رمز موفقيت‌هاي نابغه 13 ساله ايراني
دختر نوجوان ايراني كه در المپياد 2013 دانش‌آموزي سنگاپور موفق به كسب مدال طلا شد، حل مسائل پيچيده رياضي را بهترين بخش زندگي‌اش مي‌داند.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، «ياسمين جلاليان» كه موفقيت‌هاي خود را در وهله نخست مديون پدر و مادرش و سپس مادر بزرگش كه به‌عنوان نخستين معلم رياضي‌اش بوده و معلمان ديگرش مي‌داند در گفت‌وگو با ايران گفت: تك فرزند خانواده هستم و پدر و مادري تحصيلكرده دارم. پدرم مدير مالي يك شركت خصوصي است و مادرم نيز كارشناسي بازرگاني دارد اما خانه‌دار است. اگر هم تاكنون به اين مرحله از موفقيت‌ها رسيده‌ام به خاطر پشتيباني‌هاي مادر و پدرم بود كه حتي يك لحظه نيز مرا تنها نگذاشته‌اند.
وي درباره علت علاقه‌اش به رياضي نيز گفت: وقتي سه ساله بودم مادربزرگم كه آموزگار بازنشسته بود با من شمردن اعداد را كار مي‌كرد. من هم خيلي زود ياد گرفتم تا آنجا كه وقتي به كلاس اول دبستان رفتم جدول ضرب را به خوبي بلد بودم. به همين خاطر وقتي سال بالاتر مي‌رفتم هيچ مشكلي با رياضيات نداشتم چرا كه درس‌هايم را از قبل و با كمك مادربزرگم ياد گرفته بودم.
همين موضوع نيز موجب شد تا كم‌كم به رياضي علاقه‌مند شوم. وقتي به كلاس پنجم ابتدايي رفتم در كلاس‌هاي رياضي مدرسه تيزهوشان شركت كردم. وقتي معلم پشتكار و علاقه شديدم را به رياضي ديد پيشنهاد داد در آزمون مدرسه استعدادهاي درخشان فرزانگان شركت كنم.
بازگشت تیم دانش آموزی المپیاد ریاضی ایران با کسب دومدال طلا و دو نقره و یک برنز
سرانجام ارديبهشت 91 نخستين كلاسم را با آقاي «عرب» در مدرسه فرزانگان شروع كردم و البته هر چه مي‌خواستم در كلاس‌هاي او ياد گرفتم. بعد هم از اسفند سال گذشته و فروردين امتحاناتي از ما گرفته شد و سرانجام من و 4 نفر ديگر براي شركت در اين مسابقه انتخاب شديم.
وي گفت: وقتي انتخاب شدم احساس خوبي داشتم. البته اين موضوع هم دور از ذهن نبود چراكه براي موفقيت تلاش‌هاي فراواني كرده بودم و به توانايي‌هاي خودم نيز ايمان داشتم. ضمن آن‌كه تنها مسابقه بين‌المللي‌ام نبود، چرا كه سال گذشته در چهارمين دور مسابقه بين‌المللي «واتر‌لو» و امسال هم در مسابقات «پريل‌كامت» شركت كرده بودم. البته هر دو اين مسابقات غيرحضوري بود.
در مسابقه «واتر لو» كه هر ساله از سوي دانشگاه واتر لو كانادا برگزار مي‌شود به طور انفرادي از دانش‌آموزان منتخب آزمون گرفته مي‌شود كه آقاي عرب نيز پس از هماهنگي‌هاي لازم با دانشگاه واتر لو اين آزمون را از من گرفت كه نمره بالايي هم كسب كردم.
در مسابقه «پريل كامت» كه آن هم از سوي يكي از دانشگاه‌هاي كانادا به طور گروهي برگزار مي‌شود، همراه 5 تن ديگر از دانش‌آموزان فرزانگان در مسابقه شركت كرديم كه اين بار نيز موفقيت چشمگيري كسب كرديم، اما المپياد رياضي سنگاپور حضوري بود و تنها چيزي كه كمي مرا نگران مي‌كرد سفر به خارج از كشور بدون پدر و مادرم بود، چرا كه اين نخستين بار بود كه از آن‌ها جدا مي‌شدم. با اين حال تيم ما بسيار قوي بود و همه هماهنگ بوديم. نابغه رياضي در ادامه درباره نحوه برگزاري مسابقات در سنگاپور گفت: روز مسابقه 40 دقيقه قبل از آزمون وارد كلاس‌ها شديم و از هر كشوري نيز يكي از معلم‌ها مراقب بود. بعد هم برگه‌ها را پخش كردند... .
