دریا دل معروف اما گمنام

بهمن پرورش در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران کرمانشاه می گوید: هر جا گروه های تجسس به بن بست می خورندبا یک تماس دل به دریا می زند تا با پیدا کردن اجساد غرق شده در اب خاطر خیال خانواده های داغ دیده را آسوده سازد از زمان کودکی در کنار پدر با آب و دریا پیوند دوستی خود را محکم کرده است .بهمن پرورش از سال 1360 با کار غواصی عاشقانه دریا را در آغوش گرفته و 15 سال است که به صورت حرفه ای و امدادی غواصی می کند.وی تا کنون به 66 شهر امداد رسانی کرده و در کرمانشاه هم بیش از 80 عملیات یافتن غریق را انجام داده است .

او می گوید طولانی ترین عملیاتش برای نجات پیکر 2 نفر در دره شهر ایلام 30 شبانه روز به طول انجامیده است و هیچ وقت نا امیدی را به خود راه نداده است .

ذهنیت اینکه آقای پرورش فقط اجساد را از آب بیرون می آورد مارا بر این داشت که این سوال را از وی بپرسیم، آیا شما تا به حال شده ،افرادی را زنده از آب بیرون آورید؟با لبخند پاسخ مان داد که به صورت تصادفی در عملیات های مختلف موفق شده ام تا کنون جان 87 نفر را در کشور نجات دهم.

از اخرین عملیاتهای او برای یافتن غریق بدون هیچ گونه چشم داشت مالی میتوان به پی نمودن مسیر طولانی کرمانشاه به گیلان و همکاری وی با گروههای تجسس در تالاب انزلی و ارائه طرح استفاده از میلگرد در تالاب که منجربه یافتن بدن بیجان شادی سرخیل قایقران تیم ملی شد اشاره کرد.

از او در مورد شغل و منبع درآمدش پرسیدم .گفت در روزگاری که پول همه چیز است من فقط به خاطر کمک به مردم کار می کنم و هیچ هزینه ای برای یافتن غریق دریافت نمی کنم .این دلداده دریا تنها منبع درآمد خود را اجاره بهایی که از مغازه اش می گیرد عنوان کرد و گفت:من فقط برای رضای خدا و تسلی خاطر خانواده های داغدار که جان عزیزانشان را در دریا و رود خانه هااز دست داده اند کار می کنم و تا کنون هم چندین بار در عملیات های سخت و جان فرسا با مرگ دست وپنجه نرم کرده ام اما اراده خداوند متعال و دعای خیر همین مردم عامل نجاتم بود.

بهمن پرورش در ادامه گفتگو  به خبرنگار ما گفت :که در میادین مین هم حضوری چشم گیر داشته و چند شهید ارتشی و سپاهی را از میادین مین به عقب منتقل کرده است. وی که تمامی فعالیت های خودر را فی سبیل الله وبشر دوستانه می داند نه کارمند رسمی ونه بیمه شده ی اداره ی خاصی است.

بهمن پرورش سال 90 شهروند نمونه شد وپلاکاردهایی که بر دیوارهای یک ساختمان قدیمی در خیابان جلیلی کرمانشاه دیده می شود حاکی از گستره ی کارش در تمام نقاط کشور است. در آخر گفتگویمان ، او با آرامشی عجیب که با تبسم همراه است می گوید مطمئن هستم روزی در آب می میرم .وما با خواندن این بیت با او خدا حافظی می کنیم .

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما.