چطور روشنایى تلویزیون را تنظیم كنیم؟
كالیبره یا تنظیم كردن هر وسیله اى براى افزایش دقت آن امرى ضرورى است. اگر وسیله مورد نظر تلویزیون یا مانیتور باشد، تنظیم كردن كارى مشكل و گیج كننده مى شود.
به گزارش گروه بازار باشگاه خبرنگاران، كالیبره یا تنظیم كردن هر وسیله اى براى افزایش دقت آن امرى ضرورى است. اگر وسیله مورد نظر تلویزیون یا مانیتور باشد، تنظیم كردن كارى مشكل و گیج كننده مى شود.
اغلب افراد اطلاعات درستى در مورد نحوه تنظیم روشنایى، كنتراست، شدت رنگ، رنگ و تیزى تصویر ندارند و به همین علت ویدیوها، تصاویر و بازى ها را با كیفیت اصلى خود مشاهده نمى كنند.
جنبه دیگر مسأله این است كه فروشندگان شدت رنگ و روشنایى تلویزیون ها را طورى تنظیم مى كنند كه شخص تصور كند كیفیت آنها فوق العاده است در حالیكه برخى مدل ها تنظیمات پیش فرض واقعى ترى دارند وبه نظر مى رسد كه كیفیتشان پایین تر است.
در این مقاله مى خواهیم با نحوه كالیبره كردن و مفهوم تنظیمات اصلى نمایشگر آشنا شویم.
كنتراست یا Contrast
اولین تنظیم مورد بحث كنتراست است كه مهمترین عامل تأثیر گذار روى كیفیت تصویر مى باشند. ساده ترین تعریف كنتراست به این صورت است: نسبت روشنایى روشن ترین نقطه ى تصویر به تیره ترین نقطه آن را كنتراست مى گویند. مقدار كنتراست در تلویزیون ها و مانیتورها، تعیین كننده ى شدت روشنایى روشن ترین بخش هاى تصویر است.
اما نحوه تنظیم كنتراست چگونه است؟اگر كنتراست را بیش از حد بالا ببریم، برخى جزئیات تصویر خصوصاظ در نواحى روشن از بین مى رود چرا كه روشنایى نقاط مجاور به حدى زیاد مى شود كه تفاوت روشن ترین نقاط و نقاط مجاور قابل تشخیص به وسیله چشم نیست.
براى تنظیم هر یك از پارامترها باید یك یا چند تصویر مناسب پیدا كرد. براى كنتراست انتخاب تصویرى كه داراى نقاط روشن در پس زمینه ى روشن باشد، ضرورى است. بنابراین ابرهاى سفید در آسمان روشن را به عنوان سوژه انتخاب مى كنیم. كنتراست را از حالت معمولى یا حتى پایین به تدریج افزایش مى دهیم تا جایى كه نقاط روشن تصویر جزئیات خود را از دست بدهند.
در این حالت كنتراست كمى زیاد است، كمى به عقب بر مى گردیم و آن را كاهش مى دهیم تا جزئیات دوباره دیده شوند. این حالت بهترین حالت ممكن است و كنتراست كالیبره شده است.
توصیه مى كنیم كه روى چند تصویر مختلف همین عمل را انجام دهید تا بهترین نتیجه حاصل شود.
روشنایى یا Brightness
این پارامتر شدت روشنایى نقاط تیره تصویر را مشخص مى كند. اگر مقدار آن بیش از حد باشد، رنگ سیاه به خاكسترى تبدیل مى شود.
براى تنظیم شدت روشنایى باید تصویرى تیره انتخاب كرد. به عنوان مثال صحنه تاریكى از یك فیلم اكشن. روشنایى را كم مى كنیم تا همه چیز نسبتا تیره شود و سپس آن را مجددا زیاد مى كنیم تا جایى كه نقاط واقعا تیره تصویر رنگ سیاه خود را حفظ كنند و نه بیشتر.
البته تنظیم روشنایى مشكل است و باید به دقت آن را انجام دهید. شاید با یك تصویر خاص هم نتوان نتیجه مطلوبى گرفت. سعى كنید تصاویرى را انتخاب كنید كه قالب آن ها تیره باشد و قسمت هاى روشن نیز آن ها وجود داشته باشد. اغلب فیلم هاى سینمایى تصاویر تاریك مناسب این كار را در خود دارند.
رنگ یا Color
شدت رنگ را با تن رنگ یا در واقع سردى و گرمى آن اشتباه نگیرید. معمولا تلویزیون ها در مورد شدت رنگ در حالت پیشفرض از عدد ۵۰ درصد در حالت استفاده مى كنند. اگر شدت رنگ را كم كنیم، رنگ ها از بین مى روند و تصویر سیاه و سفید مى شود. اگر آن را بیش از حد زیاد كنیم، رنگ طبیعى صورت به نارنجى و حتى قرمز مى زند.
