به ياد قربانيان روز شومی که فقط از آنها پاره‌های گوشت و استخوان باقی ماند/
عملیات "خوشه‌های خشم" و انسان‌هايی که در قانا بدست وحشي‌های صهيونيست"ذبح" شدند
18 سال از تجاوز وحشیانه صهیونیست‌ها به قانا در جنوب لبنان می‌گذرد، تجاوزی که نسل‌کشی و کشتار وحشيانه متجاوزان علیه ساکنان روستای قانا و ذبح اين بيگناهان را در پی داشت.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، صهیونیست‌ها این حمله را "خوشه‌های خشم" نامیدند این عملیات به عنوان "آخرین تلاش گسترده رژیم صهیونیستی" برای سرکوب جنبش مقاومت حزب الله تا قبل از خروج از لبنان در سال 2000 به شمار می‌رود این عملیات دهم آوریل سال 1996 رخ داد و 16 روز به طول انجامید. روستای قانا در جنوب لبنان در سال 1996 و در جریان جنگ لبنان مقر نیروهای سازمان ملل بود. با حمله جنگنده‌های اسرائیلی به جنوب لبنان ، بسیاری از زنان و کودکان برای در امان ماندن از این حملات به مقر نیروهای سازمان ملل در این روستا پناه بردند. اما نیروهای رژیم صهیونیستی با زیرپا گذاشتن تمام مقررات و حقوق بین‌المللی و انسانی ، این منطقه و ساختمان مورد نظر را زیر آتش سنگین توپخانه ویران کردند. در جریان این بیش از 100 نفر که 33 نفر از آنها کودکان زیر 10 سال بودند به شهادت رسیدند.
در واقع این اولین و آخرین یورش صهیونیست‌ها به لبنان نبوده است و قبل از آن نیز بارها جامعه جهانی شاهد جنایات صهیونیست ها در حق مردم بی‌گناه لبنان بوده است. قبل از هر چیز نگاهی گذرا به جنایات و حملات صهیونیست ها به جنوب لبنان تا سال 1996 می‌کنیم:
*** سابقه تهاجم اسرائیل به لبنان
- سال 1948میلادی ، آغاز تهاجم
در سال 1948م پس از شكل گیری اسرائیل( كه منجر به آواره شدن هزاران تن از فلسطینیان شد) ارتش این رژیم بخشهایی از جنوب لبنان را به تصرف خود در آورد. این اشغالگری یك سال ادامه یافت تا اینكه در سال 1949م در اثر فشارهای دیپلماتیك منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای ، قرارداد «متاركه» بین دولت غاصب اسرائیل و دولت لبنان منعقد شد. رژیم صهیونیستی به این قرارداد وفاداری نشان نداد و نیروهای خود را در جنوب لبنان حفظ كرد.
2.سال 1967میلادی ، دومین جنایت رژیم صهیونیستی
روند اشغالگری بخشهای مذكور 19 سال ادامه پیدا كرد تا در سال 1967م مجدداً بخشهای دیگری از جنوب لبنان به محاصره ارتش رژیم صهیونیستی درآمد .
دهه 1970م را می‌توان مقطعی دیگر در تاریخ سیاسی ـ امنیتی لبنان به شمار آورد.
در این سالها كشمكش اعراب و اسرائیل و تداوم جنگ داخلی لبنان(1975تا1990م) بحران خاورمیانه را به اوج خود رسانده بود.
3- سال 1978میلادی ، سومین جنایت رژیم صهیونیستی در حق ملت مظلوم لبنان معروف به عملیات لیتانی
معروفترین و بزرگترین عملیات اسرائیل در خاك لبنان ، عملیات« لیتانی» بود كه آریل شارون (دیکتاتور اسبق اسراییل طرح و نقشه آن را آماده كرده بود. نیروی زمینی ، هوایی و دریایی اسرائیل بصورت گسترده‌ای در این حمله شركت داشتند.
با اجرای عملیات لیتانی بخشهایی از جنوب لبنان به اشغال ارتش اسرائیل در آمد. بیروت قریب سه ماه در محاصره كامل نیروهای اسرائیلی بود. این حملات با حمایت مستقیم نظامی ایالات متحده ، انگلیس و فرانسه صورت گرفت. اهداف این عملیات برای تحلیلگران مسائل منطقه‌ای بسیار آشكار و روشن بود.
