به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران شیراز؛ حتما در بازدید خود از آثار تاریخی با یادگارنویسی های زیادی روبرو شده اید که برخی آگاهانه نوشته شده اند مثل یادگارنویسی های بزرگان، مقامات و افراد خاص که نمونه بارز آن در تخت جمشید به چشم می خورد مانند یادگاریهای سر جان ملکم، مونت کمری، شلن برگ، استنلی، کاستانیبر و سنترال ایندیا هورس (کمپانی هند شرقی)، بعضی آنقدر قدیمی هستند که به تاریخ پیوسته اند مثل کتیبه ای مربوط به دوره ساسانیان از شاپور سکان شاه در تخت جمشید، برخی نیز به دوران اسلامی و معاصر تعلق دارند مثل کتیبه هایی به خط کوفی، نستعلیق، ثلث و ... در تخت جمشید، اما بعضی ها این آثار ارزشمند را با تخت سیاه اشتباه گرفته اند و ناآگاهانه و به تبعیت کورکورانه از دیگران خط و خطوط کج و معوجی بر روی آنها حک کرده اند تا به خیالشان چیزی از خود به یادگار بگذارند یادگارنویسی های ارگ کریم خان زند، تخت جمشید، برم دلک و ... در استان فارس نمونه هایی از آثار تاریخی کشورمان است که از این مشکل در امان نمانده اند.

سرپرست مجموعه جهانی تخت جمشید گفت: یکی از علل یادگارنویسی این است که فرد خواهان ماندگاری اسم خود است و دلیل دیگر این اقدام را نوعی بیماری دانست.

هر ساله با افزایش حجم سفرها و تعداد بازدیدکننده ها شاهد افزایش تخریب در سایتهای تاریخی هستیم این در حالی است که جز آمار افزایش سفر یا آمار تصادفات هیچ گزارشی از میزان و هزینه تخریبها ارائه نمی شود.

مسعود رضایی منفرد در خصوص خسارات ناشی از یادگارنویسی بر آثار تاریخی و نابودی تدریجی آنها با پاکسازی افزود: گاهی با استفاده از رنگ روی آثار تاریخی نوشته می شود که این به راحتی قابل پاک شدن است اگر چه اثر آن همچنان باقی می ماند اما گاهی اثر تاریخی را با الهام از گذشتگان حجاری می کرده اند و اگر بخواهیم آن را پاکسازی کنیم خسارت آن خیلی بیشتر است.

هر اثر تاریخی بایستی با توجه به ماهیت و موقعیتش تصمیم گیری شود اگر چه گاهی خسارت آن غیرقابل جبران است و نمی توان گفت چه میزان برای آن هزینه می شود.

این مقام مسوول همچنین بیان کرد: برای پیشگیری و برخورد با یادگارنویسی بر آثار تاریخی باید فرهنگ سازی را از طریق ارگانهای فرهنگی، آموزش و پرورش، نوع مسیر بازدید( به گونه ای که مردم به نقشها دسترسی نداشته باشند)، اطلاع رسانی و راهنماهایی که آثار تاریخی را توضیح می دهند اشاعه داد.

بهمن محمودی مدیر مجموعه فرهنگی - تاریخی ارگ کریم خان زند نیز در خصوص علل یادگارنویسی بر آثار تاریخی گفت: یکی از این علل این است که افراد می خواهند خود را نشان دهند و این یک باور غلط اجتماعی است که رواج پیدا کرده است.

وی افزود: بیشتر مضامین یادگارنویسی اسم و تاریخ است و اینکه افراد می خواهند علاقه های درونی خود را به صورت شعر یا جمله بکار برند.

این مسوول ادامه داد: پاکسازی آثار تاریخی به مرور زمان موجب نابودی آنها می شود و باید با روشهای اصولی این پاکسازیها صورت گیرد.

محمودی بیان کرد: برای پاکسازی آثار تاریخی هزینه های مختلفی می شود اما با توجه به اینکه یادگارنویسی ها افزایش یافته نیاز است که نیروهای حفاظتی و امکانات امنیتی برای پیشگیری از این معضل اجتماعی بیشتر شود.

مدیر مجموعه فرهنگی - تاریخی ارگ کریم خان زند فرهنگ سازی و آگاهی دهی درست و اصولی را از یکی راههای پیشگیری و برخورد با یادگارنویسی دانست که باید برای این فرهنگ سازی بودجه ای تعیین شود.

امید که همگی با هم بتوانیم این آثار ارزشمند تاریخی و نمود تمدن ایران زمین را حفظ و نگهداری کنیم.

این نقش برجسته ها و مجسمه های بی نظیر فقط سکوت نیست، دیوان شعری است که نیاکانمان با سنگ سروده اند.