توصیه محققان به والدین نوزاد:
بگذار آن‌قدر گریه کند که خوابش ببرد!
یک مطالعه جدید نشان داده است رها کردن کودک در حال گریه به حال خود برای این‌که خودش به خواب رود، بر بهبود الگوهای خواب شبانه والدین و نوزادان اثرگذار است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،محققان گفته‌اند این‌که برخی والدین از گریه نوزادشان خم به ابرو نمی‌آورند ممکن است ربطی به دلبستگی‌های پدرومادری یا رفتاری یا عاطفی نداشته باشد.
پروفسور مایکل گرادیسار، دانشیار روانشناس و متخصص خواب دانشگاه فلیندرز گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد که گریه کنترل‌شده یا خاموشی آرام و شیوه‌های دیگر اصلاح خواب که عنوان «خواب محوشونده» را به آن داده‌اند، در واقع می‌تواند در بهبود الگوهای خواب والدین و کودکان اثرگذار باشد.
بر اساس این مطالعه که نتایج آن در مجله آمریکایی کودکان منتشر شده، محققان دو روش اصلاح خواب کودکان را طی یک مطالعه کنترل‌شده و تصادفی بر روی ۴۳ نوزادی بررسی کردند که طی شش ماه گذشته مشکلات شبخوابی را سپری کرده بودند. آنها متوجه شدند در مقایسه با گروه معیار، فرزندانی که والدینشان از روش گریه کنترل‌شده استفاده کرده بودند به طور میانگین ۱۳ دقیقه زودتر به خواب رفته و به طور قابل توجهی کمتر طی شب بیدار شده بودند. (منظور از گریه کنترل‌شده در واقع گریه‌ای است که والدین عمداً از سر زدن به نوزاد خودداری می‌کنند تا او پس از مدتی دریابد کسی برای ساکت کردنش به خود زحمتی نمی‌دهد و او خود باید آرام شود!)
در همان زمان گروه تحقیقاتی متوجه شد هیچ تفاوت معناداری در سطح استرس بر اساس میزان کورتیزول بزاق نوزادان، خلقیات یا استرس والدین، یا میزان دلبستگی والد-فرزندی نیست.
برای والدینی که از تنها گذاشتن کودک در حال گریه نگرانند، دکتر گرادیسار و همکارانش گفته‌اند: در گروه خواب محوشونده یک کاهش تقریباً بزرگ ده دقیقه‌ای در «مقدار خواب» به منظور خواباندن کودک نشان داده شد در حالی که محققان هیچ تغییری در «تعداد بیداری» شبانه میان گروه خواب محوشونده با گروه معیار مشاهده نکردند.
در حالی که به نظر می‌رسد دو روش اصلاحی باعث بهبود خواب بدون اثرات مضر بر خانواده یا فرزند می‌شود، دکتر گرادیسار گفت: با این حال آزمایش‌های مستقل بیشتری برای افزایش اعتبار تحقیق او و گروهش باید انجام گیرد.
منبع:سلامت آنلاین
انتهای پیام/
پروفسور مایکل گرادیسار، دانشیار روانشناس و متخصص خواب دانشگاه فلیندرز گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد که گریه کنترل‌شده یا خاموشی آرام و شیوه‌های دیگر اصلاح خواب که عنوان «خواب محوشونده» را به آن داده‌اند، در واقع می‌تواند در بهبود الگوهای خواب والدین و کودکان اثرگذار باشد.
بر اساس این مطالعه که نتایج آن در مجله آمریکایی کودکان منتشر شده، محققان دو روش اصلاح خواب کودکان را طی یک مطالعه کنترل‌شده و تصادفی بر روی ۴۳ نوزادی بررسی کردند که طی شش ماه گذشته مشکلات شبخوابی را سپری کرده بودند. آنها متوجه شدند در مقایسه با گروه معیار، فرزندانی که والدینشان از روش گریه کنترل‌شده استفاده کرده بودند به طور میانگین ۱۳ دقیقه زودتر به خواب رفته و به طور قابل توجهی کمتر طی شب بیدار شده بودند. (منظور از گریه کنترل‌شده در واقع گریه‌ای است که والدین عمداً از سر زدن به نوزاد خودداری می‌کنند تا او پس از مدتی دریابد کسی برای ساکت کردنش به خود زحمتی نمی‌دهد و او خود باید آرام شود!)
در همان زمان گروه تحقیقاتی متوجه شد هیچ تفاوت معناداری در سطح استرس بر اساس میزان کورتیزول بزاق نوزادان، خلقیات یا استرس والدین، یا میزان دلبستگی والد-فرزندی نیست.
برای والدینی که از تنها گذاشتن کودک در حال گریه نگرانند، دکتر گرادیسار و همکارانش گفته‌اند: در گروه خواب محوشونده یک کاهش تقریباً بزرگ ده دقیقه‌ای در «مقدار خواب» به منظور خواباندن کودک نشان داده شد در حالی که محققان هیچ تغییری در «تعداد بیداری» شبانه میان گروه خواب محوشونده با گروه معیار مشاهده نکردند.
در حالی که به نظر می‌رسد دو روش اصلاحی باعث بهبود خواب بدون اثرات مضر بر خانواده یا فرزند می‌شود، دکتر گرادیسار گفت: با این حال آزمایش‌های مستقل بیشتری برای افزایش اعتبار تحقیق او و گروهش باید انجام گیرد.
منبع:سلامت آنلاین
انتهای پیام/
