نگاهی به تبعات شکست احتمالی فرآیند سیاسی در عراق
بدیهی است که پایه و اساس عبور از دوران سخت عراق، تکیه بر همکاری و اتحاد میان حیدر العبادی و دیگران خواهد بود؛ چنانچه، جامعه سیاسی عراق، در تحقق این اصل در فرآیند سیاسی شکست بخورد، این فرآیند، همچون زایمان سختی خواهد بود که فرزندش ناقص الخلقه خواهد شد.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "پایگاه اطلاع رسانی عراق"؛ پس از استعفای نوری مالکی، حزب "اتحاد ملی، بر نامزدی حیدر العبادی، برای پست نخست وزیری، توافق کردند؛ بنابراین، العبادی، شروع به تشکیل کابینه نموده و این امکان را دارد که سیاست های جدیدی را در دولت ایجاد کند؛ او می تواند با تمام گروه ها و احزاب، مرتبط شود تا همکاری سیاسی در داخل کشور را تقویت نماید و نیز، می‌تواند بدور از حاشیه سازی و تفاوت قائل شدن، روابط حسنه ای با دولت های همسایه، برای کسب اعتماد و جایگاه دیپلماتیک مناسب، برقرار سازد.
حیدر العبادی، وظیفه سنگینی برعهده دارد که با انتخاب وزرای لایق و شایسته، می تواند آن را انجام دهد، به گونه ای که، وزرای خود را از میان تمام احزاب و گروه ها انتخاب کند تا آنها نیز وظیفه ی خود را با توجه و شایستگی انجام دهند؛ اگر العبادی در انتخاب وزرای خود موفق باشد، می تواند به تزلزل سیاسی که دولت پیشین از آن رنج می برد، پایان دهد و امیدواریم با استفاده از تجربه های گذشته، از اشتباهات، عبور کند.
برخی در شایستگی عبادی در این منصب، مردد هستند و اعتقاد دارند، او، شرایط لازم را برای اداره ی قوه ی مجریه ندارد، چراکه وی، در اداره ی دولت، با شرکای خود، بویژه حزب "اتحاد ملی" و دیگر گروه ها همکاری خواهد کرد تا با توسل به قانون اساسی، بر بحران ها غلبه کند.
برخی تلاش می‌کنند با احتساب عبادی به عنوان یک نقطه ی ضعف در میان گروه های سیاسی و همچنین، دولت های همسایه که از این طریق، برنامه های سیاسی خود را ادامه دهند، اتهام زنی کنند؛ اما این، اتهامی نادرست است؛ چراکه حیدر العبادی، براساس اصول قانون اساسی، اصل گفتگوی قانون اساسی را اجرا خواهد کرد و حل بحران ها، مشکلات و اختلافات موجود، غیر ممکن نیست و با همکاری و تفاهم میان تمام گروه ها، و مدنظر قرار دادن منافع ملی، مرتفع خواهد شد.
بدیهی است که پایه و اساس عبور از این مرحله ی سخت، تکیه بر همکاری و اتحاد میان حیدر العبادی و دیگران خواهد بود؛ چنانچه، جامعه ی سیاسی عراق، در تحقق این اصل در فرآیند سیاسی شکست بخورد، این فرآیند، زایمان ناقصی خواهد بود که فرزندش ناقص الخلقه خواهد شد؛ اما، پس از چندسال رکود و بی حاصلی در فرایند سیاسی، باید همگی، از دولت حیدر العبادی حمایت کنند و با این کار خود، این دولت را به دولتی ملی که تمام اقشار جامعه را تحت حمایت خود دارد، مبدل سازند؛ امروز، این فرصت برای دولت جدید، رئیس جمهور و مجلس، فراهم است تا همبستگی مجدانه، مشکلات را برطرف سازند و با اجرای قوانین، کشور را آباد سازند.
مطمئناً، حمایتی که عبادی در منطقه و جهان، از آن برخوردار است، توان او بر موفقیت را تائید می کند و طبیعتا، منطور از حمایت منطقه ای و جهانی، به مفهوم اجازه ی دخالت در امور داخلی عراق نیست، بلکه مقصود از آن، ایجاد روابط بر پایه ی احترام متقابل، حسن نیت و منافع مشترک است و همین اصول و عناصر است که مرحله سیاسی جدید خواهد ساخت.
حیدر العبادی، این امکان را داردبا ترسیم نقشه مسیر دولت خود، راه حل های لازم برای پرونده های موجود را مرتفع سازد؛ اما، آیا، عبادی می تواند دولت تکنوکراتی را تشکیل دهد که قوام آن کفایت و انسجام باشد؟ این مسوولیت بسیار مهمی است که نیازمند درک عمومی سیاستمداران و هماهنگی همگانی برای تامین امنیت و ثبات کشور است؛ بنابراین، آیا کشورر شاهد نهضتی سیاسی و فراگیر در سطح سران مملکت خواهد بود؟
انتهای پیام/