براى تنظیم كردن رنگ هم باید در ابتدا یك تصویر مناسب انتخاب كنید كه این بار تصویرى شامل چهره یك انسان مناسب است. شدت رنگ را كم و زیاد كنید تا جایى كه رنگ صورت شخص به نظر طبیعى برسد.
تن یا گرمى و سردى رنگ،Color Temprature یا Color Tone
منظور از تن رنگ، گرمى و سردى آن است. معمولا از دو واژه سرد Cool و گرم یا Warm براى مشخص كردن تن آبى یا قرمز تصویر استفاده مى شود. وقتى تن تصویر آبى باشد، مى توان هاله اى آبى رنگ را در تمام تصویر مشاهده كرد، وقتى تن رنگ قرمز باشد نیز هاله اى قرمز رنگ در تصویر دیده مى شود. اما توجه كنید كه تن رنگ سرد و یا گرم هر دو به نظر خوب مى رسند، بیشتر تلویزیون ها در حالت پیش فرض تن رنگ طبیعى یا استاندارد، Natural یا Standard دارند.
براى تنظیم تن رنگ هم از تصویر چهره استفاده مى كنیم كه در حالت عادى كمى نارنجى است. اگر تن رنگ سرد یا استاندارد را اعمال كردید و هاله مایل به آبى در چهره دیدید، احتمالا باید گزینه سوم یعنى تن گرم را انتخاب كنید.
توجه كنید كه آبى بودن تصویر به خاطر بازتاب نور آبى رنگ محیط نباشد و یا قرمزى بیش از حد چهره به خاطر نور مایل به قرمزى كه از محیط تابیده شده نباشد.
تیزى یا Sharpness
این پارامتر شدت تیزى لبه هاى تصویر را مشخص مى كند. اگر تیزى را كم كنیم، تصویر مات مى شود و برخى جزئیات مثل چین صورت از بین مى روند، اگر آن را بیش از حد زیاد كنیم نیز در كنار لبه هاى تصویر روشنایى غیر عادى دیده مى شود.
براى تنظیم تیزى هم از تصویر قبلى استفاده مى كنیم، یعنى چهره یك شخص.
تیزى را كم مى كنیم، طورى كه جزئیاتى مثل چین صورت از بین مى روند. سپس آن را به تدریج افزایش مى دهیم تا جایى كه جزئیات تصویر كم كم نمایان شوند.
این حالت مقدار بهینه تیزى مى باشد.
اغلب افراد اطلاعات درستى در مورد نحوه تنظیم روشنایى، كنتراست، شدت رنگ، رنگ و تیزى تصویر ندارند و به همین علت ویدیوها، تصاویر و بازى ها را با كیفیت اصلى خود مشاهده نمى كنند.
جنبه دیگر مسأله این است كه فروشندگان شدت رنگ و روشنایى تلویزیون ها را طورى تنظیم مى كنند كه شخص تصور كند كیفیت آنها فوق العاده است در حالیكه برخى مدل ها تنظیمات پیش فرض واقعى ترى دارند وبه نظر مى رسد كه كیفیتشان پایین تر است.
در این مقاله مى خواهیم با نحوه كالیبره كردن و مفهوم تنظیمات اصلى نمایشگر آشنا شویم.
كنتراست یا Contrast
اولین تنظیم مورد بحث كنتراست است كه مهمترین عامل تأثیر گذار روى كیفیت تصویر مى باشند. ساده ترین تعریف كنتراست به این صورت است: نسبت روشنایى روشن ترین نقطه ى تصویر به تیره ترین نقطه آن را كنتراست مى گویند. مقدار كنتراست در تلویزیون ها و مانیتورها، تعیین كننده ى شدت روشنایى روشن ترین بخش هاى تصویر است.
اما نحوه تنظیم كنتراست چگونه است؟اگر كنتراست را بیش از حد بالا ببریم، برخى جزئیات تصویر خصوصاظ در نواحى روشن از بین مى رود چرا كه روشنایى نقاط مجاور به حدى زیاد مى شود كه تفاوت روشن ترین نقاط و نقاط مجاور قابل تشخیص به وسیله چشم نیست.
براى تنظیم هر یك از پارامترها باید یك یا چند تصویر مناسب پیدا كرد. براى كنتراست انتخاب تصویرى كه داراى نقاط روشن در پس زمینه ى روشن باشد، ضرورى است. بنابراین ابرهاى سفید در آسمان روشن را به عنوان سوژه انتخاب مى كنیم. كنتراست را از حالت معمولى یا حتى پایین به تدریج افزایش مى دهیم تا جایى كه نقاط روشن تصویر جزئیات خود را از دست بدهند.