رژیم صهیونیستی برای تثبیت موقعیت خود، باید شرایط سیاسی و امنیتی منطقه را تغییر می‌داد. حملات نظامی او به دیگران، با همین قصد صورت می گرفت.
دور كردن چریك‌های فلسطینی تا مرز لبنان ، انهدام ساختار نظامی سازمان آزادی بخش فلسطین، تقلیل قدرت نظامی و سیاسی سوریه در لبنان و در نهایت ایجاد تحولات بنیادین سیاسی در كشور لبنان(روی كار آوردن یك رئیس جمهور مسیحی طرفدار خود) همگی از اهدافی بود كه تل‌آویو در عملیات سنگین لیطانی در سال 1978میلادی در سر داشت.
در آن شرایط اسرائیل می‌توانست , به اهدافش برسد به ویژه آن كه بعضی از گروه های خود باخته فلسطینی در كنار برخی سران ترسو و وابسته عرب ، آماده بودند تا برای تأمین اهداف رژیم صهیونیستی پروندة اشغال فلسطین را به نفع اسرائیل ببندند.
4. سال 1982میلادی؛ چهارمین جنایت صهیونیست ها موسوم به (عملیات صلح)
در این تهاجم كه بر اساس طرح شارون از زمین، دریا و هوا پشتیبانی می‌شد، بخش عظیمی از جنوب لبنان اشغال شد و پایتخت این كشور عربی, بیروت, به مدت دو ماه و نیم به محاصره درآمد.
رژیم صهیونیستی برای تأمین اهداف گفته شده خود و با پشتیبانی ایالات متحده و دولتهای خود باخته عرب به لبنان حمله کرد و تا بیروت پیش رفت. ارتش اسرائیل، چریکهای فلسطینی را از لبنان بیرون راند و هزاران نفر از مردم مسلمان و رزمندگان فلسطینی ـ از جمله آوارگان اردوگاه‌های صبرا و شتیلاـ را قتل عام کرد.
حمله اسرائیل به لبنان در ژوئن 1982م ، بی‌تردید در بسیج سیاسی و نظامی جامعه آشفته شیعیان , تاثیر بسزایی داشته است و از این رهگذر ، تجارب ارزشمندی را نصیب این گروهها كرده است. جرقه‌های تشكیل مقاومت اسلامی در برابر اشغالگران از همین زمان زده شد.
پس از حملات سال 1982م، صهیونیست‌ها با کمک آمریکا توانستند فالانژیست‌های لبنان را به‌صورت یک دولت وابسته بر سرکار بیاورند. فالانژها طی قرارداد صلحی با رژیم صهیونیستی، جنوب لبنان را در اختیار گشتی‌های صهیونیست گذاشتند. این قرار داد صلح تا سال 2000م ادامه داشت.
5.سال 1993میلادی ؛ پنجمین تجاوز صهیونیست ها به لبنان ( عملیات تسویه حساب)
در عملیات تسویه حساب ، هدف اصلی اسرائیلی‌ها از بین بردن رابطه شیعیان و طوائف مختلف با حزب‌الله بود اما این یورش نتیجه معكوس داشت.
عملیات تسویه حساب نه تنها رابطه شیعیان با حزب‌الله را از بین نبرد، بلكه در خصوص ضرورت مقاومت یك نوع همبستگی ملی میان تمام اقوام مذهبی لبنان ایجاد كرد. جنبش مقاومت حزب‌الله عملیات نظامی خود را با كارایی و پشتكار ادامه داد.
عملیات استشهادی , حمله به مراكز دشمن , كمین در راه گشتی‌های اسرائیلی و وارد آوردن خسارت‌های پیاپی انسانی بر سربازان و مزدوران دشمن، برنامه هایی بود كه حزب‌الله به خوبی آن را سامان داد.
عملیات تسویه حساب، صبح روز یكشنبه 25 ژوئیه 1993م با تجاوز به خاك لبنان آغاز شد و تا شامگاه 31 ژوئیة همان سال،(برای هفت روز) ادامه یافت.
اهداف دشمن, آنگونه كه شیمون پرز وزیر خارجه رژیم صهیونیستی اعلام كرد, چنین بود:«این حملات دارای دو هدف است: اول آنان كه حملات مستقیمی علیه ما صورت می‌دهند به ویژه حزب‌الله. دوم جلب توجه ساكنان لبنان و دولتهای منطقه بر ضرورت اعمال فشار بر حزب‌الله، برای توقف فعالیت‌هایش»
ایهود باراك رئیس وقت ستاد ارتش رژیم صهیونیستی به دولت لبنان هشدار داد:«باید حزب‌الله را خلع سلاح كنید، در غیر این صورت اسرائیل مستقیماً دست به این اقدام خواهد زد».
اسرائیل تجاوز خود را با استفاده از نیروی هوایی, دریایی و توپخانه آغاز كرد. دامنه این حملات, جنوب لبنان, مناطقی در بقاع و بقاع غربی، اردوگاه فلسطینی«البارد» در شمال و منطقة «الناعمه» در نزدیكی پایتخت را، در برگرفت.
منابع بین المللی فعال در لبنان, 1224 حملة هوایی و فرو ریختن بیش از 28 هزار بمب را تنها در پنج روز اول حمله ثبت كردند جنبش مقاومت از زبان دبیر كل خود سید حسن نصرالله اعلام كرد:«ما خود را در حالت جنگ همیشگی با این دشمن می‌بینیم. عملیات دفاع از مردم، در جنوب و بقاع غربی, بدون آن كه مقید به ضابطة معین یا خط قرمز تحمیلی دشمن باشد, ادامه خواهد یافت. این مقاومت است كه مقررات نبرد را تعیین می‌كند».
موشك‌های كاتیوشای حزب‌الله در پاسخ به تجاوز اسرائیل شهرك‌های صهیونیست نشین شمال فلسطین اشغالی را هدف گرفت. خبرگزاری فرانسه, دفاع موشكی حزب‌الله را چنین توصیف كرد:«جهنمی از موشك‌ها كه شلیك آنها ده ساعت پیاپی ادامه یافته و حالتی از هراس واقعی ایجاد كرده است. در شهرك‌های الجلیل تنها صدای آژیر آمبولانس‌ها ـ كه درخیابان‌های خالی از عابران در رفت و آمد هستند ـ شنیده می شود».
منابع اطلاعاتی دشمن برآورد كرده بودند حزب‌الله ، دارای پانصد موشك كاتیوشاست كه در طول چند روز به پایان می‌رسد و بعد از آن ، اسرائیل به طور كامل بر منطقه مسلط می¬شود و حزب‌الله به زانو در می آید و در اثر ضربه‌های پیاپی ناتوان می‌ماند اما مدتی بعد دشمن آمادگی حزب‌الله را برای نبردی طولانی لمس كرد و دریافت كه نابودی مقاومت امری ناممكن است؛ زیرا علاوه بر شلیك فشردة موشك‌های كاتیوشا به شهرك‌های صهیونیست‌نشین شمال فلسطین، مقاومت اسلامی، سی رشته عملیات نظامی را در طول هفت روز علیه تجاوزگران سازماندهی كرده بود. حزب‌الله در بعضی موارد بیش از ده موقعیت نظامی دشمن را در آن واحد, هدف می‌گرفت. این همه، با وجود تجاوزات نظامی مستمر اسرائیل كه آسمان منطقه را پوشش داده بود صورت می پذیرفت.
اسرائیل چاره‌ای نداشت جز آنكه به میانجی و حامی آمریكایی خود پناه ببرد و راه حلی برای فرار از بحران پیدا كند. راه حلی كه در آن توقف شلیك موشك‌های كاتیوشا به شهر‌ك‌ها در مقابل توقف تجاوز اسرائیل مطرح شود.
