به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان احسان روزبهانی قهرمان بوكس جهان پس از بازگشت از المپیك مورد بی مهری و كم لطفی مسئولین فدراسیون قرار گرفت و در پاسخ به تمامی توهین ها سكوت كرد و هیچ نگفت، اما امروز در نشستی صمیمانه با خبرنگاران تمامی موضوعات را فاش كرد تا همچنان محبوب دوست داران بوكس باشد.

بوكسور المپیكی ایران گفت: آرزو داشتم الان خواب باشم و وقتی بیدار می شوم به سه ماه قبل المپیك برگردم و هرگز وارد حاشیه نشوم.

احسان روزبهانی تنها بوكسور المپیكی این رشته كه چند روز پیش توسط رئیس فدراسیون بوكس به شدت مورد انتقاد قرار گرفت، در نشستی خبری در جمع اصحاب رسانه گفت: بعد از رقابت در بازی‌های المپیك مطالبی درخصوص من چه از طرف فدراسیون و چه از طرف برخی دوستانم مطرح شد و همه شروع به كوبیدنم كردند. رئیس فدراسیون بوكس صحبت از چهار اردوی آماده سازی برای من كرد در حالی كه من فقط در باشگاه انقلاب تمرین می كردم و تنها یك اردوی ایتالیا آن هم با سایر ملی پوشان رفتم كه فكر نمی كنم آنقدر كه فدراسیون می گوید هزینه برده باشد. دو سال بعد از كسب سهمیه المپیك به هیچ مسابقه ای اعزام نشدم، برای رقابت های چین در آستانه بازی های المپیك با بینی شكسته و تنها با یك مربی اعزام شدم كه شرایط و آمادگی لازم برای مبارزه در سه راند را نداشتم. اعزام به اردوهای تركیه و آذربایجان كنسل شد، قرار بود در آذربایجان به مدت ۱۳ روز اردو داشته باشیم كه به ما گفتند حضور ۶ روزه در این كشور میسر است و با احتساب دو روز زمان برای رفت و برگشت حضور در این اردو بی فایده بود.

روزبهانی درباره هزینه تغذیه برای دوستان عنوان كرد: من دو هفته یك بار به خانه می رفتم و اصلا دوستانم را نمی دیدم. ممكن است بعضی مواقع برادرم و دوستانم به من سر زده باشند و چون خودم نه شام می خورم و نه صبحانه شاید برخی اوقات از سهمیه غذای خودم و دو مربی تیم ملی برای افرادی كه به ملاقاتم می آمدند، غذا می گرفتم. كاش رئیس فدراسیون می آمد و مربیانی را می دید كه ۱۰ پرس ۱۰ پرس غذا می گرفتند و نمی دانم برای چه كسی می بردند. شاید به اشتباه آن غذاها به اسم من زده شده باشد. خوشبختانه به دلیل شرایط رژیمی و غذاهای چرب غذاخوری آكادمی، من حدود ۴ ماه با یك رستوران برای فراهم كردن ناهار خود قرارداد بسته بودم و تنها همین وعده غذایی را استفاده می كردم.

تنها لژیونر بوكس ایران درخصوص اخراج خود از تیم ملی عنوان كرد: جالب است من دو سال تمام ملی پوش نبودم و حالا صحبت از اخراجم است. من سهمیه المپیك را از طریق رقابت های بوكس حرفه ای به دست آوردم، نمی دانم چه كسی اطلاعات غلط را به ناطق نوری می رساند. او خودش سرش گرم است و شاید برخی این موارد اشتباه را به او می گویند. دو سال است كه ملی پوش نیستم و هیچ سفری را با تیم ملی نرفته ام. برخی دوستان نیز عنوان كردند كه من از طرف دكتر بهرامی نژاد به مسابقات حرفه ای راه پیدا كردم. سوال من این است این افراد كجای بوكس كشور بوده‌اند؟ آنها اصلا نمی دانند نفرات اول تا هشتم رنكینگ جهانی می توانند در بوكس حرفه ای مشت بزنند. من بعد از دو سال حضور در تیم آستانه آرلان به مسابقات حرفه ای دعوت شدم. در این رقابت ها به عنوان نخست رسیدم و كمربند جهانی را از آن خود كردم. همه جا من را به عنوان قهرمان جهان می شناسند اما فدراسیون هیچ جا روی این موضوع مانور نكرد. من همه این تلاش ها را برای بوكس ایران، مردم كشورم و آینده خودم انجام دادم و این بی مهری ها هم تاثیری رویم نخواهد گذاشت.