ياسمين درباره زماني كه براي رسيدن به اين موفقيت‌ها صرف كرده نيز گفت: زياد درس نمي‌خوانم چرا كه سعي مي‌كنم در طول كلاس، درس را ياد بگيرم و اگر نياز بود در خانه يك مرور كوتاه داشته باشم، اما با اين حال زياد وقت آزاد هم ندارم چرا كه از 5 سالگي زبان انگليسي و از 6 سالگي زبان فرانسه را آموخته‌ام. هم‌اكنون نيز داراي مدارك بين‌المللي هر دو زبان هستم.
همچنين به موسيقي علاقه‌مندم و سنتور را به طور حرفه‌اي آموزش ديده‌ام. به طوري كه دو بار به نفع بچه‌هاي سرطاني همراه يك گروه 5 نفره سنتور نواختم كه به همين واسطه نيز كوچكترين نيكوكار موسسه محك هستم. هم‌اكنون نيز در حال ياد‌گيري پيانو مي‌باشم.
وي درباره اين‌كه در آينده مي‌خواهد چه شغلي را دنبال كند، گفت: به‌شدت عاشق رياضي هستم و مي‌خواهم تا آنجا كه مي‌شود به آموختن رياضيات ادامه دهم، اما تاكنون فكري براي شغل آينده‌ام نكرده‌ام زيرا فكر مي‌كنم اگر فقط رياضي محض را ادامه دهم مي‌توانم استاد دانشگاه بشوم. ياسمين در پايان به هم سن و سالانش توصيه كرد تا آنجا كه مي‌توانند براي رسيدن به موفقيت تلاش نمايند و به توانمندي‌هاي خودشان ايمان داشته باشند و هيچ وقت ايمان به خدا و تلاش را فراموش نكنند.
مادر ياسمين هم كه ازموفقيت‌هاي دخترش بسيار شگفت‌زده بود به خبرنگار ما گفت: من و همسرم از اين‌كه مي‌بينيم دخترمان توانسته در اين سن و سال موفقيت‌هاي چشمگيري به‌دست آورد بسيار خوشحال هستيم. البته فكر مي‌كنيم او لياقت داشت كه برايش سرمايه‌گذاري كنيم و وقت بگذاريم. با اين وجود آرزويم اين است كه دخترم و تمامي بچه‌هاي بااستعداد كشورمان به موفقيت‌هاي چشمگير دست يابند تا مايه افتخار ايران عزيز باشند.
وي درباره علت علاقه‌اش به رياضي نيز گفت: وقتي سه ساله بودم مادربزرگم كه آموزگار بازنشسته بود با من شمردن اعداد را كار مي‌كرد. من هم خيلي زود ياد گرفتم تا آنجا كه وقتي به كلاس اول دبستان رفتم جدول ضرب را به خوبي بلد بودم. به همين خاطر وقتي سال بالاتر مي‌رفتم هيچ مشكلي با رياضيات نداشتم چرا كه درس‌هايم را از قبل و با كمك مادربزرگم ياد گرفته بودم.
همين موضوع نيز موجب شد تا كم‌كم به رياضي علاقه‌مند شوم. وقتي به كلاس پنجم ابتدايي رفتم در كلاس‌هاي رياضي مدرسه تيزهوشان شركت كردم. وقتي معلم پشتكار و علاقه شديدم را به رياضي ديد پيشنهاد داد در آزمون مدرسه استعدادهاي درخشان فرزانگان شركت كنم.
بازگشت تیم دانش آموزی المپیاد ریاضی ایران با کسب دومدال طلا و دو نقره و یک برنز
سرانجام ارديبهشت 91 نخستين كلاسم را با آقاي «عرب» در مدرسه فرزانگان شروع كردم و البته هر چه مي‌خواستم در كلاس‌هاي او ياد گرفتم. بعد هم از اسفند سال گذشته و فروردين امتحاناتي از ما گرفته شد و سرانجام من و 4 نفر ديگر براي شركت در اين مسابقه انتخاب شديم.
