پارازیت‌هایی که سرعت موشک را می‌گیرد؛
دعوا بر سر "مولر"های مهدوی‌کیا
انگار مهدوی کیا هر چه بیشتر به رشد ورزشی این کشور خدمت می‌کند و هر چه به زیر ساخت‌ها توجه می‌کند باید دلش را بشکنند، هر روز بیشتر از دیروز.
به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ درست در زمانی که استعدادهای فوتبالی تمامی قدرتشان را با بازی کردن در زمین‌های خاکی به رخ می‌کشیدند و با شرکت در مسابقات و جام‌های رمضان، کارگری، دانش آموزی و ... صدای خوب فوتبال کردنشان را به گوش مسئولان وقت می‌رساندند ستاره ای شروع بدرخشش کرد.
بازیکنی که با پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های بسیار به تیم ملی فوتبال راه پیدا کرد و خاطره‌های شیرینی در اذهان عموم به جای گذاشت.
هافبکی که در خلق حماسه ملبورن نقش کمرنگی نداشت و پس از راه یابی تیم ملی به جام جهانی 1998 فرانسه با به ثمر رساندن یکی از 2 گل ایران در بازی مقابل تیم آمریکا نخستین پیروزی ایران را در آن سری از رقابت‌ها رقم زد.
مهدی مهدوی کیا همان بال راستی است که نه تنها در ایران و تیم ملی و تیم‌های باشگاهی بلکه در فوتبال خارج از ایران نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد؛ او زمانی یکی از 11 مرد بزرگ باشگاه هامبورگ بود و در کنار ژرمن‌ها توانست عناوین فوتبالی بسیاری را از آن خود کند.
این ستاره‌ی ایرانی پس از آنکه در فینال جام حذفی فصل 92 در یک بازی باخته با بی مهری از فوتبال خداحافظی کرد، این روزها به گونه ای دیگر به جامعه‌ی فوتبالی خدمت می‌کند.
آکادمی کیا مدرسه‌ی فوتبالی است که این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده است و توانسته توجه کسانی را که حرف اول را در فوتبال می‌زنند به خود جلب کند.
مهدوی کیا با همکاری وزارت آموزش و پرورش از بین استعدادهای برتر فوتبال دانش آموزی یک تیم فوتبال زیر یازده سال تشکیل داد و برای اولین بار در یک تورنمنت بین المللی شرکت کرد این تورنمنت در اتریش برگزار شد و شاگردان مهدوی‌کیا توانستند در رقابت با تیم‌هایی از سایر کشورها عنوان نایب قهرمانی را از آن خود کنند.
اما آنچه این روزها شایعه شده این است که آموزش و پرورش ادعا کرده این بازیکنان متعلق به یک تیم دانش آموزی بوده اند، در حالی که مهدوی کیا و علی دوستی خودشان این یازده بازیکن را از بین دانش آموزان گلچین کردند و تنها کاری که آموزش و پرورش برای این آکادمی انجام داد انتشار یک فراخوان بود که تمام مخارج را به جز اردوی اول خود مهدوی کیا و حامی مالی تیمش که یک کارخانه مواد غذایی است متحمل شده‌اند.
گویا مسئولان شرح وظایف خود را فراموش کرده و به جای اینکه به دنبال ایجاد انگیزه در بین دانش آموزان برای روی آوردن به ورزش باشند یک سفر فرنگ حواسشان را پرت کرده و به فکر مسافرت های خارجه افتاده‌اند و از هر دری وارد می‌شوند تا این تیم بزرگ مردان کوچک را به نام خود زده و به اهداف شخصی‌شان برسند و اینجاست که شیرینی خلق حماسه‌ای دیگر را به کام سرمربیان تلخ می‌کنند و به جای اینکه شاهد تعداد روز افزون پرورش مسی‌های اردبیلی باشیم از تعداد آنها کاسته می‌شود.
این روال سال‌هاست که ادامه دارد و زمان شکست گردنی برای تقصیر وجود ندارد و وقت پیروزی گردن کشی موج می‌زند. آنهایی که دنبال اسم و رسم و کارنامه هستند کاش همین مهدی خودمان را مروری می کردند و می دیدند که علی دوستی مهر را روی سرش می‌گذارد و اما آن زمان که مهدی مهدی نبود، دوستی مهر فریاد نزد، هیاهو نکرد تا مهدی، مهدی شد بعد از آن هم شلوغ بازی نکرد و صبر کرد تا مهدی فریاد بزند...
فراموش نکنیم حمایت کردن از یک روش آکادمیک پروش بازیکن آن اندازه که برخی فکر می‌کنند سخت نیست چرا که شاید با وجود چنین تیمی در سال‌های آینده دیگر دشواری جهانگردی و پیدا کردن دو رگه‌ها را تجربه نکنیم و نیازی به کشیدن ناز سرباز فراری ها نباشد.
و این راه برای همه ما همواره است اگر...
صبر کنید، به این موفقیت کوچک قانع نباشید و صبر مهدی و مهدی‌ها را لبریز نکنید، موفقیت بزرگ شما اعتلای نام دانش آموزان ایران است که با پل مهدی و مربی اش میسر خواهد بود مهدوی کیا کوچک نیست، می تواند هر جایی باشد اما دلش یک انتخاب کرد و سر گذشت خود را سرنوشت همین بچه هایی کرده است که روزی مهدی می شوند.
گزارش از: فریبا ابوطالبی
انتهای پیام/
