درخواست خانواده‌های قربانی ترور از دیدبان حقوق بشر؛
نهادهای حقوق بشری چشم خود را به روی جنایات منافقین نبندند
خانواده‌های قربانی حوادث تروریستی از دیدبان حقوق بشر خواست که چشم خود را به روی جنایات بشری گروهک تروریستی منافقین نبسته و اقدامات تاثیرگذاری در این خصوص انجام دهد.
به گزارش حوزه سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، با فرا رسیدن روز جهانی حقوق بشر انجمن دفاع از قربانیان تروریسم متشکل از خانواده‌های قربانی حوادث تروریستی از دیدبان حقوق بشر خواست که چشم خود را به روی جنایات بشری گروهک تروریستی منافقین نبسته و اقدامات تاثیرگذاری در این خصوص انجام دهد.
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با اشاره به سابقه ترور 12 هزار شهروند ایرانی توسط منافقین می‌نویسد: " منافقین یک تشکیلات ناخته شده تروریستی در منطقه و جهان است.
نام این تشکیلات در فهرست گروه‌های تروریستی کشورهای مختلفی است؛ مسعود رجوی، رهبر این گروهک به دلیل جنایات تروریستی و نقض گسترده اصول اولیه حقوق بشری همچون روسای دیگر گروه‌های شناخته شده تروریستی جهان زندگی مخفی در پیش گرفته است.
اما موضوعی که آسیب‌ها و مصائب ناشی از جنایات رجوی و دیگر عوامل گروهک را بر دوش خانواده‌ها سنگین‌تر کرده، این است که سرکردگان این گروهک بدون اینکه نسبت به گذشته تروریستی‌شان اظهار ندامت کنند مورد حمایت برخی از محافل تندرو در غرب بوده و نهادهای حقوق بشری نیز نسبت به این وضعیت سکوت اختیار کرده‌اند.
این انجمن ضمن انتقاد از خلاصه کردن حقوق بشر به روابط میان دولت‌ها و افراد و بی‌توجهی به نقض حقوق بشر از سوی گروه‌ها و فرقه‌ها، می‌افزاید: حق حیات ساده‌ترین و اولین حق بشری است که همگان باید از آن بهره‌مند باشند، از آنجايي كه حقوق بشر منوط به زنده بودن بشر است، حق زندگي بر حقوق ديگر اولويت دارد؛ زيرا بدون حيات، ديگر حقوق، ارزش يا كاربرد ندارد، به همین دلیل است که ماده ششم میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر این حق تاکید داشته و اشعار می‌دارد:"حق زندگی از حقوق ذاتی شخص انسان است، این حق باید به موجب قانون حمایت شود.
هیچ فردی را نمی‌توان خودسرانه ( بدون مجوز) از زندگی محروم کرد،" اما گروهک تروریستی منافقین هزارن شهروند بی‌گناه را صرفا به این دلیل که عقاید مخالف با آنها داشتند را ترور کردند.
فراتر از این تیم‌های ترور منافقین با گشت زنی در خیابا ها، کسانی که محاسن داشته و به خاطر حمایت از جمهوری اسلامی به رگبار می‌بستند، آنها هنوز هم به مناسبت سالگرد این ترورها مراسم جشن برپا می‌کنند. "
انجمن خانوده شهدای ترور کشور در ادامه می نویسد؛ " اما این تنها بخشی از ماجراست، قربانیان گروهک تروریستی منافقین به کسانی که مستقیما در انفجارهای و حملات تروریستی از بین رفته‌اند محدود نمی‌شود.
دسته دوم قربانیان نقض شدید حقوق بشر به وسیله منافقین اعضاء این فرقه هستند؛ بسیاری از اعضاء منافقین تحت شرایط ضد حقوق بشری به عضویت این گروه‌ها در آمده و در وضعیت‌های غیر انسانی به انجام اقدامات تروریستی وادار می‌شوند یا در اردوگاه‌های این گروه‌های تروریستی به گروگان گرفته می‌شوند.
این موضوع وقتی مهم‌تر جلوه می‌کند که هزار تن از اعضاء گروهک تروریستی منافقین را زنان تشکیل می‌دهند؛ آنها یا مجرد هستند یا از شوهرانشان طلاق گرفته‌اند و کاملاً تنها زندگی می‌کنند.