وي گفت: وقتي انتخاب شدم احساس خوبي داشتم. البته اين موضوع هم دور از ذهن نبود چراكه براي موفقيت تلاش‌هاي فراواني كرده بودم و به توانايي‌هاي خودم نيز ايمان داشتم. ضمن آن‌كه تنها مسابقه بين‌المللي‌ام نبود، چرا كه سال گذشته در چهارمين دور مسابقه بين‌المللي «واتر‌لو» و امسال هم در مسابقات «پريل‌كامت» شركت كرده بودم. البته هر دو اين مسابقات غيرحضوري بود.
در مسابقه «واتر لو» كه هر ساله از سوي دانشگاه واتر لو كانادا برگزار مي‌شود به طور انفرادي از دانش‌آموزان منتخب آزمون گرفته مي‌شود كه آقاي عرب نيز پس از هماهنگي‌هاي لازم با دانشگاه واتر لو اين آزمون را از من گرفت كه نمره بالايي هم كسب كردم.
در مسابقه «پريل كامت» كه آن هم از سوي يكي از دانشگاه‌هاي كانادا به طور گروهي برگزار مي‌شود، همراه 5 تن ديگر از دانش‌آموزان فرزانگان در مسابقه شركت كرديم كه اين بار نيز موفقيت چشمگيري كسب كرديم، اما المپياد رياضي سنگاپور حضوري بود و تنها چيزي كه كمي مرا نگران مي‌كرد سفر به خارج از كشور بدون پدر و مادرم بود، چرا كه اين نخستين بار بود كه از آن‌ها جدا مي‌شدم. با اين حال تيم ما بسيار قوي بود و همه هماهنگ بوديم. نابغه رياضي در ادامه درباره نحوه برگزاري مسابقات در سنگاپور گفت: روز مسابقه 40 دقيقه قبل از آزمون وارد كلاس‌ها شديم و از هر كشوري نيز يكي از معلم‌ها مراقب بود. بعد هم برگه‌ها را پخش كردند... .
ياسمين درباره زماني كه براي رسيدن به اين موفقيت‌ها صرف كرده نيز گفت: زياد درس نمي‌خوانم چرا كه سعي مي‌كنم در طول كلاس، درس را ياد بگيرم و اگر نياز بود در خانه يك مرور كوتاه داشته باشم، اما با اين حال زياد وقت آزاد هم ندارم چرا كه از 5 سالگي زبان انگليسي و از 6 سالگي زبان فرانسه را آموخته‌ام. هم‌اكنون نيز داراي مدارك بين‌المللي هر دو زبان هستم.
همچنين به موسيقي علاقه‌مندم و سنتور را به طور حرفه‌اي آموزش ديده‌ام. به طوري كه دو بار به نفع بچه‌هاي سرطاني همراه يك گروه 5 نفره سنتور نواختم كه به همين واسطه نيز كوچكترين نيكوكار موسسه محك هستم. هم‌اكنون نيز در حال ياد‌گيري پيانو مي‌باشم.
وي درباره اين‌كه در آينده مي‌خواهد چه شغلي را دنبال كند، گفت: به‌شدت عاشق رياضي هستم و مي‌خواهم تا آنجا كه مي‌شود به آموختن رياضيات ادامه دهم، اما تاكنون فكري براي شغل آينده‌ام نكرده‌ام زيرا فكر مي‌كنم اگر فقط رياضي محض را ادامه دهم مي‌توانم استاد دانشگاه بشوم. ياسمين در پايان به هم سن و سالانش توصيه كرد تا آنجا كه مي‌توانند براي رسيدن به موفقيت تلاش نمايند و به توانمندي‌هاي خودشان ايمان داشته باشند و هيچ وقت ايمان به خدا و تلاش را فراموش نكنند.
مادر ياسمين هم كه ازموفقيت‌هاي دخترش بسيار شگفت‌زده بود به خبرنگار ما گفت: من و همسرم از اين‌كه مي‌بينيم دخترمان توانسته در اين سن و سال موفقيت‌هاي چشمگيري به‌دست آورد بسيار خوشحال هستيم. البته فكر مي‌كنيم او لياقت داشت كه برايش سرمايه‌گذاري كنيم و وقت بگذاريم. با اين وجود آرزويم اين است كه دخترم و تمامي بچه‌هاي بااستعداد كشورمان به موفقيت‌هاي چشمگير دست يابند تا مايه افتخار ايران عزيز باشند.
