جذابیت پنهان بورژوازی و ملک الموت روی صحنه تئاتر
استیون سوندهایم دو فیلم معروف لوئیس بونوئل را برای نمایشی موزیکال اقتباس می‌کند.
به گزارش حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران به نقل از سایت ایران تئاتر، استیون سوندهایم، آهنگساز تحسین‌شده دنیای تئاتر به همراه دیوید آیوز (نمایشنامه‌نویس «ونوس در پوست خز») روی اقتباسی موزیکال از دو فیلم معروف «جذابیت پنهان بورژوازی» و «ملک الموت» ساخته دیوید بونوئل کار می‌کند.
این نمایش را پابلیک تیه‌تر و اسکات رودین، تهیه‌کننده سینما و تئاتر تولید می‌کنند. اسکار اوستیس، مدیر هنری پابلیک تیه‌تر درباره زمان اجرای این نمایش گفت: «هر زمانی که استیون سوندهایم بگوید این نمایش روی صحنه می‌رود.»
سوندهایم برنده جوایز تونی و پولیتزر برای آثارش است؛ او ترانه‌سرای «داستان وست ساید» و «کولی» است و آهنگساز و ترانه‌سرای «حماقت‌ها»، «سوئینی تاد»، «یکشنبه در پارک با جرج» و «به درون جنگل» بوده. او در جریان جشنواره نیویورکر این خبر را تائید کرد.
این دو فیلم از معروف‌ترین کارهای سوررئال بونوئل هستند. سوندهایم «جذابیت پنهان بورژوازی» را داستان گروهی که می‌خواهند جایی برای شام خوردن با هم پیدا کنند توصیف کرده و درباره «ملک الموت» هم گفته این فیلم درباره آدم‌هایی است که پس از مرگ در وضعیتی جهنمی گرفتار می‌شوند.
سوندهایم در مصاحبه با آدام گاپنیک، نویسنده نیویورکر گفت او و آیوز نوشتن نسخه اول نمایشنامه موزیکال را تازه تمام کرده است و چند سالی باید صبر کرد تا نمایش روی صحنه برود.
این نمایشنامه‌نویس همچنین در تماسی تلفنی به خبرنگار نیویورک تایمز گفت دوست ندارد درباره سروشکل این موزیکال توضیح زیادی بدهد. او فقط اشاره کرد سال‌ها بوده به این ایده فکر می‌کرده و بالاخره سال گذشته پس از صحبت‌هایی با آیوز به این نتیجه رسیدند که بطور موقت کار روی پروژه‌های دیگر را تعطیل کنند و به این نمایشنامه بپردازند.
سوندهایم گفت: «این ایده را با دیوید آیوز در میان گذاشتم، او فیلم‌ها را دیده بود و خیلی اشتیاق نشان داد. دوباره فیلم‌ها را نگاه کردیم و بعد شروع به کار کردیم.»
اوستیس گفت که مدتی است با سوندهایم درباره پروژه‌ای جدید برای سال آینده صحبت کرده است چون این آهنگساز از سال 2008 و اجرای «نمایش جاده‌ای» دیگر کاری جدید روی صحنه نبرده. بالاخره سوندهایم از ایده موزیکال بونوئلی خود برای اوستیس می‌گوید. با وجود این اوستیس توضیحی درباره کار ندارد و فقط درباره منبع الهام سوندهایم صحبت کرد.
«آنها دو فیلم درخشان بونوئل را انتخاب کرده‌اند. چیزی که در این دو فیلم برای من جذاب است و به نظرم نظر استیون و دیوید را به خود جلب کرده، این است که این دو فیلم شاهکار سوررئالیسم و شاهکار نقد سیاسی هستند. این که بشود این دو مقوله را هم ترکیب کرد یعنی برشت را با دالی ترکیب کنی. بونوئل هنرمندی بود که توانست از زیبایی‌شناسی سوررئالیسم برای نقد اجتماعی طبقه بورژوا استفاده کند. سوندهایم و آیوز راهی برای ترکیب این دو فیلم پیدا کرده‌اند و ایده‌ای بسیار هیجان‌انگیز برای این موزیکال دارند.»
سوندهایم درباره اینکه می‌شود با زبان موزیکال نقد اجتماعی کرد، گفت: «من درباره مضمون فکر نمی‌کنم. اسکار دراماتوژ کاردرستی است و می‌داند چه کار باید بکند. من چیزی دیگری نمی‌گویم جز اینکه این ایده را خیلی دوست دارم.»
سوندهایم 84 سال از زمان روی صحنه رفتن «نمایش جاده‌ای» بیشتر وقت خود را صرف جمع‌آوری مجموعه دو جلدی خود از ترانه‌هایش کرد که به همراه حاشیه‌نویسی و مقالاتی درباره تئاتر در سال 2010 و 2011 منتشر شدند. این دو کتاب بسیار تحسین شدند.
