الاخبار: تکفیری‌ها، بخشی از طرح آمریکا
الاخبار نوشت غرب و در رأس آن آمریکا، در تعامل با گروه‌های تکفیری الگوی ویژه ای دارد و می‌توان گفت این گروه‌ها به بخشی از طرح آمریکا تبدیل شده‌اند.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، روزنامه الاخبار چاپ بیروت در مقاله ای نوشت: درباره تعامل غرب با جنبش های تکفیری، تردیدها و سوال های بسیاری وجود دارد. علت این تردید و تعدد دیدگاه به نمونه های ذهنی بر می‌گردد که نمی‌تواند همسو با انعطاف پذیری و عملگرایی باشد که از ویژگی های تفکر غربی است از سوی دیگر صف بندی جنبش های تکفیری در خندق غرب، مخالفان این جنبش ها را بر آن داشت تا آنها را مزدور غرب بدانند.
با بررسی تجربه گروه های تکفیری به الگویی خاص درباره اداره روابط با این گروه ها توسط غرب و در راس آن آمریکا رسیدم. این الگو سه بعد دارد: بعد اول، دادن مجال جغرافیایی به گروه های تکفیری. این سیاست بر اساس ارزیابی حیطه جغرافیایی مناسب برای فعالیت گروه های تکفیری قرار داد به شرط اینکه تهدیدی برای منافع آمریکا نباشند.
فعالیت گروه های تکفیری در چارچوب این سیاست، منفعتی راهبردی دارد.
این سیاست بر اساس شرایط و از طریق ابزارهایی صورت می‌گیرد که با توجه به عنصر زمان و مکان انتخاب می‌شوند.
ابزارهای اجرایی این سیاست عبارتند از : اول: ایجاد فضای جغرافیایی و ایجاد ناامنی درمناطق مورد نفوذ تکفیری ها مانند آنچه در سوریه و موصل رخ داد.
دوم: باز کردن راه های لجستیکی: در این راستا، راه های دریایی، زمینی و هوایی باز می‌شود و روادید به راحتی داده می‌شود. مانند استفاده از مصر، پاکستان و یمن در جنگ 1979 افغانستان یا ترکیه و اردن در جنگ دوهزار و یازده سوریه.
سوم:اجازه حمایت مالی و تسلیحاتی: در این راستا به قدرت های همپیمان که برای حمایت مالی و تسلیحاتی از گروه های تکفیری تمایل دارند، چراغ سبز نشان داده می‌شود و حمایت مالی بر اساس برنامه زمانی صورت می‌گیرد.
شاید آمریکا به مسلح کردن مستقیم در برخی مناطق دست بزند مانند کاری که در کوبانی کرد و بیش از پنج بار برای داعشی ها سلاح از آسمان پرتاب کرد.
چهارم: صدور تکفیری ها توسط کشورهایی که از آنها متضرر شده اند یا می‌خواهند از آنها بهره برداری کنند.
پنجم: دادن اجازه به مبلغان تکفیری برای انجام دادن فعالیت های ایدئولوژیک آنها.
دومین بعد الگوی غرب، در تعامل با گروه های تکفیری، راهنمایی کردن است.
این سیاست بر اساس تلاش رسانه ای و میدانی قراردارد و آمریکا این سیاست را از طریق همپیمانان محلی یا بین المللی خود انجام می‌دهد. ابزارهای اجرایی این سیاست عبارتند از: اول: مشخص کردن دشمن: آمریکا، دشمنان تکفیری را بر اساس منافع خود به وجود می آورد و آنها را در فهرست تروریسم قرار می‌دهد و بر آنها متمرکز می‌شود مانند الزرقاوی که اوایل جنگ عراق، کولین پاول، وی را دشمن آمریکا دانست.
دوم: پاکسازی سرکردگان گروه های تکفیری که برای امنیت ملی آمریکا خطرناک هستند یا کسانی که وجود آنها تاثیری منفی بر روند سرمایه گذاری های آمریکا دارد. در این خصوص می‌توان به ترور بن لادن، ایمن العولقی و اکثر سرکردگاه القاعده در یمن و سایر کشورها اشاره کرد.
سوم: رسانه های عربی و بین المللی: استفاده از مفاهیم ایدئولوژیکی که گروه های تکفیری را تحریک می کند و به آن انگیزه می‌دهد که جبهه هایی که آمریکا انتخاب کرده است، بجنگد.
چهارم: روحانیان سعودی. نهادهای دینی عربستان با فتواهای جهادی که می‌دهند نقشی اصلی در این خصوص ایفا می‌کنند.
پنجم: نفوذ امنیتی. در راستای این هدف از غرب های مسلمان شده برای نقش های اطلاعاتی استفاده می‌شود.
ششم: اداره نبرد. اداره بحران در منطقه ای که هدف قرار گرفته است تا اهداف آمریکا محقق شود.
سومین بعد الگوی غرب در تعامل با گروه های تکفیری، خویشتنداری است. این گروه ها، برنامه های ویژه خود را حفظ می‌کنند به همین سبب غرب نیاز دارد تا در تعامل با تکفیری ها، خویشتن دار باشد تا اجازه ندهد از خطوط قرمز راهبردی تجاوز کند.
ابزار اجرایی این سیاست عبارتند از: اول: رویارویی مستقیم. در این خصوص برخی گروه های تکفیری که تهدید به شمار می‌روند هدف قرار می گیرند مانند آنچه در افغانستان سال دوهزار و یک رخ داد.
دوم: محدود کردن حمایت مالی و تسلیحاتی و حفظ محدودیت هایی که اجازه نمی‌دهد تکفیری ها به تهدید تبدیل شوند.
سوم: ایجاد محیط جغرافیایی جدید به منظور تقسیم شدن منابع انسانی و نظامی تکفیری ها مانند بازکردن جبهه موصل در برابر نیروهای داعش.
نویسنده ادامه داده است: این الگو به صورت کلی در تحقق اهداف اصلی خود یعنی تبدیل کردن تهدید جنبش های تکفیری به فرصت و بهره برداری از ماهیت خونریز و ویرانگر آن در راستای طرح های راهبردی آمریکا موفق شد. درافغانستان توانست نیروهای شوروی را از آنجا بیرون کند، درعراق توانست فتنه فرقه ای و نژادی ایجاد کند و اکنون نیز در سوریه، آمریکا از این جنبش ها استفاده می‌کند تا بخش عمده ای از ساختار نظام را که جزئی از ائتلاف مقاومت است، از بین ببرد. گروه های تکفیری، بخشی از طرح آمریکا شده اند و به مرور زمان از اماکنی که برای آمریکا حساس است دور می‌شوند و در مناطقی که حساسیت کمتری دارند، فعالیت می‌کنند.
انتهای پیام./.
