مسیر شعر، صرفا كسب اطلاعات نیست
اینكه كسی تنها بنشیند و كتاب بخواند، او را به جامعیتی كه لازمه شخصیت شاعر است نمی‌رساند.
به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ محدثی خراسانی درباره فواید انجمن‌های ادبی و بهره گرفتن از محضر بزرگان بیان كرد: مسیر شعر، صرفا كسب اطلاعات نیست بلكه نوعی سیر و سلوك است كه در انجمن‌های ادبی و نشست و برخاست با شاعران حاصل می‌شود. اینكه كسی تنها بنشیند و كتاب بخواند، او را به جامعیتی كه لازمه شخصیت شاعر است نمی‌رساند.
محدثی خراسانی تاكید كرد: شاعر، چند غزل نیست بلكه یك مجموعه فرهنگی است. ما از گذشته سنت استاد و شاگردی را داشته‌ایم و این در محضر بزرگان رشد یافتن است كه می تواند یك نفر را علاوه بر سواد علمی، دارای منش شاعرانه كند كه این منش شاعرانه و یاد گرفتن فضائل اخلاقی بسیار مهم است.
این شاعر درباره عجله برخی شاعران جوان برای انتشار زودهنگام كتاب نیز توضیح داد: توصیه من این است كه در مقابل وسوسه انتشار كتاب مقاومت كنید. تا زمانی كه استادان شما توصیه نكرده‌اند دست به این كار نزنید و بدانید وقت برای این كار زیاد است. یادم می‌آید استاد ذبیح‌الله صاحب‌كار در 72 سالگی هم می گفت هنوز برای انتشار اولین كتابم زود است، تا اینكه دیگران اصرار كردند و آثار ایشان را منتشر كردند.
وی با اشاره به اینكه لازم است هر شاعری خودش باشد، افزود: اگر می خواهیم كلمات، اصطلاحات و مضامین تازه‌ای در شعر داشته باشیم، لازم است هركس خودش باشد. اگر بخواهیم به تقلید از گذشتگان رو بیاوریم، جز اینكه در دام تكرار بیفتیم حاصلی ندارد؛ زیرا آن ها حرف‌های خودشان را زده و دیگران شنیده‌اند، حالا منتظرند تجربه های فرد جدیدی را بشنوند. اگر هم می خواهیم سبك گذشتگان را ادامه دهیم، لازم است چیزی به آن بیفزاییم نه اینكه فقط دوباره با كمی تغییر آن ها را منتشر كنیم و گمان كنیم كار برزگی كرده ایم.
محدثی خراسانی با خواندن بیت «یك قصه بیش نیست غم عشق وین عجب/ كز هركسی كه می شنوم نامكرر است» افزود: حتی اگر قرار است از مضمون هایی كه قبلا تكرار شده اند بگوییم هیچ اشكالی ندارد، اما آن ها را باید با درك و شناخت خودمان مطرح كنیم نه اینكه از زاویه دید یك شخص دیگر ما هم جهان را همان طور ببینیم و برای دیگران تعریف كنیم.
این شاعر درباره چگونگی شاعر شدن خودش هم توضیح داد: شعر در خانواده ما موروثی است. پدرم هم شاعر بود. من از 15 – 14 سالگی شعر می نوشتم ولی شروع جدی تر نگاه كردن من به مقوله شعر و شاعری، هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی بود.
انتهای پیام/
محدثی خراسانی تاكید كرد: شاعر، چند غزل نیست بلكه یك مجموعه فرهنگی است. ما از گذشته سنت استاد و شاگردی را داشته‌ایم و این در محضر بزرگان رشد یافتن است كه می تواند یك نفر را علاوه بر سواد علمی، دارای منش شاعرانه كند كه این منش شاعرانه و یاد گرفتن فضائل اخلاقی بسیار مهم است.
این شاعر درباره عجله برخی شاعران جوان برای انتشار زودهنگام كتاب نیز توضیح داد: توصیه من این است كه در مقابل وسوسه انتشار كتاب مقاومت كنید. تا زمانی كه استادان شما توصیه نكرده‌اند دست به این كار نزنید و بدانید وقت برای این كار زیاد است. یادم می‌آید استاد ذبیح‌الله صاحب‌كار در 72 سالگی هم می گفت هنوز برای انتشار اولین كتابم زود است، تا اینكه دیگران اصرار كردند و آثار ایشان را منتشر كردند.
وی با اشاره به اینكه لازم است هر شاعری خودش باشد، افزود: اگر می خواهیم كلمات، اصطلاحات و مضامین تازه‌ای در شعر داشته باشیم، لازم است هركس خودش باشد. اگر بخواهیم به تقلید از گذشتگان رو بیاوریم، جز اینكه در دام تكرار بیفتیم حاصلی ندارد؛ زیرا آن ها حرف‌های خودشان را زده و دیگران شنیده‌اند، حالا منتظرند تجربه های فرد جدیدی را بشنوند. اگر هم می خواهیم سبك گذشتگان را ادامه دهیم، لازم است چیزی به آن بیفزاییم نه اینكه فقط دوباره با كمی تغییر آن ها را منتشر كنیم و گمان كنیم كار برزگی كرده ایم.
محدثی خراسانی با خواندن بیت «یك قصه بیش نیست غم عشق وین عجب/ كز هركسی كه می شنوم نامكرر است» افزود: حتی اگر قرار است از مضمون هایی كه قبلا تكرار شده اند بگوییم هیچ اشكالی ندارد، اما آن ها را باید با درك و شناخت خودمان مطرح كنیم نه اینكه از زاویه دید یك شخص دیگر ما هم جهان را همان طور ببینیم و برای دیگران تعریف كنیم.
این شاعر درباره چگونگی شاعر شدن خودش هم توضیح داد: شعر در خانواده ما موروثی است. پدرم هم شاعر بود. من از 15 – 14 سالگی شعر می نوشتم ولی شروع جدی تر نگاه كردن من به مقوله شعر و شاعری، هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی بود.
انتهای پیام/