وی درباره اظهار نظر رئیس فدراسیون درباره حضور شباهنگام وی در كافی شاپ ها عنوان كرد: اجازه نمی دهم كسی در زندگی شخصی ام دخالت كند. از مسئولان فدراسیون سوال دارم كه وقتی من در تمرین سنگین بودم آنها كجا بودند كه من را ببینند. با تمام احترامی كه برای رئیس فدراسیون و سایر مسئولان قائلم به نظرم این حرف اصلا صحبت زیبایی نبود.

ملی پوش بوكس با اشاره به گفته یكی از اهالی این رشته كه سهمیه المپیك را برای وی شانسی اعلام كرده بود، گفت: متاسفم كه چنین حرف هایی زده می شود. كسی كه این همه درد بوكس را كشیده نباید چنین اظهار نظری كند، من سال ها در این رشته زجر كشیدم و آقایان این موضوع را شاهدند . تا قبل از المپیك همه داداشی بودند حالا دشمنم شده اند.  شاید این بد روزگار است و امیدوارم شرایط اینجور نماند.

روزبهانی در پاسخ به این سوال كه آیا فدراسیون برای آرامش و تفریح شما برنامه ای هم در نظر داشت گفت: فدراسیون یك بلیت سینما هم برای من نگرفت، من دو سال تمام زجر كشیدم آنقدر عقده ای شده ام كه وقتی تنها بودم توان و انگیزه تمرین نداشتم. كار به جایی رسیده بود كه وقتی یك غریبه از پشت توری سالن تمرینات من را می دید انرژی و روحیه می گرفتم، كل فدراسیون های ورزشی برای ورزشكارهای المپیكی شان مراسم بدرقه گرفتند اما حتی یك نفر از فدراسیون قبل از المپیك به ما سر نزد.

وی ادامه داد: رئیس فدراسیون سر تمرین دیگر ملی پوشان كه در زمین چمن بود می آمد اما فاصله چند قدمی تا در محل تمرین من حضور پیدا نمی كرد. در این ۴ ماه چند مربی در تیم ملی عوض شد، بارها انتخابی تیم ملی گذاشتند، اصلا نمی خواهم در كارهای فنی فدراسیون دخالت كنم. همین كه به المپیك رفتم و برای آنها سهمیه گرفتم نباید با من اینطور برخورد می شد. همه می دانند كه خیلی ها من را با هزینه بالا برای كشورهایشان می خواستند اما من به عشق سرزمینم در ایران ماندم و هرگز از این موضوع پشیمان نیستم.

تنها بوكسور المپیكی ایران با اشاره به نتایج ضعیف تیم ملی بوكس در مسابقات كسب سهمیه عنوان كرد: یك سوال از مسئولان دارم و این است كه شما اینقدر هزینه كردید چرا در تیم ملی به هیچ نتیجه ای نرسیدید؟ آیا آنها هرگز این پرسش را از خود نمی كنند.

وی اشاره ای هم به اظهارات اخیر مهیار منشی پور، بوكسور سابق ایران داشت و گفت: منشی پور قبلا قهرمان بوكس ایران بوده و بعد زیر یك پرچم دیگر بازی كرده است. وی چندی پیش برای یك كار تجاری به ایران آمده بود و یك وعده تمرین هم به من داد، او، من و مربی ام را برای كار تبلیغاتی می خواست كه به صلاح نبود، از مابقی داستان بی خبر هستم.