این خواست گروهک است؛ به آنها القاء شده که خود را وقف تشکیلات و خواسته‌های سرکردگان کنند و اینگونه به رستگاری برسند."
در ادامه درخواست انجمن دفاع از قربانیان تروریسم آمده است: "شاید تصورش دشوار باشد اما واقعیت این است که اعضاء منافقین حق ازدواج ندارند.
آنها اگر هم ازدواج کرده باشند می‌بایست از همسرانشان طلاق بگیرند، در تشکیلات به آنها گفته می‌شد که این برای تشکیلات ضروری است.
این درحالی است که حق ازدواج و تشکیل خانواده از ساده‌ترین حقوق اولیه و بنیادین هر فرد است.
این حق مانند حقوق اولیه دیگری نظیر داشتن شغل و انتخاب محل زندگی سلب نشدنی است و هیچکس نمی‌تواند این حق را از دیگری سلب کند، اما اعضاء منافقین در عراق از این حق بنیادی محرومند."
به گزارش این انجمن، بر اساس آمار مرکز تحقیقات دفاع ملی آمریکا (رند) هفتاد درصد از اعضاء منافقین در عراق مجرد بوده و تاکنون ازدواج نکرده‌اند و در مجموع 10 درصد از آنها که متاهل بوده‌اند دارای فرزند هستند.
با این حال آنها از حق دیدن و سرپرستی کودکانشان محرومند؛ در گزارش اداره امنیت فدرال آلمان آمده است: کودکان خردسال اعضایی که در گروهک مشغول فعالیت بودند در "خانه‌های کودکی" که تشکیلات ایجاد کرده بود، درکشورهای غربی و همچنین شهر کلن اسکان داده شدند.
این بچه‌ها از والدین خود جدا شده تا با تربیت منافقین جهت جنگجویی و نبرد در ارتش آزادی بخش آماده شوند.
این در شرایطی است که بر اساس بند و ماده شانزدهم کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان؛ داشتن حقوق و مسئولیت‌های یکسان در رابطه با حضانت (سرپرستی)، قیمومت کودکان و فرزند خواندگی یا رسم‌های مشابه با این مفاهیم که در قوانین داخلی وجود دارد؛ در کلیه موارد منافع کودکان از اولویت برخوردار است.
در این گزارش تاکید شده است که گروهک تروریستی منافقین به اعضاء تشکیلات اجازه نمی‌دهند با خانواده‌هایشان ارتباط برقرار کنند.
آنها اعضاء را در یک محیط کاملاً ایزوله نگهداری می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که از گروهک جدا شده و به ایران بازگردند یا به یک کشور ثالث بروند.
در بسیاری از موارد، عوامل منافقین به خانواده اعضاء گروهک در ایران اطلاع داده‌اند که بستگان آنها (عضو در فرقه) کشته شده یا مرده‌اند.
منافقین خصوصاً در اروپا با ژست‌های حقوق بشری تلاش می‌کنند خود را طرفدار حقوق بشر و حقوق زنان معرفی کنند.
آنها خصوصاً در اروپا از مساوات و آزادی انسان‌ها حرف می‌زنند، گروه‌ها و تشکل‌های بسیار زیادی بنام زنان ایجاد کرده و در گروه‌های حقوق بشری فعالیت می‌کنند و به نام زنان و دفاع از آزادی زنان ایران، کنفرانس‌ها و همایش‌های متعددی برگزار می‌کنند، اما در عمل خود به آنچه می‌گویند، اعتقاد و التزام عملی ندارند و سابقه‌شان خلاف ادعاهایشان را نشان می‌دهد.
در چنین شرایطی سکوت نهادهای حقوق بشری نسبت به جنایات گسترده عوامل منافقین بیش از هر چیز بر مصائب خانواده‌های قربانی ترور می‌افزاید چرا که عدم توجه کافی نهادهای حقوق بشری به این موضوع عملا زمینه تداوم نقض گسترده حقوق بشر از سوی این تشکیلات این بار نسبت به اعضاء خود را فراهم می‌آورد.
به عنوان مثال بی توجهی به نقض گسترده حقوق بشر به وسیله عوامل منافقین سبب شده تا عوامل این گروهک تروریستی ساکنان لیبرتی را به اعتصاب غذا در راستای اهداف جاه طلبانه خود واداشته و کمترین تلاشی از سوی مریم رجوی و دوستانش برای انتقال این افراد به کشورهای ثالث صورت نگیرد."
