آیا واشنگتن، دولت‌های عربی را در جریان اهداف از پیش طراحی‌شده خود، قرار داده است؟
بی تردید، واشنگتن مشارکت دیگران در ائتلاف خود علیه داعش را جز برای افزایش تعداد حاضران و طرف‌های بین المللی و عربی، جهت وجهه قانونی بخشیدن به اقدامات خود، نمی‌خواهد.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه "تشرین"؛ دیگر سخن از آنچه باصطلاح، "ائتلاف" مبارزه با تروریسم به رهبری واشنگتن نامیده می شود، علی رغم تمام آنچه در مورد و علیه آن گفته می شود، مهیج و قابل توجه نیست؛ ولی نکته ای وجود دارد که باید در شکل گیری این "ائتلاف"، درنگ شود؛ و آن حضور دولت های عرب در آن است که بسیار تاسف بار است و سوالات فراوانی را مطرح می سازد که مهمترین آن عبارت است از اینکه: آیا واشنگتن، این دولت های عربی را در بطن استراتژی بلند مدت و اهداف مورد انتظار و از پیش طراحی شده ی خود، قرار داده است؟ بی تردید، واشنگتن مشارکت دیگران در این ائتلاف را جز برای افزایش تعداد حاضران و طرف های بین المللی و عربی،حهت وجه ی قانونی بخشیدن به اقدامات خود، نمی‌خواهد.
شکی نیست که داعش، گروه تروریستی بسیار خطرناکی است و اعضای آن، تابعیت های مختلفی دارند، ولی ائتلافی بین المللی و یا محوری نیست که مقابله با آن، نیازمند این تجمع و ائتلاف بین المللی باشد؛ اگر عرب ها جدی بودند و برای مقابله و نابودی داعش، اختیار تام داشتند، قطعا بدون آنکه دست به دامن دیگران شوند و در سایه ی آمریکا قرار گیرند، بر انجام این مهم، توانا بودند؛ چرا که آنان، امکانات لازم برای آن، اعم از سلاح، انبار مهمات، نیروی انسانی و مال کافی را در اختیار دارند.
امروز، منطقه عربی به سمت جنگ و درگیری کشیده می شود و آنچه اکنون در میدان های عربی، مانند ظهور داعش، در جریان است، تصادفی و دور از دسترس دولت های عربی نیست؛ بی تردید، تلاش های توطئه گرانه و تجزیه طلبانه همچنان از جانب طرف هایی که امروز داعیه ی مبارزه با تروریسم را دارند، با اعتقاد به اینکه این مشارکت، از پیامدها و یا وصول بحران ها به آن، دور است، هنوز صورت می گیرد؛ این موضوع، نشانگر تنگ نظری است؛ چراکه دولت های عربی با وجود اختلافات، جز از طریق فهم این مطلب که این خطر، موجودیت، آینده و حاکمیت تمام بخش های مختلف منطقه عربی را تهدید می‌کند، نجات نخواهند یافت.
امروز، عرب ها، بیش از پیش، نیازمند حل مشکلاتشان به دست خود و پرهیز از استمداد از دیگران هستند؛ چرا که این به نفع اوست و منطق هم همین را می گوید.
دولت های عربی برای خروج سومالی از بحران خود چه اقدامی انجام دادند؟ برای عراق، سوریه، لیبی، یمن، تونس، مصر و سودان، برای نجات فلسطین، چه کمکی کردند؟ پاسخ تلخ و ننگ آور است، آنها امروز مانند سرباز، برای اجرای طرح های دیگران، خدمت می کنند؛ آن هم بدون آنکه احترامی کسب کنند و از بیماری توطئه چینی و وابستگی خلاص شوند.
انتهای پیام./