روزبهانی در پاسخ به این سوال كه شما چند درصد فدراسیون را عامل ناكامی خود در المپیك تابستانی می دانید گفت: صددرصد. اگر بوكس كشور توسط من و یا سایر ملی پوشان حمایت شود شرایط خیلی تغییر می كرد. تمام ذهن من در این مدت درگیر حواشی بود و صددرصد فدراسیون را باعث و بانی مقام نیاوردن خود می دانم.

وی درباره مربیگری استكی در تیم ملی عنوان كرد: كارنامه اكبر احدی و موفقیت های وی كاملا مشخص است. من نمی دانم استكی كجای بوكس است؟ او مربی بدنساز است و البته چند باری هم عنوان كرده كه به من تمرین داده است. البته من یك سال در لیگ بوكس در تیم فولاد ماهان بودم كه استكی سرمربی آن بود. وی هیچ برنامه شخصی به من نداد. در واقع اگر بخواهم از مربی برای خود نام ببرم كریمی بود كه به من بوكس یاد داد. به نظرم كودك درون استكی خیلی بیدار است.

روزبهانی درخصوص بحث حمایت مسئولان ورزشی از خود عنوان كرد: واقعا از كمیته ملی المپیك و وزارت ورزش و جوانان تشكر می كنم، فدراسیون روی موضوع حمایت آنها از من مانور منفی می كند ولی فكر نمی كنم حمایت از یك ورزشكار زجركشیده كار بدی باشد.

وی در خصوص حقوق ماهیانه خود نیز تصریح كرد: پس از كسب سهمیه المپیك من نیز همچون هر ورزشكار دیگری كه سهمیه گرفته مبلغ دو میلیون تومان از وزارت ورزش و جوانان حقوق گرفتم كه این پول نه از بودجه فدراسیون بلكه از طریق وزارت و به صورت مستقیم به حساب من واریز می شد كه البته شش ماه از حقوقم را نیز دریافت نكردم. بحث ۱۴ میلیون از وزیر ورزش نیز به حساب كم شدن از بودجه وزارت نوشته شده است. باور كنید این هزینه ها برای یك ورزشكار پولی نیست.

روزبهانی در پاسخ به این سوال كه آیا نوع رقابت خاص شما در مسابقات حرفه ای تاثیر منفی در عملكردتان در المپیك نگذاشت، گفت: در بوكس حرفه ای بین ۸ تا ۱۰ راند مبارزه وجود دارد. من هیچ مسابقه ای برای بوكس آماتور نداده بودم و فقط یك ماه قبل از المپیك به چین رفتم. حریف من در این مسابقات ۶ رقابت آماده سازی را پشت سر گذاشته بود و سوال اینجا بود كه او در چه شرایطی بود و من در چه وضعیتی. قطعا این موضوع در عملكرد من تاثیر داشت.

روزبهانی با تاكید بر اینكه از كشورهای دیگر هم پیشنهاداتی برای مبارزه كردن با پرچمی غیر از پرچم ایران داشت، گفت: به خاطر كشورم نرفتم. خدا شاهد است كه هزینه زیادی هم می‌پرداختند اما قبول نكردم. به هر حال از این به بعد با برنامه بهتری پیش خواهم رفت..

بوكسور المپیكی ایران پس از جنگ دو ساله با فدراسیون بوكس در پایان نشست خبری به این سوال كه حالا چه آرزویی داری؟ این چنین پاسخ داد: آرزو دارم الان خواب باشم و وقتی بیدار می شوم به دو یا سه ماه قبل المپیك برگردم. قطعا شرایط خیلی بهتر می شود و در آن صورت سعی می كنم این اتفاقات تكرار نشود. به همه ورزشكاران می گویم اصلا وارد حاشیه نشوند. حاشیه باعث شد كه این شرایط سرمن آمد. آرزویم این بود كه بوكس ایران خیلی عوض شود. لطف خدا و مردم همیشه شامل حال من بود و توانستم حداقل پرچمدار خوبی برای بوكس باشم حالا هم در ادامه اگر بخواهند دوباره در خدمت بوكس كشورم خواهم بود.