سی‌ان‌بی‌سی: غیبت ایران و ناقوس مرگ برای حصول توافق در نشست دوحه
پایگاه اینترنتی سی‌ان‌بی‌سی نوشت غیبت ایران در نشست دوحه می تواند ناقوس مرگی برای حصول توافق در این نشست باشد.
به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ شبکه خبری سی‌ان‌بی‌سی در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی به قلم "برایان سالیوان" و "جاستین سالومون" نوشت: ایران روز شنبه اعلام کرد نماینده خود را به نشست تولید کنندگان نفت در دوحه نخواهد فرستاد.
تحلیلگران برای یافتن نشانه هایی دال بر این که آیا سرانجام تولید کنندگان نفت عضو اوپک و غیر عضو بر سر تثبت تولید نفت به توافق خواهند رسید یا خیر، به دقت این نشست را زیر نظر دارند. با توجه به این که عربستان سعودی تاکید کرده است همه اعضا باید بر سر این موضوع توافق کنند، برخی غیبت ایران را در این نشست ناقوس مرگی برای حصول توافق تفسیر کرده اند.
با این حال، منابعی در دوحه به سی ان بی سی گفتند به دلایل متعددی هنوز احتمال "توافق نرم" در رابطه با ثابت نگه داشتن تولید وجود دارد حتی بدون مشارکت ایران. تولید کنندگان نفت به جز تهران که در دوحه جمع شده اند هنوز بر روی تقریبا نیمی از تولید روزانه جهان حساب می کنند. همه اعضای اوپک به جز ایران و لیبی در این نشست حضور دارند.
با وجودی که تولید مازاد ایران و صادرات آن شاید به تنهایی بزرگترین عامل عرضه بیش از حد در جهان باشد؛ اما تولید کنندگان هنوز این قدرت را دارند بخش قابل توجهی از تولید خود را کاهش دهند. ثابت نگه داشتن سطح کنونی تولید دستکم تضمین کننده این موضوع است که تولید کنندگان به جز ایران نفت بیشتری وارد بازار نمی کنند.
کشورهای صادرکننده نفت کاملا آگاه هستند که تولید روزانه نفت آمریکا چند صد هزار بشکه کاهش یافته است و اکنون به کمتر از نه میلیون بشکه در روز رسیده است. کاهش تولید نفت آمریکا، قدرت شرکت کنندگان نشست دوحه را افزایش می دهد زیرا موجب می شود قدرت چانه زنی ایران کاهش یابد. ایران تلاش می کند پس از لغو تحریم های غرب تا جایی که می تواند نفت تولید کند.
به علاوه، این که این نشست برگزار می شود خود یک خبر است زیرا اعضای اوپک همچنین روسیه و نروژ بر این مسئله واقف هستند که برای افزایش قیمت نفت باید کاری انجام شود.
در خاتمه این تحلیل آمده است، سعودی ها و روس ها به یک توافق احتمالی برای تثبیت تولید نفت از ماه فوریه اشاره کرده اند اما برخی فکر می کنند این نشست هدف دیگری را دنبال می کند و آن افزایش حمایت ها از تثبیت تولید به منظور تحت فشار گذاشتن ایران برای پذیرفتن این تصمیم است.
انتهای پیام/