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با هشدار نسبت به ادامه وضعیت اسفناک ضد بشری حاکم بر مناسبات کمپ لیبرتی از دیدبان حقوق بشر می‌خواهد که برای پایان دادن به این وضعیت وارد عمل شده و دست کم به اطلاع رسانی در این خصوص بپردازد.
انتهای پیام/
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با اشاره به سابقه ترور 12 هزار شهروند ایرانی توسط منافقین می‌نویسد: " منافقین یک تشکیلات ناخته شده تروریستی در منطقه و جهان است.
نام این تشکیلات در فهرست گروه‌های تروریستی کشورهای مختلفی است؛ مسعود رجوی، رهبر این گروهک به دلیل جنایات تروریستی و نقض گسترده اصول اولیه حقوق بشری همچون روسای دیگر گروه‌های شناخته شده تروریستی جهان زندگی مخفی در پیش گرفته است.
اما موضوعی که آسیب‌ها و مصائب ناشی از جنایات رجوی و دیگر عوامل گروهک را بر دوش خانواده‌ها سنگین‌تر کرده، این است که سرکردگان این گروهک بدون اینکه نسبت به گذشته تروریستی‌شان اظهار ندامت کنند مورد حمایت برخی از محافل تندرو در غرب بوده و نهادهای حقوق بشری نیز نسبت به این وضعیت سکوت اختیار کرده‌اند.
این انجمن ضمن انتقاد از خلاصه کردن حقوق بشر به روابط میان دولت‌ها و افراد و بی‌توجهی به نقض حقوق بشر از سوی گروه‌ها و فرقه‌ها، می‌افزاید: حق حیات ساده‌ترین و اولین حق بشری است که همگان باید از آن بهره‌مند باشند، از آنجايي كه حقوق بشر منوط به زنده بودن بشر است، حق زندگي بر حقوق ديگر اولويت دارد؛ زيرا بدون حيات، ديگر حقوق، ارزش يا كاربرد ندارد، به همین دلیل است که ماده ششم میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر این حق تاکید داشته و اشعار می‌دارد:"حق زندگی از حقوق ذاتی شخص انسان است، این حق باید به موجب قانون حمایت شود.
هیچ فردی را نمی‌توان خودسرانه ( بدون مجوز) از زندگی محروم کرد،" اما گروهک تروریستی منافقین هزارن شهروند بی‌گناه را صرفا به این دلیل که عقاید مخالف با آنها داشتند را ترور کردند.
فراتر از این تیم‌های ترور منافقین با گشت زنی در خیابا ها، کسانی که محاسن داشته و به خاطر حمایت از جمهوری اسلامی به رگبار می‌بستند، آنها هنوز هم به مناسبت سالگرد این ترورها مراسم جشن برپا می‌کنند. "
انجمن خانوده شهدای ترور کشور در ادامه می نویسد؛ " اما این تنها بخشی از ماجراست، قربانیان گروهک تروریستی منافقین به کسانی که مستقیما در انفجارهای و حملات تروریستی از بین رفته‌اند محدود نمی‌شود.
دسته دوم قربانیان نقض شدید حقوق بشر به وسیله منافقین اعضاء این فرقه هستند؛ بسیاری از اعضاء منافقین تحت شرایط ضد حقوق بشری به عضویت این گروه‌ها در آمده و در وضعیت‌های غیر انسانی به انجام اقدامات تروریستی وادار می‌شوند یا در اردوگاه‌های این گروه‌های تروریستی به گروگان گرفته می‌شوند.
این موضوع وقتی مهم‌تر جلوه می‌کند که هزار تن از اعضاء گروهک تروریستی منافقین را زنان تشکیل می‌دهند؛ آنها یا مجرد هستند یا از شوهرانشان طلاق گرفته‌اند و کاملاً تنها زندگی می‌کنند.
این خواست گروهک است؛ به آنها القاء شده که خود را وقف تشکیلات و خواسته‌های سرکردگان کنند و اینگونه به رستگاری برسند."
در ادامه درخواست انجمن دفاع از قربانیان تروریسم آمده است: "شاید تصورش دشوار باشد اما واقعیت این است که اعضاء منافقین حق ازدواج ندارند.