در این حالت كنتراست كمى زیاد است، كمى به عقب بر مى گردیم و آن را كاهش مى دهیم تا جزئیات دوباره دیده شوند. این حالت بهترین حالت ممكن است و كنتراست كالیبره شده است.
توصیه مى كنیم كه روى چند تصویر مختلف همین عمل را انجام دهید تا بهترین نتیجه حاصل شود.
روشنایى یا Brightness
این پارامتر شدت روشنایى نقاط تیره تصویر را مشخص مى كند. اگر مقدار آن بیش از حد باشد، رنگ سیاه به خاكسترى تبدیل مى شود.
براى تنظیم شدت روشنایى باید تصویرى تیره انتخاب كرد. به عنوان مثال صحنه تاریكى از یك فیلم اكشن. روشنایى را كم مى كنیم تا همه چیز نسبتا تیره شود و سپس آن را مجددا زیاد مى كنیم تا جایى كه نقاط واقعا تیره تصویر رنگ سیاه خود را حفظ كنند و نه بیشتر.
البته تنظیم روشنایى مشكل است و باید به دقت آن را انجام دهید. شاید با یك تصویر خاص هم نتوان نتیجه مطلوبى گرفت. سعى كنید تصاویرى را انتخاب كنید كه قالب آن ها تیره باشد و قسمت هاى روشن نیز آن ها وجود داشته باشد. اغلب فیلم هاى سینمایى تصاویر تاریك مناسب این كار را در خود دارند.
رنگ یا Color
شدت رنگ را با تن رنگ یا در واقع سردى و گرمى آن اشتباه نگیرید. معمولا تلویزیون ها در مورد شدت رنگ در حالت پیشفرض از عدد ۵۰ درصد در حالت استفاده مى كنند. اگر شدت رنگ را كم كنیم، رنگ ها از بین مى روند و تصویر سیاه و سفید مى شود. اگر آن را بیش از حد زیاد كنیم، رنگ طبیعى صورت به نارنجى و حتى قرمز مى زند.
براى تنظیم كردن رنگ هم باید در ابتدا یك تصویر مناسب انتخاب كنید كه این بار تصویرى شامل چهره یك انسان مناسب است. شدت رنگ را كم و زیاد كنید تا جایى كه رنگ صورت شخص به نظر طبیعى برسد.
تن یا گرمى و سردى رنگ،Color Temprature یا Color Tone
منظور از تن رنگ، گرمى و سردى آن است. معمولا از دو واژه سرد Cool و گرم یا Warm براى مشخص كردن تن آبى یا قرمز تصویر استفاده مى شود. وقتى تن تصویر آبى باشد، مى توان هاله اى آبى رنگ را در تمام تصویر مشاهده كرد، وقتى تن رنگ قرمز باشد نیز هاله اى قرمز رنگ در تصویر دیده مى شود. اما توجه كنید كه تن رنگ سرد و یا گرم هر دو به نظر خوب مى رسند، بیشتر تلویزیون ها در حالت پیش فرض تن رنگ طبیعى یا استاندارد، Natural یا Standard دارند.
براى تنظیم تن رنگ هم از تصویر چهره استفاده مى كنیم كه در حالت عادى كمى نارنجى است. اگر تن رنگ سرد یا استاندارد را اعمال كردید و هاله مایل به آبى در چهره دیدید، احتمالا باید گزینه سوم یعنى تن گرم را انتخاب كنید.
توجه كنید كه آبى بودن تصویر به خاطر بازتاب نور آبى رنگ محیط نباشد و یا قرمزى بیش از حد چهره به خاطر نور مایل به قرمزى كه از محیط تابیده شده نباشد.
تیزى یا Sharpness
این پارامتر شدت تیزى لبه هاى تصویر را مشخص مى كند. اگر تیزى را كم كنیم، تصویر مات مى شود و برخى جزئیات مثل چین صورت از بین مى روند، اگر آن را بیش از حد زیاد كنیم نیز در كنار لبه هاى تصویر روشنایى غیر عادى دیده مى شود.
براى تنظیم تیزى هم از تصویر قبلى استفاده مى كنیم، یعنى چهره یك شخص.
تیزى را كم مى كنیم، طورى كه جزئیاتى مثل چین صورت از بین مى روند. سپس آن را به تدریج افزایش مى دهیم تا جایى كه جزئیات تصویر كم كم نمایان شوند.
این حالت مقدار بهینه تیزى مى باشد.
