"تاجیکستان" تکه جداشده از تاریخ ایران
"تاجیکستان"دارای گذشته‌ای پرباردر زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی است. در قرن ششم قبل از میلاد این منطقه در قلمرو دولت هخامنشی ایران قرار داشت و پس از گذشت 200سال به تصرف یونانیان در آمد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران،کشور "تاجیکستان" دارای گذشته‌ای پربار در زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی است.در قرن ششم قبل از میلاد این منطقه در قلمرو دولت هخامنشی ایران قرار داشت و پس از گذشت 200سال به تصرف یونانیان درآمد. بطور کلی این سرزمین تا قبل از اسلام فاقد حکومتی مستقل بوده و همواره در معرض هجوم اقوام دیگر قرار داشته است، با این حال در همان زمان مردم این منطقه دارای تمدن و فرهنگ پیشرفته‌ای بودند و تمدن ایرانی از زمان استیلای هخامنشیان بر "تاجیکستان" در آنجا رواج داشته است.
پس از غلبه سپاه هخامنش و پذیرش اسلام توسط مردم تاجیک تغییر محسوسی در وضعیت سیاسی منطقه ایجاد نشد و کماکان دارای حکومت و استقلال به معنای واقعی نبود.
در سال 1870 میلادی شمال "تاجیکستان" (وابسته به خانات خوقند)تحت نفوذ سیاسی روس‌ها درآمد و در سال 1900 میلادی این سرزمین بطور کامل زیر سلطه آنها قرار گرفت.
در انقلاب اکتبر 1917 تاجیک‌ها نیز تحت‌تاثیر تحولات سیاسی مربوط به این دوره قرار گرفتند. در سال 1918 "تاجیکستان" بخشی از جمهوری خودمختار ترکستان شوروی شد و به دنبال یکسری تحولات در سال 1924 به عنوان جمهوری خود مختار اعلام موجودیت کرد.
اتحاد جماهیر شوروی با مرزبندی‌های ملی و تثبیت زبان "تاجیک" به عنوان زبان رسمی کشور، شرایط را برای خودشناسی ملی فراهم کرد. در 16 اکتبر 1929 میلادی، جمهوری خود مختار به جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان تبدیل شد.
این کشور، تا سال1991 یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود و از سیاست‌های ارائه شده مسکو پیروی می‌کرد، تسلط مسکو باعث شد که این کشور در انزوای کامل به سر برده و ارتباط چندانی با سایر کشور‌ها نداشته باشد.
الگوهای اقتصادی این کشور از مرکز طراحی می‌شد و به همین دلیل سطح رفاه اجتماعی در حد بسیار پایینی نسبت به سایر جمهوری‌ها قرار داشت، بعد از به قدرت رسیدن میخائیل گورباچف در اتحاد جماهیر شوروی و شروع اصلاحات سیاسی و اقتصادی و اعلام فضای باز سیاسی، احزاب سیاسی اجازه فعالیت یافتند.
با آزاد شدن فعالیت احزاب، گروه‌های سیاسی و احزاب جدیدی مانند "حزب دموکرات تاجیکستان"، "حزب رستاخیز" و "حزب نهضت اسلامی" به وجود آمدند.
پس از انتخابات 1990 میلادی اکثریت مطلق در مجلس با کمونیست‌های محافظه‌کار بود.
بعد از کودتای نافرجام 19 اوت 1991 در اتحاد جماهیر شوروی، رئیس جمهور وقت "تاجیکستان" "ماچکا موف" برکنار شد و رییس جمهور موقت "اسلان اف" در 9 سپتامبر استقلال تاجیکستان را اعلام کرد. "اسلان اف" به دلیل غیر قانونی اعلام کردن "حزب کمونیست" در 1991/9/23م توسط مجلس برکنار شد.
"رحمان نبی اف" که از کمونیست‌های قدیمی بود، در انتخابات 1991 م در مقابل "خدا نظر اف"فیلمساز "تاجیک" که گروه‌های مخالف دولتی همه از او پشتیبانی می‌کردند، به پیروزی رسید و رئیس جمهور "تاجیکستان" شد.
در دسامبر 1991 سه کشور روسیه، بلاروس و اوکراین در شهر مینسک گرد هم آمدند و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تشکیل اتحادیه کشورهای مستقل مشترک‌المنافع را اعلام کردند.
"تاجیکستان" هم مانند سایر جمهوری‌های آسیای مرکزی آمادگی برای استقلال کامل را نداشت و بلافاصله به اتحادیه جدید کشورهای مشترک‌المنافع یا(CIS) پیوست.
با شروع اغتشاش‌ها و جنگ‌های داخلی "رحمان نبی اف" برکنار شد و "امام علی رحمان‌اف" از منطقه کولاب که از کمونیست‌های قدیمی بود به ریاست شورای عالی و پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1994 به ریاست کشور رسید.
انتهای پیام/