حزب‌الله موافقت خود را اعلام كرد توقف تجاوز اسرائیل در قبال توقف حملات موشكی حزب‌الله. این اقدام حمایت از غیر نظامیان لبنان بود و صهیونیست‌ها را وا می داشت در یك نبرد نظامی مستقیماً با نیروهای مقاومت درگیر شوند. تصمیم نهایی این بود كه ابتدا اسرائیل دست از تجاوز بردارد، سپس شلیك موشك‌های كاتیوشا متوقف شود. در ساعت شش بعد از ظهر روز شنبه 31/7/1993م، «تفاهم ژوئیه» از طریق میانجی‌ها و بدون وجود هر گونه سند مكتوبی شكل گرفت.
در نتیجة تجاوز اسرائیل،140 غیر نظامی شهید شدند كه 13تن از نیروهای مقاومت اسلامی بودند. 500 زخمی ، حدود 200هزار آواره از 120 روستا در جنوب لبنان و خرابی هزاران خانه از دیگر نتایج این تجاوز بود. با این همه مقاومت اسلامی و مردم لبنان، پیروز این نبرد بودند زیرا دشمن نتوانسته بود به هیچكدام از اهداف خود دست پیدا كند.
اسحاق رابین رئیس وقت رژیم صهیونیستی پس از این عملیات اظهار داشت:«من متأسفم كه حزب‌الله بر ما چیره شد».
6.سال 1996میلادی؛ حمله ششم اسرائیل( عملیات خوشه‌های خشم)
عملیات خوشه‌های خشم به عنوان «آخرین تلاش گسترده اسرائیل برای مقابله با حزب‌الله» 16 روز به طول انجامید. در این تهاجم، دردناكترین فاجعه انسانی در روستای «قانا»، در جنوب لبنان به وقوع پیوست.
انعكاس خبر این فاجعه، محكومیت‌های شدید جهانی را برای اسرائیل در پی‌داشت. حزب‌الله در پاسخ به این تهاجم، شهرك‌های یهودی‌نشین را زیر آتش سنگین موشك‌های خود گرفت و شهرك‌نشینان را وادار به فرار كرد.
شدت و قدرت این پاسخ، اسرائیل را وا داشت از حمله به مناطق مسكونی تا حد زیادی پرهیز كند. عملیات خوشه های خشم , قدرت و توان دفاعی حزب‌الله را بیش از پیش به نمایش گذاشت.
رژیم صهیونیستی همواره تلاش می کند تا جنایت‌هایی را که هرگز از یاد و خاطره ما پاک نمی شود یادر آوری کند. جنایت‌هایی که خوی و طبع وحشیگری، جنایتگری و تجاوز گری این رژیم منحوس را زنده می کند. صهیونیست ها از زمان اشغال سرزمین فلسطین تاکنون مرتکب جنایت‌هایی شده‌اند که تاریخ مانند آن را هنوز ثبت نکرده است.
آری یکی از این روزهای شوم و به یادماندنی که لکه ننگ دیگری بر پیشانی صهیونیست ها و حامیان منطقه ای و بین المللی آن قرار داد تجاوز وحشیانه به جنوب لبنان در دهم آوریل سال 1996 بود. در این تجاوز صهیونیست ها با سنگ و گیاه و جامدات هم رحم نکردند و از شدت حقد و کینه ای که داشتند به طور علنی منشور و قوانین بین المللی را نقض کردند و مناطق وابسته به سازمان های بین المللی را هدف قرار دادند. نسل کشی صهیونیست ها در قانان و النبطیه و منصوری تنها ساکنان جنوب لبنان را داغدار نکرد بلکه احساسات و وجدان همه مردم این کشور و انسان های باوجدان و آزاده در سرتاسر جهان جریحه دار شد. این روزها نیز ما در سالگرد جنایات صهیونیست ها در قانا قرار داریم و می بینیم که رژیم صهیونیستی خوی درندگی و وحشی گری خود را نه تنها از دست نداده بلکه افزایش داده است با این تفاوت که امروز هر لحظه رژیم اشغالگر قدس به فکر حمله به لبنان بیفتند ترس و لرز وجود همه مقامات صهیونیستی را در بر می گیرد و می دانند که قبل از هرچیز باید حساب و کتاب های زیادی انجام دهند.
موشه یعالون وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به تازگی اعلام کرده است که شرایط لبنان امروز با گذشته بسیار متفاوت شده است و دیگر لقمه آسانی برای اسراییل نیست زیرا جنبش حزب الله لبنان و مقاومت لبنانی امروز بسیار قویتر از گذشته شده است و صاحب یکی از بزرگترین زرادخانه های موشکی مختلف و پیشرفته است.