آیوز نمایشنامه‌نویس نامزد جایزه تونی در سال 2012 برای «ونوس در پوست خز» است و جدا از نوشتن نمایشنامه «همه چیز به وقتش» چند موزیکال هم نوشته است.
منبع: نیویورک تایمز / 11 اکتبر
انتهای پیام/ اس
این نمایش را پابلیک تیه‌تر و اسکات رودین، تهیه‌کننده سینما و تئاتر تولید می‌کنند. اسکار اوستیس، مدیر هنری پابلیک تیه‌تر درباره زمان اجرای این نمایش گفت: «هر زمانی که استیون سوندهایم بگوید این نمایش روی صحنه می‌رود.»
سوندهایم برنده جوایز تونی و پولیتزر برای آثارش است؛ او ترانه‌سرای «داستان وست ساید» و «کولی» است و آهنگساز و ترانه‌سرای «حماقت‌ها»، «سوئینی تاد»، «یکشنبه در پارک با جرج» و «به درون جنگل» بوده. او در جریان جشنواره نیویورکر این خبر را تائید کرد.
این دو فیلم از معروف‌ترین کارهای سوررئال بونوئل هستند. سوندهایم «جذابیت پنهان بورژوازی» را داستان گروهی که می‌خواهند جایی برای شام خوردن با هم پیدا کنند توصیف کرده و درباره «ملک الموت» هم گفته این فیلم درباره آدم‌هایی است که پس از مرگ در وضعیتی جهنمی گرفتار می‌شوند.
سوندهایم در مصاحبه با آدام گاپنیک، نویسنده نیویورکر گفت او و آیوز نوشتن نسخه اول نمایشنامه موزیکال را تازه تمام کرده است و چند سالی باید صبر کرد تا نمایش روی صحنه برود.
این نمایشنامه‌نویس همچنین در تماسی تلفنی به خبرنگار نیویورک تایمز گفت دوست ندارد درباره سروشکل این موزیکال توضیح زیادی بدهد. او فقط اشاره کرد سال‌ها بوده به این ایده فکر می‌کرده و بالاخره سال گذشته پس از صحبت‌هایی با آیوز به این نتیجه رسیدند که بطور موقت کار روی پروژه‌های دیگر را تعطیل کنند و به این نمایشنامه بپردازند.
سوندهایم گفت: «این ایده را با دیوید آیوز در میان گذاشتم، او فیلم‌ها را دیده بود و خیلی اشتیاق نشان داد. دوباره فیلم‌ها را نگاه کردیم و بعد شروع به کار کردیم.»
اوستیس گفت که مدتی است با سوندهایم درباره پروژه‌ای جدید برای سال آینده صحبت کرده است چون این آهنگساز از سال 2008 و اجرای «نمایش جاده‌ای» دیگر کاری جدید روی صحنه نبرده. بالاخره سوندهایم از ایده موزیکال بونوئلی خود برای اوستیس می‌گوید. با وجود این اوستیس توضیحی درباره کار ندارد و فقط درباره منبع الهام سوندهایم صحبت کرد.
«آنها دو فیلم درخشان بونوئل را انتخاب کرده‌اند. چیزی که در این دو فیلم برای من جذاب است و به نظرم نظر استیون و دیوید را به خود جلب کرده، این است که این دو فیلم شاهکار سوررئالیسم و شاهکار نقد سیاسی هستند. این که بشود این دو مقوله را هم ترکیب کرد یعنی برشت را با دالی ترکیب کنی. بونوئل هنرمندی بود که توانست از زیبایی‌شناسی سوررئالیسم برای نقد اجتماعی طبقه بورژوا استفاده کند. سوندهایم و آیوز راهی برای ترکیب این دو فیلم پیدا کرده‌اند و ایده‌ای بسیار هیجان‌انگیز برای این موزیکال دارند.»
سوندهایم درباره اینکه می‌شود با زبان موزیکال نقد اجتماعی کرد، گفت: «من درباره مضمون فکر نمی‌کنم. اسکار دراماتوژ کاردرستی است و می‌داند چه کار باید بکند. من چیزی دیگری نمی‌گویم جز اینکه این ایده را خیلی دوست دارم.»
سوندهایم 84 سال از زمان روی صحنه رفتن «نمایش جاده‌ای» بیشتر وقت خود را صرف جمع‌آوری مجموعه دو جلدی خود از ترانه‌هایش کرد که به همراه حاشیه‌نویسی و مقالاتی درباره تئاتر در سال 2010 و 2011 منتشر شدند. این دو کتاب بسیار تحسین شدند.
آیوز نمایشنامه‌نویس نامزد جایزه تونی در سال 2012 برای «ونوس در پوست خز» است و جدا از نوشتن نمایشنامه «همه چیز به وقتش» چند موزیکال هم نوشته است.
منبع: نیویورک تایمز / 11 اکتبر
انتهای پیام/ اس
