خودش را دارد و زمانی كه بچه خودش حاضر نیست دنبال وسیله گمشده‌اش بگردد باید چنین جوابی هم بشنود.
در مجموع برای بازی و دیالوگ‌ها مواردی را به كارگردان پیشنهاد می‌دادم، حتی یك بخش از دیالوگ‌ها را در صحنه تغییر می‌دادیم تا كار شیرین‌تر شود. معتقدم وقتی كارگردان به بازیگری كه توانایی‌های لازم را دارد، اعتماد می‌كند، مسلما نتایج خوبی هم می‌گیرد. نمی‌خواهم بگویم من بازیگر توانمندی هستم، اما در مجموع اعتماد و اطمینان نقش زیادی در بهبود كار دارد.
یك قسمت از فیلمنامه این سریال با نام «وقتی خرمالوها می‌رسند» را هم نوشته‌اید. چطور شد تصمیم گرفتید یك قسمت از این سریال را بنویسید؟
در یكی از لوكیشن‌ها كه مشغول كار بودیم، نگاهم از پنجره به درخت خرمالو افتاد. همان جا ایده یك قصه به ذهنم رسید. وقتی آن را طرح كردم، مورد توجه دوستان قرار گرفت و تاكید كردند این طرح را بنویسم. بنابراین همزمان با بازی یك قسمت از فیلمنامه را نوشتم. در مجموع نگارش یك قسمت از فیلمنامه تداخلی در بازی‌ام به وجود نیاورد.
با توجه به سابقه‌ای كه شما در نگارش آثار كودك دارید به نظرتان شخصیت‌های سریال مثل من مثل تو خیلی ساده نیستند؟
با صحبت شما موافقم. متاسفانه فیلمنامه ما خیلی خوب نبود و شخصیت‌ها تك‌بعدی طراحی شده‌اند و پیچیدگی ندارند. البته باید قبول كنید وقتی قرار است در یك قسمت از سریال به مدت 20 دقیقه موضوع طرح شود، به نقطه‌عطف برسد و مشكل حل شود، معلوم است باید خیلی با عجله این كار انجام شود. همین مساله به سریال لطمه‌زده است.
تهیه‌كننده و كارگردان علاقه‌مند بودند یك سریال خوب تولید كنند، حتی تاكید زیادی بر این مساله داشتند، اما فیلمنامه با ایرادهای زیادی همراه بود. معتقدم باید فیلمنامه و روایت داستان‌ها انسجام بیشتری می‌داشت.
آیا شما درباره مشكلات فیلمنامه با كارگردان صحبت كردید؟
فیلمنامه چند بار بازنویسی شد، اما به نتیجه مطلوب نرسید.
شما سری قبلی این مجموعه را ماه رمضان با شاهین باباپور كار كرده بودید و سری جدید را با محمود معظمی. برای این كه نقش‌تان از یكدستی خارج نشود چه راهكارهایی انجام دادید؟
با توجه به این كه فضای كار و بازیگرانی كه نقش همسر و فرزندانم را بازی می‌كردند كاملا تغییر كرد، من زیاد به نوع بازی‌ام در سری قبل فكر نمی‌كردم. چون تفاوت‌ها خیلی زیاد و نقطه مشترك شاید نام سریال و محتوای كلی بود.
در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
انتشار ۷۰ ماده شیمیایی سرطانزا در محیط بر اثر استعمال سیگار
