به گزارش خبرنگار حوادث باشگاه خبرنگاران، 20 شهریور سال 82 زنی با مراجعه به پلیس ورامین ماموران را در جریان ناپدید شدن پسرش قرار داد و گفت: پسرم به نام "مرتضی" یک سال است که ناپدید شده است، او زن و بچه دارد و من تصور می کردم که او در این مدت پیدا خواهد شد اما این اتفاق نیفتاد و پسرم پیدا نشد.

این زن در ادامه اظهاراتش گفت: پسرم با دختر خواهرم ارتباط داشت و خواهرم او را مجبور می کرد که با دخترش ازدواج کند، برای همین به خواهرم مشکوک هستم.

با این اظهارات ماموران پلیس به سراغ دختر خاله مرتضی رفتند و او را دستگیر کردند که این دختر نیز با تایید ارتباط پنهانی با مرتضی به ماموران گفت: یک سال پیش مادرم و برادرهایم به خاطر اینکه مرتضی با من ازدواج نمی کرد او را کشتند.

در ادامه خاله مقتول به همراه دو پسرش دستگیر شدند که زن جوان با اعتراف به قتل خواهرزاده اش به ماموران گفت: آن روز به مرتضی اصرار کردم که با دخترم ازدواج کند اما او قبول نکرد من هم با گوشکوب به سرش زدم و پسرهایم نیز جسد را به بیرون برده و در اطراف ورامین انداختند.

با اعتراف متهمان تحقیقات در خصوص کشف جسد آغاز شد اما پس از گذشت چندین سال جسد مقتول هیچگاه پیدا نشد. به همین دلیل کیفرخواست پرونده متهمان صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد.

صبح امروز این زن به همراه پسرانش در همین شعبه محاکمه شدند که این زن با انکار اعترافات خود گفت: من مرتضی را نکشتم، روز حادثه با او درگیر شدم و او مرا هول داد، من هم او را هول دادم که سرش به زمین خورد و جان خود را از دست داد.

پسرهای متهم نیز به قضات گفتند: ما هم هیچ نقشی در قتل مرتضی نداشتیم، ما فقط در حمل جسد به مادرمان کمک کردیم.

در پایان نیز قضات دادگاه کیفری وارد شور شدند تا رای نهایی در این خصوص را صادر کنند.‎