در گزارش باشگاه خبرنگاران جوان بخوانید؛
حجم معاملات شمش طلای مرکز مبادله به بیش از ۱۰ هزار کیلوگرم رسید
روزنامه "الثوره"
سازمان ملل، با تروریسم برخوردی گزینشی دارد
سازمان ملل، پس از آنکه کار از کار گذشته، به خود آمده و تا همین لحظه، تنها به شمارش گزینشی برخی که در آتش جنایات سازمان های تروریستی در سوریه می دمند، اکتفا کرده است.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه "الثوره"؛ سازمان ملل، پس از آنکه کار از کار گذشته، به خود آمده و زمانی که حماسه سودی نمی دهد، ابراز حماسه‌آفرینی می کند و تا همین لحظه، تنها به شمارش گزینشی برخی که در آتش جنایات سازمان های تروریستی در سوریه می دمند، اکتفا کرده است؛ درحالیکه جنایاتی که این سازمان ها انجام داده اند، زائیده ی یک لحظه نیستند و تنها در همان چیزی که سازمان های بین المللی ثبت می کند و کارمندان آن به صورت گزینشی و جزئی گزارش می دهند، محصور نیست.
روشن است که اظهارات سازمان ملل در خصوص این جنایت ها، لزوما، تمایل حقیقی این سازمان در بازجویی از آنها نیست، بلکه تلاش با تاخیری است برای جبران طفره روی های سازمان ملل، طی چند سال گذشته و شانه خالی کردن آن از مسوولیت های خود و نیز، سرپوش گذاشتن بر صدها حالت مستند از رسوایی هایی که این سازمان های تروریستی علیه ملت سوریه مرتکب شده اند.
سوال: چرا سازمان ملل، در این زمان به جنبش افتاده و دلایل سکوت مشکوک خود، طی چند سال گذشته را چگونه توجیه می کند؟
در آغاز، باید بگوئیم که اقدام با تاخیر، از تداوم سکوت بسیار بهتر است، ولی مشکل این موضوع و سخنان مبهم مسوولان سازمان ملل که به یکباره سکوت خود را شکسته و گره زبانشان باز شده، نیست؛ بلکه مسئله، گزارش های آکنده از بیهوده گویی آنهاست که با آزمندی غرب، کاملا مطابق و هماهنگ است.
در اصل، هیچ کس بر این باور نیست که نقش مبالغه آمیز سازمان ملل، طبق خواسته های غرب، ایفا شده، دروغ است؛ حتی هیچکس، محدوده آن را جز مطابق با آنچه سلطه ی آمریکایی از پیش ترسیم کرده، نمی داند که این امر، این سازمان را از تمام اختیارات و حتی منشوری که دیگر کشورها در اختیار او گذاشته اند، خارج می کند.
تحرک و اقدام کنونی این سازمان نیز، ماهیتا با اقدامات پیشین، تفاوت ندارد و به نظر نمی رسد که ابعاد دیگری داشته باشد و در واقع، شبیه فساد غرب است و در بسیاری از جزئیات خود، با بسیج غرب برای جبران آنچه جبرانش ممکن است، همسوست؛ آن هم در زمانی که تروریسم، متوجه غرب شده و برخی از آنها، از طریق همان درهایی که از آن خارج شدند، وارد غرب می شوند.
تناقض گویی، تنها به تلاش این سازمان بین المللی برای تظاهر به کفایت محدود نیست؛ چراکه آن، با چشم پوش از گذشته، به آنچه می آید، بسنده کرده و آنچه در گذشته اتفاق افتاده را ، ثبت شده در دفترهای قدیمی که همیشه از تبعات گشودن آن فرار کرده است، به حساب می آورد و نهایتا، از آن نقش مبهم خود، بویژه زمانی که تنها به شیوه ای روشمند، بر برخی سازمان های تروریستی تمرکز می کند و سعی می کند دیگر گره های تروریستی را که خطرشان از داعش و النصره کمتر نیست را تبرئه کند.
مشکل اصلی، گزارش های خیالی سخنان خسته کننده در خصوص جنایات داعش است، بلکه در گزینشی عمل کردن سازمان ملل در برخورد با تروریسم است؛ این سوال مطرح است که جنایات گروه های تروریستی دیگر چه می شود؟ دولت هایی که این تروریست ها را سرمایه گذاری و حمایت کردند و همچنان بانقض قطعنامه ی اخیر شورای امنیت، به حمایت خود ادامه می دهند، مجازاتشان چیست؟!! تا زمانیکه به این سوالات پاسخ داده نشود، سازمان ملل، همچنان، صریحا متهم به بی مسوولیتی و همدستی با غرب، متهم خواهد بود.
انتهای پیام./