آنها اگر هم ازدواج کرده باشند می‌بایست از همسرانشان طلاق بگیرند، در تشکیلات به آنها گفته می‌شد که این برای تشکیلات ضروری است.
این درحالی است که حق ازدواج و تشکیل خانواده از ساده‌ترین حقوق اولیه و بنیادین هر فرد است.
این حق مانند حقوق اولیه دیگری نظیر داشتن شغل و انتخاب محل زندگی سلب نشدنی است و هیچکس نمی‌تواند این حق را از دیگری سلب کند، اما اعضاء منافقین در عراق از این حق بنیادی محرومند."
به گزارش این انجمن، بر اساس آمار مرکز تحقیقات دفاع ملی آمریکا (رند) هفتاد درصد از اعضاء منافقین در عراق مجرد بوده و تاکنون ازدواج نکرده‌اند و در مجموع 10 درصد از آنها که متاهل بوده‌اند دارای فرزند هستند.
با این حال آنها از حق دیدن و سرپرستی کودکانشان محرومند؛ در گزارش اداره امنیت فدرال آلمان آمده است: کودکان خردسال اعضایی که در گروهک مشغول فعالیت بودند در "خانه‌های کودکی" که تشکیلات ایجاد کرده بود، درکشورهای غربی و همچنین شهر کلن اسکان داده شدند.
این بچه‌ها از والدین خود جدا شده تا با تربیت منافقین جهت جنگجویی و نبرد در ارتش آزادی بخش آماده شوند.
این در شرایطی است که بر اساس بند و ماده شانزدهم کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان؛ داشتن حقوق و مسئولیت‌های یکسان در رابطه با حضانت (سرپرستی)، قیمومت کودکان و فرزند خواندگی یا رسم‌های مشابه با این مفاهیم که در قوانین داخلی وجود دارد؛ در کلیه موارد منافع کودکان از اولویت برخوردار است.
در این گزارش تاکید شده است که گروهک تروریستی منافقین به اعضاء تشکیلات اجازه نمی‌دهند با خانواده‌هایشان ارتباط برقرار کنند.
آنها اعضاء را در یک محیط کاملاً ایزوله نگهداری می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که از گروهک جدا شده و به ایران بازگردند یا به یک کشور ثالث بروند.
در بسیاری از موارد، عوامل منافقین به خانواده اعضاء گروهک در ایران اطلاع داده‌اند که بستگان آنها (عضو در فرقه) کشته شده یا مرده‌اند.
منافقین خصوصاً در اروپا با ژست‌های حقوق بشری تلاش می‌کنند خود را طرفدار حقوق بشر و حقوق زنان معرفی کنند.
آنها خصوصاً در اروپا از مساوات و آزادی انسان‌ها حرف می‌زنند، گروه‌ها و تشکل‌های بسیار زیادی بنام زنان ایجاد کرده و در گروه‌های حقوق بشری فعالیت می‌کنند و به نام زنان و دفاع از آزادی زنان ایران، کنفرانس‌ها و همایش‌های متعددی برگزار می‌کنند، اما در عمل خود به آنچه می‌گویند، اعتقاد و التزام عملی ندارند و سابقه‌شان خلاف ادعاهایشان را نشان می‌دهد.
در چنین شرایطی سکوت نهادهای حقوق بشری نسبت به جنایات گسترده عوامل منافقین بیش از هر چیز بر مصائب خانواده‌های قربانی ترور می‌افزاید چرا که عدم توجه کافی نهادهای حقوق بشری به این موضوع عملا زمینه تداوم نقض گسترده حقوق بشر از سوی این تشکیلات این بار نسبت به اعضاء خود را فراهم می‌آورد.
به عنوان مثال بی توجهی به نقض گسترده حقوق بشر به وسیله عوامل منافقین سبب شده تا عوامل این گروهک تروریستی ساکنان لیبرتی را به اعتصاب غذا در راستای اهداف جاه طلبانه خود واداشته و کمترین تلاشی از سوی مریم رجوی و دوستانش برای انتقال این افراد به کشورهای ثالث صورت نگیرد."
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با هشدار نسبت به ادامه وضعیت اسفناک ضد بشری حاکم بر مناسبات کمپ لیبرتی از دیدبان حقوق بشر می‌خواهد که برای پایان دادن به این وضعیت وارد عمل شده و دست کم به اطلاع رسانی در این خصوص بپردازد.
انتهای پیام/