آری مردم لبنان به خصوص ساکنان جنوب ؛ هجدهم آوریل هر سال را به مناسب نسل کشی صهیونیست ها در قانا ( 1996 ) با کوهی از غم و حزن و اندوه گرامی می دارند. اندوهی زیاد به خاطر کودکان ، زنان و سالخوردگانی که بر اثر جنایت صهیونیست ها در این روز در سال 1996 شهید شدند. این روز در واقع لکه ننگی نیز در تاریخ سازمان ملل متحد محسوب می شود زیرا صهیونیست ها مردم مظلوم لبنان را در اماکن متعلق به این سازمان بین المللی قتل عام کردند. ناگفته نماند که این روز در سازمان ملل متحد نیز گرامی داشته می شود و سالروز محکومیت جنایات صهیونیست ها در قانا در سازمان ملل متحد نخستین بار از سوی پطرس غالی دبیر کل اسبق آن گرامی داشته شد و این سنت هنوز ادامه دارد. سازمان ملل در آن زمان در گزارشی رژیم صهیونیستی را به تجاوز عمدی به جنوب لبنان و روستای قانا متهم کرد. در آن روز شوم و در حالی که هشت روز از تجاوز رژیم صهیونیستی تحت عنوان « خوشه های خشم » به لبنان گذشته بود که این رژیم در اقدامی عمدی بسیاری از مناطق جنوب این کشور را تحت حملات بسیار سنگین ، ویرانگر ، برنامه ریزی شده و کورکورانه هوایی و توپخانه ای قرار داد و در واقع اسراییل طرح سرزمین سوخته را بر اساس راهبرد نظامی خود اجرا کرد. در این زمان بود که صدها نفر از زنان و کودکان و سالخوردگان برای حفظ جان خود به مناطقی که نیروهای سازمان ملل متحد ( یونیفل ) در آن مستقر بودند پناهنده شدند تا در امان بمانند. با این تصور که این مکان ها برای آنان امن و امان است و از دسترس ماشین جنگی اسراییل دور نگه می دارد. ولی رژیم صهیونیستی حرمت قوانین بین المللی را نیز نگه نداشت و در اقدامی بی سابقه بدون در نظر گرفتن ارزش های اخلاقی و انسانی به مقرهای سازمان ملل متحد یورش برد و کوچک و بزرگ و زن و مرد و جوان و سالخورده را قتل عام کرد.
همه کسانی که در مقرهای بین المللی در روستای قانا برای حفظ جان شان رفته بودند مثله شدند و فقط از آنها پاره‌های گوشت و استخوان باقی ماند. در چنین روزی است که چشم به خاطر جنایت عظیم و عجیبی که صهیونیست ها در حق مردم مظلوم لبنان روا داشتند خون می‌گرید.
در همین چارچوب مردم لبنان با تمام افتخار و مباهات مقاومت جانانه نیروهای مقاومت لبنان را برای فرزندان خود بازگو می کنند. این که مقاومت اجازه نداد صهیونیست ها اهداف مد نظر خود را محقق کنند. رژیم صهیونیستی تلاش کرد که جنوب لبنان را به سرزمین سوخته تبدیل کند سرزمینی که دیگر در آن هیچ انسان و سنگی نباشد. ولی هرگز چنین نشد. تصور صهیونیست ها بر این بود که این تجاوز قدرتی
بازدارنده خواهد بود و باعث خواهد شد لبنان دیگر از سرزمین و مردمش دفاع نخواهد کرد و به راحتی تسلیم اسراییل خواهد شد ولی مقاومت لبنان همه نقشه های شوم صهیونیست ها را نقش بر آب کرد.
ساعت دو ده دقیقه ظهر روز پنجشنبه هجدهم آوریل سال 1996 میلادی بود که توپخانه سنگین رژیم صهیونیستی حجمی از آتش خود را بر سر مرکز وابسته به نیروهای بین المللی در روستای قانا فرو ریخت. حدود صد نظامی بین المللی نیز در زمان حمله صهیونیست ها در این مرکز بودند. از سوی دیگر شمار زیادی از ساکنان قانان نیز به این مکان پناهنده شدند. گفته می شود که فرماندهی مرکزی نیروهای یونیفل در منطقه با طرف اسراییلی تماس برقرار کرده و از آن خواسته است به حملات پایان دهد ولی به رغم این تماس بازهم حملات ادامه یافته است و بر اثر آن صد و دو انسان بی گناه شهید و صد و
چهل نفر دیگر زخمی شدند.
گفته می شود این مرکز و اطراف آن در آن زمان به « دریاچه خون » تبدیل شده بود. دریاچه ای که تکه ها و پاره های گوشت و استخوان در آن موج می زد. در کنار قربانیان این حادثه دلخراش خوردنی هایی مانند تکه های نان دیده می شد همه چیز رنگ خون به خود گرفته بود و این چیزی است که شدت وخامت و هولناکی حادثه را نشان می‌دهد.
قانا امروز به عنوان و سمبل مقاومت و مقابله با متجاوز معروف شده است. عصمت عبدالمجید دبیرکل وقت اتحادیه عرب نیز در نشستی که بعد از وقوع حادثه نسل کشی قانان رخ داد گفت این اتحادیه تصمیم گرفته است که روز هجدهم آوریل هر سال را « روز عزای عمومی عربی » اعلام کرد روزی که نشان دهنده خشم عربی از نسل کشی صهیونیست ها در قاناست. قانا بعد از وقوع این جنایت صهیونیست ها صحنه رفت و آمد هیئت های لبنانی و عربی و سمبلی برای مقاومت لبنان شد. لبنان تحرک سیاسی و دیپلماسی را نیز در عرصه منطقه ای و بین المللی آغاز کرد. مقامات این کشور عازم مجمع عمومی سازمان
ملل تحد شدند تا فریاد مظلومیت خود را از هولناکی جنایت و نسل کشی قانا به گوش جهانیان برسد.
الیاس هراوی رییس جمهور وقت به مقر سازمان ملل متحد در نیویورک رفت و با این مطلب جامعه بین المللی را خطاب قرار داد که: نزد شما آمده ام در حالی که حامل کرامت و شرف کشور زخم خورده بزرگی هستم که ایمان دارد خشونت و زور راهی برای پاسخ به تجاوز نیست. اسراییل با کدام منطق کشور بزرگی مانند لبنان و ساکنان آن را آتش می زند و می گوید که می خواهد آن را به سرزمین سوخته تبدیل کند.
در سوی دیگر نیز رفیق حریری نخست وزیر اسبق و فقید لبنان در حال سفر از این کشور به آن کشور بود تا بتواند از ادامه تجاوز گری و خونریزی صهیونیست ها جلوگیری کند. حریری توانست به موافقتنامه « تفاهم نیسان » دست یابد.
در این روزهاست که شهرک قانا به مکانی برای محکومیت جنایات و نسل کشی صهیونیست ها تبدیل شده است. از همه مناطق لبنان و حتی کشورهای عربی به این روستا می ایند و شمع روشن می کنند و هرگونه تجاوز و اشغال گری را رد می کنند.
رژیم صهیونیستی همان رژیم صهیونیستی قاتل ، وحشی ، متجاوز ، زیاده خواه است و خود را فراتر از قانون می داند. عملیات خوشه های خشم علیه لبنان تحت حمایت آمریکا در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون رخ داد. کلینتون در همین سال برای ضربه زدن به مقاومت فلسطین و لبنان تلاش زیادی کرد.
گردآوری: سید محمد مسعودی علوی.
منابع:
http://www.southlebanon.org/?p=53079
http://yasinzm.blogfa.com/post-929.aspx
http://farvak.persianblog.ir/post/41/
http://www.magiran.com/npview.asp?ID=117339
http://www.moqawama.org/essaydetails.php?eid=7501&cid=182
http://daharchives.alhayat.com/issue_archive/Wasat%20magazine/1996/4/22/
http://bintjbeil.org/index.php?show=news&action=article&id=26849
http://www.yasour.org/archive/sub_apr_april.html
انتهای پيام/
